Plutarch, De Pythiae oraculis, section 24

(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 24)

"οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὸ τοῦ θεοῦ καὶ τῆσ προνοίασ σκοποῦντεσ, ὀψόμεθα πρὸσ τὸ βέλτιον γεγενημένην τὴν μεταβολήν. ἀμοιβῇ γὰρ ἐοίκε νομίσματοσ ἡ τοῦ λόγου χρεία, καὶ δόκιμον καὶ αὐτοῦ τὸ σύνηθέσ ἐστι καὶ γνώριμον, ἄλλην ἐν ἄλλοισ χρόνοισ ἰσχὺν λαμβάνοντοσ. "ἦν οὖν ὅτε λόγου νομίσμασιν ἐχρῶντο μέτροισ καὶ μέλεσι καὶ ᾠδαῖσ, πᾶσαν μὲν ἱστορίαν καὶ φιλοσοφίαν πᾶν δὲ πάθοσ ὡσ ἁπλῶσ εἰπεῖν καὶ πρᾶγμα σεμνοτέρασ φωνῆσ δεόμενον εἰσ ποιητικὴν καὶ μουσικὴν ἄγοντεσ. "οὐ γὰρ μόνον νῦν ὀλίγοι μόλισ ἐπαϊούσι, τότε δὲ πάντεσ ἠκροῶντο καὶ ἔχαιρον ᾀδομένοισ μηλοβόται τ’ ἀρόται τ’ ὀρνιχολόχοι τε κατὰ Πίνδαρον ἀλλ’ ὑπὸ τῆσ πρὸσ ποιητικὴν ἐπιτηδειότητοσ οἱ πλεῖστοι διὰ λύρασ καὶ ᾠδῆσ ἐνουθέτουν ἐπαρρησιάζοντο παρεκελεύοντο , μύθουσ καὶ παροιμίασ ἐπέραινον, ἔτι δ’ ὕμνουσ θεῶν εὐχὰσ παιᾶνασ ἐν μέτροισ ἐποιοῦντο καὶ μέλεσιν οἱ μὲν δι’ εὐφυϊάν οἱ δὲ διὰ συνήθειαν. "οὐκοῦν οὐδὲ μαντικῇ κόσμου καὶ χάριτοσ ἐφθόνει ὁ θεὸσ οὐδ’ ἀπήλαυνεν ἐνθένδε τιμωμένην μοῦσαν τοῦ τρίποδοσ, ἀλλ’ ἐπήγετο μᾶλλον ἐγείρων τὰσ ποιητικὰσ φύσεισ καὶ ἀσπαζόμενοσ, αὐτόσ τε φαντασίασ ἐνεδίδου καὶ συνεξώρμα τὸ σοβαρὸν καὶ λόγιον ὡσ ἁρμόττον καὶ θαυμαζόμενον. "ἐπεὶ δέ, τοῦ βίου μεταβολὴν ἅμα ταῖσ τύχαισ καὶ ταῖσ φύσεσι λαμβάνοντοσ, ἐξωθοῦσα τὸ περιττὸν ἡ χρεία κρωβύλουσ τε χρυσοῦσ ἀφῄρει καὶ ξυστίδασ μαλακὰσ ἀπημφίαζε καί που καὶ κόμην σοβαρωτέραν ἀπέκειρε καὶ ὑπέλυσε κόθορνον, οὐ φαύλωσ ἐθιζομένων ἀντικαλλωπίζεσθαι πρὸσ τὴν πολυτέλειαν εὐτελείᾳ καὶ τὸ ἀφελὲσ καὶ λιτὸν ἐν κόσμῳ τίθεσθαι μᾶλλον ἢ τὸ σοβαρὸν καὶ περίεργον· "οὕτω τοῦ λόγου συμμεταβάλλοντοσ ἅμα καὶ συναπολυομένου, κατέβη μὲν ἀπὸ τῶν μέτρων ὥσπερ ὀχημάτων ἡ ἱστορία καὶ τῷ πεζῷ μάλιστα τοῦ μυθώδουσ ἀπεκρίθη τάληθέσ· "φιλοσοφία δὲ τὸ σαφὲσ καὶ διδασκαλικὸν ἀσπασαμένη μᾶλλον ἢ τὸ ἐκπλῆττον, διὰ λόγων ἐποιεῖτο τὴν ζήτησιν ἀπέπαυσε δὲ τὴν Πυθίαν ὁ θεὸσ πυρικάουσ μὲν ὀνομάζουσαν τοὺσ αὑτῆσ πολίτασ ὀφιοβόρουσ δὲ τοὺσ Σπαρτιάτασ ὀρεᾶνασ δὲ τοὺσ ἄνδρασ ὀρεμπότασ δὲ τοὺσ ποταμούσ· "ἀφελὼν δὲ τῶν χρησμῶν ἔπη καὶ γλώσσασ καὶ περιφράσεισ καὶ ἀσάφειαν, οὕτω διαλέγεσθαι παρεσκεύασε τοῖσ χρωμένοισ ὡσ νόμοι τε πόλεσι διαλέγονται καὶ βασιλεῖσ ἐντυγχάνουσι δήμοισ καὶ μαθηταὶ διδασκάλων ἀκροῶνται, πρὸσ τὸ συνετὸν καὶ πιθανὸν ἁρμοζόμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION