Plutarch, De defectu oraculorum, section 44

(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 44)

"καίτοι πάντων τούτων οἱ περὶ Ἀριστοτέλην δημιουργὸν ἐν τῇ γῇ τὴν ἀναθυμίασιν ἀποφαίνουσιν, ᾗ καὶ συνεκλείπειν καὶ συμμεθίστασθαι καὶ συνεξανθεῖν πάλιν τὰσ τοιαύτασ φύσεισ ἀναγκαῖόν ἐστι. "ταὐτὰ δὴ περὶ μαντικῶν πνευμάτων διανοητέον, ὡσ οὐκ ἐχόντων ἀίδιον οὐδ’ ἀγήρων τὴν δύναμιν ἀλλ’ ὑποκειμένην μεταβολαῖσ. καὶ γὰρ ὄμβρουσ ὑπερβάλλοντασ εἰκόσ ἐστι κατασβεννύναι καὶ κεραυνῶν ἐμπεσόντων διαφορεῖσθαι, μάλιστα δὲ τῆσ γῆσ ὑποσάλου γιγνομένησ καὶ λαμβανούσησ ἱζήματα καὶ σύγχωσιν ἐν βάθει, μεθίστασθαι τὰσ ἀναθυμιάσεισ ἢ τυφλοῦσθαι τὸ παράπαν, ὥσπερ ἐνταῦθά φασι παραμένειν τὰ περὶ τὸν μέγαν σεισμόν, ὃσ καὶ τὴν πόλιν ἀνέτρεψεν. "ἐν δ’ Ὀρχομενῷ λέγουσι λοιμοῦ γενομένου πολλοὺσ μὲν ἀνθρώπουσ διαφθαρῆναι τὸ δὲ τοῦ Τειρεσίου χρηστήριον ἐκλιπεῖν παντάπασι καὶ μέχρι τοῦ νῦν ἀργὸν διαμένειν καὶ ἄναυδον. "εἰ δὲ καὶ τοῖσ περὶ Κιλικίαν ὅμοια συμβέβηκε παθεῖν, ὡσ ἀκούομεν, οὐδεὶσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION