Plutarch, De genio Socratis, section 18

(플루타르코스, De genio Socratis, section 18)

εἶπεν ἀπ’ οὐδενὸσ οὕτωσ; "οὐδέποτε θαρρῆσαι πρὸσ τὴν πρᾶξιν, ὦ Ἱπποσθενείδα, παρέστη, καίπερ ἱεροῖσ ἀεὶ χρησαμένῳ καλοῖσ ὑπὲρ τῶν φυγάδων, ὡσ ἀπὸ τῆσ ὄψεωσ ταύτησ· "εἴ γε φῶσ μὲν πολὺ καὶ λαμπρὸν ἐν τῇ πόλει λέγεισ ἐξ οἰκίασ φίλησ ἀνασχεῖν, καπνῷ δὲ συμμελανθῆναι τὸ τῶν πολεμίων οἰκητήριον, οὐδὲν οὐδέποτε δακρύων καὶ ταραχῆσ φέροντι κρεῖττον· "ἀσήμουσ δὲ φωνὰσ ἐκφέρεσθαι παρ’ ἡμῶν, ὥστε κἂν εἴ τισ ἐπιχειροίη κατηγορεῖν, περιφώνησιν ἀσαφῆ καὶ τυφλὴν ὑπόνοιαν ἡ πρᾶξισ λαβοῦσα μόνον ἅμα καὶ φανήσεται καὶ κρατήσει. "δυσιερεῖν δέ γε θύοντασ εἰκόσ ἡ γὰρ ἀρχὴ καὶ τὸ ἱερεῖον οὐ δημόσιον ἀλλὰ τῶν κρατούντων ἐστίν. "τίνα πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ ἐξαπέστειλασ;

"ὦ Καφεισία ̔ δεῖ γὰρ ὑμῖν τἀληθῆ λέγειν̓, εἰ καταλάβοισ ἂν τὸν ἄνθρωπον ἵππῳ χρώμενον τῶν ἐν Θήβαισ κρατίστῳ·

"γνώριμοσ δ’ ὑμῖν ὁ ἄνθρωπόσ ἐστι, τῶν Μέλωνα ἁρματηλατῶν ἐπιστάτησ καὶ διὰ Μέλωνα τὴν πρᾶξιν ἀπ’ ἀρχῆσ συνειδώσ. "ὦ Ἱπποσθενείδα, τὸν κέλητι τὰ Ἡραῖα νικῶντα πέρυσιν;

"ἐκεῖνον μὲν οὖν αὐτόν· ἔφησε. "ἐστὶν ὁ πρὸσ ταῖσ αὐλείοισ θύραισ ἐφεστὼσ πάλαι καὶ προσβλέπων ἡμῖν; "νὴ τὸν Ἡρακλέα·

"φεῦ, μή τι χαλεπώτερον συμβέβηκε; κἀκεῖνοσ, ὡσ εἶδεν ἡμᾶσ προσέχοντασ αὐτῷ, ἀπὸ τῆσ θύρασ ἡσυχῆ προσῆγε. τοῦ δ’ Ἱπποσθενείδου νεύσαντοσ αὐτῷ καὶ λέγειν κελεύσαντοσ εἰσ ἅπαντασ. "τοὺσ ἄνδρασ ἀκριβῶσ, Ἱπποσθενείδα καί σε μήτε κατ’ οἶκον εὑρὼν μήτ’ ἐπ’ ἀγορᾶσ δεῦρο πρὸσ τούτουσ ἐτεκμαιρόμην ἣκειν, καὶ συνέτεινον εὐθύσ, ἵνα μηδὲν ἀγνοῆτε τῶν γεγονότων.

"ὡσ γὰρ ἐκέλευσασ τάχει παντὶ χρησάμενον ἐπὶ τοῦ ὄρουσ ἀπαντῆσαι τοῖσ ἀνδράσιν, εἰσῆλθον οἴκαδε ληψόμενοσ τὸν ἵππον· "αἰτοῦντι δὲ μοι τὸν χαλινὸν οὐκ εἶχεν ἡ γυνὴ δοῦναι, ἀλλὰ διέτριβεν ἐν τῷ ταμιείῳ πολὺν χρόνον· "ὡσ δὲ ζητοῦσα καὶ σκευωρουμένη τὰ ἔνδον, ἱκανῶσ ἀπολαύσασά μου , τέλοσ ὡμολόγησε κεχρηκέναι τῷ γείτονι τὸν χαλινὸν ἑσπέρασ, αἰτησαμένησ αὐτοῦ τῆσ γυναικόσ· "ἀγανακτοῦντοσ ἐμοῦ καὶ κακῶσ αὐτὴν λέγοντοσ, τρέπεται πρὸσ δυσφημίασ ἀποτροπαίουσ, ἐπαρωμένη κακὰσ ὁδοὺσ κακὰσ δ’ ἐπανόδουσ· "ἃ νὴ Δία πάντα τρέψειαν εἰσ αὐτὴν ἐκείνην οἱ θεοί. τέλοσ δὲ μέχρι πληγῶν προαχθεὶσ ὑπ’ ὀργῆσ, εἶτ’ ὄχλου γειτόνων καὶ γυναικῶν συνδραμόντοσ, αἴσχιστα ποιήσασ καὶ παθὼν μόλισ ἀφῖγμαι πρὸσ ὑμᾶσ, ὅπωσ ἄλλον ἐκπέμπητε πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ, ὡσ ἐμοῦ παντάπασιν ἐκστατικῶσ ἐν τῷ παρόντι καὶ κακῶσ ἔχοντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION