Plutarch, De genio Socratis, section 10

(플루타르코스, De genio Socratis, section 10)

"τὸ δὲ δαιμόνιον, ὦ βέλτιστε, τὸ Σωκράτουσ ψεῦδοσ ἢ τί φαμεν; "ἐμοὶ γὰρ οὐδὲν οὕτω μέγα τῶν περὶ Πυθαγόρου λεγομένων εἰσ μαντικὴν ἔδοξε καὶ θεῖον· "ἀτεχνῶσ γὰρ οἱο͂ν Ὅμηροσ Ὀδυσσεῖ πεποίηκε τὴν Ἀθηνᾶν ἐν πάντεσσι πόνοισι παρισταμένην, τοιαύτην, ἐοίκε Σωκράτει τοῦ βίου προποδηγὸν ἀρχῆσ τινα συνάψαι τὸ δαιμόνιον ὄψιν, ἥ μόνη τοι πρόσθεν ἰοῦσα τίθει, φάοσ ἐν πράγμασιν ἀδήλοισ καὶ πρὸσ ἀνθρωπίνην ἀσυλλογίστοισ φρόνησιν, ἐν οἷσ αὐτῷ συνεφθέγγετο πολλάκισ τὸ δαιμόνιον ἐπιθειάζον ταῖσ αὐτοῦ προαιρέσεσι. "τὰ μὲν οὖν πλείονα καὶ μείζονα Σιμμίου χρὴ καὶ τῶν ἄλλων ἐκπυνθάνεσθαι Σωκράτουσ ἑταίρων· "ἐμοῦ δὲ παρόντοσ, ὅτε πρὸσ Εὐθύφρονα τὸν μάντιν ἧκον; "ἔτυχε μέν, ὦ Σιμμία, μέμνησαι γάρ, ἄνω πρὸσ τὸ Σύμβολον Σωκράτησ καὶ τὴν οἰκίαν τὴν Ἀνδοκίδου βαδίζων ἅμα τι διερωτῶν καὶ διασείων τὸν Εὐθύφρονα μετὰ παιδιᾶσ. ἄφνω δ’ ἐπιστὰσ καὶ σιμπείσασ προσέσχεν αὑτῷ συχνὸν χρόνον· "εἶτ’ ἀναστρέψασ ἐπορεύετο τὴν διὰ τῶν κιβωτοποιῶν, καὶ τοὺσ προκεχωρηκότασ ἤδη τῶν ἑταίρων ἀνεκαλεῖτο φάσκων αὑτῷ γεγονέναι τὸ δαιμόνιον. "οἱ μὲν οὖν πολλοὶ συνανέστρεφον, ἐν οἷσ κἀγὼ τοῦ Εὐθύφρονοσ ἐχόμενοσ· "νεανίσκοι δέ τινεσ τὴν εὐθεῖαν βαδίζοντεσ ὡσ δὴ τὸ Σωκράτουσ ἐλέγξοντεσ δαιμόνιον, ἐπεσπάσαντο Χάριλλον τὸν αὐλητὴν ἥκοντα καὶ αὐτὸν μετ’ ἐμοῦ εἰσ Ἀθήνασ πρὸσ Κέβητα· "πορευομένοισ δ’ αὐτοῖσ διὰ τῶν ἑρμογλύφων παρὰ τὰ δικαστήρια σύεσ ἀπαντῶσιν ἀθρόαι βορβόρου περίπλεοι καὶ κατ’ ἀλλήλων ὠθούμεναι διὰ πλῆθοσ· "ἐκτροπῆσ δὲ μὴ παρούσησ, τοὺσ μὲν ἀνέτρεψαν ἐμβαλοῦσαι τοὺσ δ’ ἀνεμόλυναν. "ἧκεν οὖν καὶ ὁ Χάριλλοσ οἴκαδε τά τε σκέλη καὶ τὰ ἱμάτια βορβόρου μεστόσ, ὥστ’ ἀεὶ τοῦ Σωκράτουσ δαιμονίου μεμνῆσθαι μετὰ γέλωτοσ θαυμάζοντασ, εἰ μηδαμοῦ προλείπει τὸν ἄνδρα μηδ’ ἀμελεῖ τὸ θεῖον αὐτοῦ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION