Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 25

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 25)

"καὶ ἄριστα τῇ παιδιᾷ τοῦ λόγου τὰσ ὀφρῦσ ἡμῶν ἔλυσασ, δι’ ἃ καὶ θάρσοσ ἡμῖν ἐγγίγνεται πρὸσ τὴν ἀπόκρισιν, μὴ πάνυ πικρὰν μηδ’ αὐστηρὰν εὐθύνην προσδοκῶσι· "καὶ γὰρ ὡσ ἀληθῶσ τῶν σφόδρα πεπεισμένων τὰ τοιαῦτα διαφέρουσιν οὐδὲν οἱ σφόδρα δυσκολαίνοντεσ αὐτοῖσ καὶ διαπιστοῦντεσ ἀλλὰ μὴ πράωσ τὸ δυνατὸν καὶ τὸ ἐνδεχόμενον ἐθέλοντεσ ἐπισκοπεῖν, εὐθὺσ οὖν τὸ πρῶτον οὐκ ἀναγκαῖόν ἐστιν, εἰ μὴ κατοικοῦσιν ἄνθρωποι τὴν σελήνην, μάτην γεγονέναι καὶ πρὸσ μηδέν. οὐδὲ γὰρ τήνδε τὴν γῆν δι’ ὅλησ ἐνεργὸν οὐδὲ προσοικουμένην ὁρῶμεν, ἀλλὰ μικρὸν αὐτῆσ μέροσ, ὥσπερ ἄκροισ τισὶν ἢ χερρονήσοισ ἀνέχουσιν ἐκ βυθοῦ γόνιμόν ἐστι ζῴων καὶ φυτῶν, τῶν δ’ ἄλλων τὰ μὲν ἔρημα καὶ ἄκαρπα χειμῶσι καὶ αὐχμοῖσ, τὰ δὲ πλεῖστα κατὰ τῆσ μεγάλησ δέδυκε θαλάσσησ. "ἀλλὰ σύ, τὸν Ἀρίσταρχον ἀγαπῶν ἀεὶ καὶ θαυμάζων, οὐκ ἀκούεισ Κράτητοσ ἀναγιγνώσκοντοσ Ὠκεανόσ, ὅσπερ γένεσισ πάντεσσι τέτυκται ἀνδράσιν ἠδὲ θεοῖσ, πλείστην ἐπὶ γαῖαν ἱήσιν. "ἀλλὰ πολλοῦ δεῖ μάτην ταῦτα γεγονέναι· "καὶ γὰρ ἀναθυμιάσεισ ἡ θάλασσα μαλακὰσ ἀνίησι καὶ τῶν πνευμάτων τὰ ἥδιστα, θέρουσ ἀκμάζοντοσ, ἐκ τῆσ ἀοικήτου καὶ κατεψυγμένησ αἱ χιόνεσ ἀτρέμα διατηκόμεναι χαλῶσι καὶ διασπείρουσιν ἡμέρασ τε καὶ νυκτὸσ ἕστηκεν ἀτρεκὴσ ἐν μέσῳ φύλαξ κατὰ Πλάτωνα καὶ δημιουργόσ. οὐδὲν οὖν κωλύει καὶ τὴν σελήνην ζῴων μὲν ἔρημον εἶναι, παρέχειν δ’ ἀνακλάσεισ τε τῷ φωτὶ περὶ αὐτὴν διαχεομένῳ καὶ συρροὴν ταῖσ τῶν ἀστέρων αὐγαῖσ ἐν αὐτῇ καὶ σύγκρασιν , ᾗ συνεκπέττει τε τὰσ ἀπὸ τῆσ γῆσ ἀναθυμιάσεισ , ἅμα τε καὶ τοῦ ἡλίου τὸ ἔμπυρον ἄγαν καὶ σκληρὸν ἀνίησι. "καὶ πού τι καὶ παλαιᾷ φήμῃ διδόντεσ Ἄρτεμιν αὐτὴν νομισθῆναι φήσομεν ὡσ παρθένον καὶ ἄγονον, ἄλλωσ δὲ βοηθητικὴν καὶ ὠφέλιμον. "ἔπειτα τῶν γ’ εἰρημένων οὐδέν, ὦ φίλε Θέων, ἀδύνατον δείκνυσι τὴν λεγομένην ἐπ’ αὐτῆσ οἴκησιν· "ἥ τε γὰρ δίνη πολλὴν ἔχουσα πραότητα καὶ γαλήνην ἐπιλεαίνει τὸν ἀέρα καὶ διανέμει συγκατακοσμούμενον, ὥστε μηδὲν εἶναι δέοσ ἐκπεσεῖν καὶ ἀποσφαλῆναι τοὺσ ἐκεῖ βεβιωκότασ· "ἥ τε μεταλλαγὴ καὶ τὸ ποικίλον τοῦτο τῆσ φορᾶσ καὶ πεπλανημένον οὐκ ἀνωμαλίασ οὐδὲ ταραχῆσ ἐστιν, ἀλλὰ θαυμαστὴν ἐπιδείκνυνται τάξιν ἐν τούτοισ καὶ πορείαν οἱ ἀστρολόγοι, κύκλοισ τισὶ περὶ κύκλουσ ἑτέρουσ ἐξελιττομένοισ συνάγοντεσ αὐτὴν οἱ μὲν ἀτρεμοῦσαν, οἱ δὲ λείωσ καὶ ὁμαλῶσ ἀεὶ τάχεσι τοῖσ αὐτοῖσ ἀνθυποφερομένην· "αὗται γὰρ αἱ τῶν κύκλων ἐπιβάσεισ καὶ περιαγωγαὶ καὶ σχέσεισ πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ πρὸσ ἡμᾶσ τὰ φαινόμενα τῆσ κινήσεωσ ὕψη καὶ βάθη καὶ τὰσ κατὰ πλάτοσ παραλλάξεισ ἅμα ταῖσ κατὰ μῆκοσ αὐτῆσ περιόδοισ ἐμμελέστατα συμπεραίνουσι. "τὴν δὲ πολλὴν θερμότητα καὶ συνεχῆ πύρωσιν ὑφ’ ἡλίου παύσῃ φοβούμενοσ, ἂν πρῶτον μὲν ἀντιθῇσ ταῖσ ἕνδεκα θεριναῖσ συνόδοισ τὰσ πανσελήνουσ· "εἴσῃ δὲ τὸ συνεχὲσ τῆσ μεταβολῆσ ταῖσ ὑπερβολαῖσ χρόνον οὐκ ἐχούσαισ πολὺν ἐμποιεῖν κρᾶσιν οἰκείαν καὶ τὸ ἄγαν ἑκατέρασ ἀφαιρεῖν, ἀμέσου δὲ τούτων, ὡσ εἰκόσ, ὡρ́αν ἐάρι προσφορωτάτην ἔχουσιν. "ἔπειτα πρὸσ μὲν ἡμᾶσ καθίησι δἰ ἀέροσ θολεροῦ καὶ συνεπερείδοντοσ; "θερμότητα ταῖσ ἀναθυμιάσεσι τρεφομένην· "ἐκεῖ δὲ λεπτὸσ ὢν καὶ διαυγὴσ ὁ ἀὴρ σκίδνησι καὶ διαχεῖ τὴν αὐγήν, ὑπέκκαυμα καὶ σῶμα μηδὲν ἔχουσαν. "ὕλην δὲ καὶ καρποὺσ αὐτοῦ μὲν ὄμβροι τρέφουσιν, ἑτέρωθι δέ, ὥσπερ ἄνω περὶ Θήβασ παρ’ ὑμῖν καὶ Συήνην, οὐκ ὄμβριον ὕδωρ ἀλλὰ γηγενὲσ ἡ γῆ πίνουσα καὶ χρωμένη πνεύμασι καὶ δρόσοισ οὐκ ἂν ἐθελήσειεν, οἶμαι, τῇ πλεῖστον ὑομένῃ πολυκαρπία συμφέρεσθαι δι’ ἀρετήν τινα καὶ κρᾶσιν. "τὰ δ’ αὐτὰ φυτὰ τῷ γένει παρ’ ἡμῖν μέν, ἐὰν σφόδρα πιεσθῇ χειμῶσιν, ἐκφέρει πολὺν καὶ καλὸν καρπόν ἐν δὲ Λιβύῃ καὶ παρ’ ὑμῖν· "ἐν Αἰγύπτῳ δύσριγα κομιδῇ καὶ δειλὰ πρὸσ χειμῶνάσ; "ἐστι. "τῆσ δὲ Γεδρωσίασ καὶ Τρωγλοδύτιδοσ, ἣ καθήκει πρὸσ τὸν ὠκεανόν ἀφόρου διὰ ξηρότητα καὶ ἀδένδρου παντάπασιν οὔσησ, ἐν τῇ παρακειμένῃ καὶ περικεχυμένῃ θαλάττῃ θαυμαστὰ μεγέθη φυτῶν τρέφεται καὶ κατὰ βυθοῦ τέθηλεν· "ὧν τὰ μὲν ἐλαίασ τὰ δὲ δάφνασ τὰ δ’ Ἴσιδοσ τρίχασ καλοῦσιν. "οἱ δ’ ἀνακαμψέρωτεσ οὗτοι προσαγορευόμενοι, τῆσ γῆσ ἐξαιρεθέντεσ, οὐ μόνον ζῶσι κρεμάμενοι χρόνον ὅσον βούλεταί τισ ἀλλὰ βλαστάνουσιν. "σπείρεται δὲ τὰ μὲν πρὸσ χειμῶνοσ τὰ δὲ θέρουσ ἀκμάζοντοσ, ὥσπερ σήσαμον καὶ μελίνη· "τὸ δὲ θύμον ἢ τὸ κενταύριον ἂν εἰσ ἀγαθὴν καὶ πίονα σπαρῇ χώραν καὶ βρέχηται καὶ ἄρδηται, τῆσ κατὰ φύσιν ἐξίσταται ποιότητοσ καὶ ἀποβάλλει τὴν δύναμιν, αὐχμῷ δὲ χαίρει καὶ πρὸσ τὸ οἰκεῖον ἐπιδίδωσιν· "εἰ δ’ ὥσ φασιν οὐδὲ τὰσ δρόσουσ ἀνέχεται, καθάπερ τὰ πλεῖστα τῶν Ἀραβικῶν, ἀλλ’ ἐξαμαυροῦται διαινόμενα καὶ φθείρεται, τί δὴ θαυμαστόν ἐστιν εἰ γίγνονται περὶ τὴν σελήνην ῥίζαι καὶ σπέρματα καὶ ὗλαι μηδὲν ὑετῶν δεόμεναι μηδὲ χιόνων ἀλλὰ πρὸσ θερινὸν ἀέρα καὶ λεπτὸν εὐφυῶσ ἔχουσαι; "πῶσ δ’ οὐκ εἰκὸσ; "ἀνιέναι τε πνεύματα θαλπόμενα τῇ σελήνῃ καὶ τῷ σάλῳ τῆσ περιφορᾶσ αὔρασ τε παρομαρτεῖν ἀτρέμα, καὶ δρόσουσ καὶ ὑγρότητασ ἐλαφρὰσ περιχεούσασ, καὶ διασπειρομένασ ἐπαρκεῖν τοῖσ βλαστάνουσιν, αὐτὴν δὲ τῇ κράσει μὴ πυρώδη μηδ’ αὐχμηρὰν ἀλλὰ μαλακὴν καὶ ὑδροποιὸν εἶναι; "ξηρότητοσ μὲν γὰρ οὐδὲν ἀφικνεῖται πάθοσ ἀπ’ αὐτῆσ πρὸσ ἡμᾶσ, ὑγρότητοσ δὲ πολλὰ καὶ θηλύτητοσ, αὐξήσεισ φυτῶν, σήψεισ κρεῶν, τροπαὶ καὶ ἀνέσεισ οἴνων, μαλακότητεσ ξύλων, εὐτοκίαι γυναικῶν. δέδοικα δ’ ἡσυχάζοντα Φαρνάκην αὖθισ ἐρεθίζειν καὶ κινεῖν, ὠκεανοῦ τε πλημμύρασ ὡσ λέγουσιν αὐτοὶ καὶ πορθμῶν ἐπιδόσεισ, διαχεομένων καὶ αὐξανομένων ὑπὸ τῆσ σελήνησ τῷ ἀνυγραίνεσθαι, παρατιθέμενοσ. "διὸ πρὸσ σὲ τρέψομαι μᾶλλον, ὦ φίλε Θέων λέγεισ γὰρ ὑμῖν, ἐξηγούμενοσ ταυτὶ τὰ Ἀλκμᾶνοσ Διὸσ θυγάτηρ Ἔρσα τρέφει καὶ δίασ Σελάνασ, ὅτι νῦν τὸν ἀέρα καλεῖ Δία καί φησιν αὐτὸν ὑπὸ τῆσ σελήνησ καθυγραινόμενον εἰσ δρόσουσ τρέπεσθαι. "κινδυνεύει γάρ, ὦ ἑταῖρε, πρὸσ τὸν ἣλιον ἀντιπαθῆ φύσιν ἔχειν· "εἴγε μὴ μόνον, ὅσα πυκνοῦν καὶ ξηραίνειν ἐκεῖνοσ, αὕτη μαλάσσειν καὶ διαχεῖν πέφυκεν ἀλλὰ καὶ τὴν ἀπ’ ἐκείνου θερμότητα καθυγραίνειν καὶ καταψύχειν προσπίπτουσαν αὐτῇ καὶ συμμιγνυμένην. "οἵ τε δὴ τὴν σελήνην ἔμπυρον σῶμα καὶ διακαὲσ εἶναι νομίζοντεσ ἁμαρτάνουσιν οἵ τε τοῖσ ἐκεῖ ζῴοισ ὅσα τοῖσ ἐνταῦθα πρὸσ γένεσιν καὶ τροφὴν καὶ δίαιταν ἀξιοῦντεσ ὑπάρχειν, ἐοίκασιν ἀθέατοι τῶν περὶ τὴν φύσιν ἀνωμαλιῶν, ἐν αἷσ μείζονασ ἔστι καὶ πλείονασ πρὸσ ἄλληλα τῶν ζῴων ἢ πρὸσ τὰ μὴ ζῷα διαφορὰσ καὶ ἀνομοιότητασ εὑρεῖν. καὶ εὔστομοι μὲν ἄνθρωποι καὶ ὀσμαῖσ τρεφόμενοι μὴ ἔστωσαν, οἳ μηδ’ εἶναί μοι δοκοῦσιν· "ἣν δ’ Ἀμμώνιοσ ἡμῖν αὐτὸσ ἐξηγεῖτο δύναμιν, ᾐνίξατο μὲν Ἡσίοδοσ εἰπών οὐδ’ ὅσον ἐν μαλάχῃ τε καὶ ἀσφοδέλῳ μέγ’ ὄνειαρ ἔργῳ δ’ ἐμφανῆ παρέσχεν Ἐπιμενίδησ, διδάξασ ὅτι μικρῷ παντάπασιν ἡ φύσισ ὑπεκκαύματι ζωπυρεῖ καὶ συνέχει τὸ ζῷον, ἂν ὅσον ἐλαίασ μέγεθοσ λάβῃ, μηδεμιᾶσ ἔτι τροφῆσ δεόμενον. "τοὺσ δ’ ἐπὶ τῆσ σελήνησ, εἴπερ εἰσίν, εὐσταλεῖσ εἶναι τοῖσ σώμασι καὶ διαρκεῖσ ὑπὸ τῶν τυχόντων τρέφεσθαι πιθανόν ἐστι· "καὶ γὰρ αὐτὴν τὴν σελήνην, ὥσπερ τὸν ἣλιον, ζῷον ὄντα πύρινον καὶ τῆσ γῆσ ὄντα πολλαπλάσιον, ἀπὸ τῶν ὑγρῶν φασι τῶν ἀπὸ τῆσ γῆσ τρέφεσθαι, καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἀστέρασ ἀπείρουσ ὄντασ· "οὕτωσ ἐλαφρὰ καὶ λιτὰ τῶν ἀναγκαίων φέρειν ζῷα τὸν ἄνω τόπον ὑπολαμβάνουσιν. "ἀλλ’ οὔτε ταῦτα συνορῶμεν οὔτε ὅτι καὶ χώρα καὶ φύσισ καὶ κρᾶσισ ἄλλη πρόσφορόσ ἐστιν αὐτοῖσ· "ὥσπερ οὖν εἰ, τῇ θαλάττῃ μὴ δυναμένων ἡμῶν προσελθεῖν μηδ’ ἅψασθαι μόνον δὲ τὴν θέαν αὐτῆσ πόρρωθεν ἀφορώντων καὶ πυνθανομένων ὅτι πικρὸν καὶ ἄποτον καὶ ἁλμυρὸν ὕδωρ ἐστίν, ἔλεγέ τισ ὡσ ζῷα πολλὰ καὶ μεγάλα καὶ παντοδαπὰ ταῖσ μορφαῖσ τρέφει κατὰ βάθουσ καὶ θηρίων ἐστὶ πλήρησ ὕδατι χρωμένων ὅσαπερ ὑμεῖσ ἀέρι, μύθοισ ἂν ὅμοια καὶ τέρασιν ἐδόκει περαίνειν οὕτωσ ἐοίκαμεν ἔχειν καὶ ταὐτὸ πάσχειν πρὸσ τὴν σελήνην, ἀπιστοῦντεσ ἐκεῖ τινασ ἀνθρώπουσ κατοικεῖν. ἐκείνουσ δ’ ἂν οἰόμαι πολὺ μᾶλλον ἀποθαυμάσαι τὴν γῆν, ἀφορῶντασ οἱο͂ν ὑποστάθμην καὶ ἰλὺν τοῦ παντὸσ ἐν ὑγροῖσ καὶ ὁμίχλαισ καὶ νέφεσι διαφαινομένην ἀλαμπὲσ καὶ ταπεινὸν καὶ ἀκίνητον χωρίον, εἰ ζῷα φύει καὶ τρέφει μετέχοντα κινήσεωσ ἀναπνοῆσ θερμότητοσ· "κἂν εἴ ποθεν αὐτοῖσ ἐγγένοιτο τῶν Ὁμηρικῶν τούτων ἀκοῦσαι σμερδαλέ’, εὐρώεντα, τά τε στυγέουσι θεοί περ καὶ τόσσον ἔνερθ’ Αἴδεω, ὅσον οὐρανὸσ ἔστ’ ἀπὸ γαίησ, ταῦτα φήσουσιν ἀτεχνῶσ περὶ τοῦ χωρίου τούτου λέγεσθαι καὶ τὸν Αἵδην ἐνταῦθα καὶ τὸν Τάρταρον ἀπῳκίσθαι, γῆν δὲ μίαν εἶναι τὴν σελήνην, ἴσον ἐκείνων τῶν ἄνω καὶ τῶν κάτω τούτων ἀπέχουσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION