Plutarch, De tranquilitate animi, section 6

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 6)

"κακῶσ. ἔξεστι γὰρ μεθιστάναι τὴν τύχην ἐκ τῶν ἀβουλήτων. ἐφυγαδεύθη Διογένησ· "οὐδ’ οὕτω κακῶσ. ἤρξατο γὰρ φιλοσοφεῖν μετὰ τὴν φυγήν. οὐδὲ θερμὸν ὕδωρ τόσον γε τεύξει μαλθακὰ γυῖα, κατὰ Πίνδαρον, ὡσ δόξα ποιεῖ καὶ τὸ τιμᾶσθαι μετά τινοσ δυνάμεωσ πόνον ἡδὺν κάματόν τ̓ εὐκάματον. Ζήνωνι τῷ Κιτιεῖ μία ναῦσ περιῆν φορτηγόσ· "ὦ τύχη, ποιεῖσ εἰσ τὸν τρίβωνα συνελαύνουσ’ ἡμᾶσ. τί οὖν κωλύει μιμεῖσθαι τούτουσ; ἀρχήν τινα μετιὼν διήμαρτεσ; ἐν ἀγρῷ διάξεισ ἐπιμελόμενοσ τῶν ἰδίων. ἀλλὰ φιλίαν μνώμενοσ ἡγεμόνοσ ἀπώσθησ; ἀκινδύνωσ καὶ ἀπραγμόνωσ βιώσῃ. πάλιν ἐν πράγμασιν ἀσχολίασ ἔχουσι καὶ φροντίδασ γέγονασ; ἀλλά τισ ἀπήντησεν ἐκ διαβολῆσ ἢ φθόνου δυσημερία καὶ σκορακισμόσ;

οὐκ ἀνέγνωκασ οὖν τοὐπίγραμμα τὸ ἐν Δελφοῖσ, ὑγρᾶσ καὶ τραφερᾶσ βασιλεὺσ Ἆγίσ μ’ ἀνέθηκεν οὐδ’ ἀκήκοασ, ὅτι τούτου τὴν γυναῖκα Τιμαίαν Ἀλκιβιάδησ διέφθειρε, καὶ τὸ γεννηθὲν Ἀλκιβιάδην ἐκάλει ψιθυρίζουσα πρὸσ τὰσ θεραπαινίδασ; ἐπὶ τὰσ Μούσασ οὔριον τὸ πνεῦμα καὶ τὴν Ἀκαδήμειαν, ὥσπερ Πλάτωνι χειμασθέντι περὶ τὴν Διονυσίου φιλίαν. διὸ καὶ τοῦτο πρὸσ εὐθυμίαν μέγα, τὸ τοὺσ ἐνδόξουσ ἀποθεωρεῖν, εἰ μηδὲν ὑπὸ τῶν αὐτῶν πεπόνθασιν. οἱο͂ν ἀπαιδία τὸ λυποῦν ἐστι; τοὺσ Ῥωμαίων ὁρ́α βασιλεῖσ, ὧν οὐδεὶσ υἱῷ τὴν ἀρχὴν ἀπέλιπε. πενίᾳ δυσφορεῖσ παρούσῃ; καὶ τίσ ἂν ἐβούλου μᾶλλον εἶναι Βοιωτῶν ἢ Ἐπαμεινώνδασ; τίσ δὲ Ῥωμαίων ἢ Φαβρίκιοσ; "ἀλλὰ διέφθαρταί μου τὸ γύναιον. ἀλλὰ τοῦτ’ Ἆγιν οὐκ ἐκώλυσεν ἐνδοξότατον Ἑλλήνων εἶναι καὶ μέγιστον·

ὥσπερ οὐδὲ Στίλπωνα τῶν κατ’ αὐτὸν φιλοσόφων ἱλαρώτατα ζῆν ἀκόλαστοσ οὖσ’ ἡ θυγάτηρ· "ἁμάρτημα τοῦτ’ ἐστὶν ἢ ἐκείνησ;

"ἐκείνησ μὲν ἁμάρτημα, σὸν δ’ ἀτύχημα · "πῶσ λέγεισ; "οὐχὶ τὰ ἁμαρτήματα καὶ διαπτώματ’ ἐστί; ἔφη. "τὰ δὲ διαπτώματ’ οὐχ ὧν διαπτώματα καὶ ἀποτεύγματα; συνωμολόγησεν ὁ Μητροκλῆσ. "τὰ δ’ ἀποτεύγματ’ οὐχ ὧν ἀποτεύγματα καὶ ἀτυχήματα; πράῳ λόγῳ καὶ φιλοσόφῳ κενὸν ἀποδείξασ ὕλαγμα τὴν τοῦ κυνικοῦ βλασφημίαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION