Plutarch, chapter 23

(플루타르코스, chapter 23)

λέγεται δὲ τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ τὸν Κράσσον οὐχ ὥσπερ ἔθοσ ἐστὶ Ῥωμαίων στρατηγοῖσ ἐν φοινικίδι προελθεῖν, ἀλλ’ ἐν ἱματίῳ μέλανι, καὶ τοῦτο μὲν εὐθὺσ ἀλλάξαι προνήσαντα, τῶν δὲ σημαιῶν ἐνίασ μόλισ ὥσπερ πεπηγυίασ πολλὰ παθόντασ ἀνελέσθαι τοὺσ φέροντασ. ἅπαντεσ μὲν οὖν ἐθορυβήθησαν, ὁ δὲ Κράσσοσ ἐξεπλάγη παντάπασι καὶ διὰ σπουδῆσ οὐ πάνυ καθεστηκὼσ παρέταττε, πρῶτον μέν, ὡσ οἱ περὶ Κάσσιον ἠξίουν, ἀραιὰν τὴν φάλαγγα τῶν ὁπλιτῶν ἐπὶ πλεῖστον ἀνάγων τοῦ πεδίου πρὸσ τὰσ κυκλώσεισ, τοὺσ δ’ ἱππεῖσ διανέμων τοῖσ κέρασιν ἔπειτα μετέδοξε, καὶ συναγαγὼν ἀμφίστομον ἐποίησε καὶ βαθὺ πλινθίον ἐν δώδεκα σπείραισ προερχομένησ τῶνπλευρῶν ἑκάστησ, παρὰ δὲ σπεῖραν ἴλην ἱππέων ἔταξεν, ὡσ μηδὲν ἔχοι μέροσ ἐνδεὲσ ἱππικῆσ βοηθείασ, ἀλλὰ πανταχόθεν ὁμαλῶσ προσφέροιτο πεφραγμένοσ.

τῶν δὲ κεράτων τὸ μὲν Κασσίῳ, τὸ δὲ τῷ νέῳ Κράσσῳ παρέδωκεν, αὐτὸσ δ’ εἰσ μέσον κατέστη.

καὶ προάγοντεσ οὕτωσ ἐπὶ ῥεῖθρον ἦλθον ὃ καλεῖται Βάλισσοσ, οὐ πολὺ μὲν ἄλλωσ οὐδὲ ἄφθονον, ἀσμένοισ δὲ τότε τοῖσ στρατιώταισ φανὲν ἐν αὐχμῷ καὶ καύματι καὶ παρὰ τὴν ἄλλην ἐπίπονον καὶ ἄνυδρον πορείαν. οἱ μὲν οὖν πλεῖστοι τῶν ἡγεμόνων ᾤοντο δεῖν ἐνταῦθα καταυλισαμένουσ καὶ νυκτερεύσαντασ καὶ πυθομένουσ, ἐφ’ ὅσον οἱο͂́ν τε, πλῆθοσ καὶ τάξιν τῶν πολεμίων, ἅμ’ ἡμέρᾳ χωρεῖν ἐπ’ αὐτούσ·

Κράσσοσ δὲ τῷ παιδὶ καὶ τοῖσ περὶ αὐτὸν ἱππεῦσιν ἐγκελευομένοισ ἄγειν καὶ συνάπτειν ἐπαρθείσ ἐκέλευσεν ἑστῶτασ ἐν τάξει φαγεῖν καὶ πιεῖν τοὺσ δεομένουσ. καὶ πρὶν ἢ τοῦτο διὰ πάντων γενέσθαι καλῶσ, ἦγεν οὐ σχέδην οὐδ’ ὡσ ἐπὶ μάχην διαναπαύων, ἀλλ’ ὀξείᾳ καὶ συντόνῳ χρώμενοσ τῇ πορείᾳ μέχρι οὗ κατώφθησαν οἱ πολέμιοι, παρὰ δόξαν οὔτε πολλοὶ φανέντεσ οὔτε σοβαροὶ τοῖσ Ῥωμαίοισ.

τὸ μὲν γὰρ πλῆθοσ ὑπέστειλε τοῖσ προτάκτοισ Σουρήνασ, τὴν δὲ λαμπρότητα κατέκρυβε τῶν ὅπλων ἱμάτια καὶ διφθέρασ προίσχεσθαι κελεύσασ. ὡσ δ’ ἐγγὺσ ἐγένοντο καὶ σημεῖον ἤρθη παρὰ τοῦ στρατηγοῦ, πρῶτον μὲν ἐπίμπλαντο φθογγῆσ βαρείασ καὶ βρόμου φρικώδουσ τὸ πεδίον. Πάρθοι γὰρ οὐ κέρασιν οὐδὲ σάλπιγξιν ἐποτρύνουσιν ἑαυτοὺσ εἰσ μάχην, ἀλλὰ ῥόπτρα βυρσοπαγῆ καὶ κοῖλα περιτείναντεσ ἠχείοισ χαλκοῖσ ἅμα πολλαχόθεν ἐπιδουποῦσι, τὰ δὲ φθέγγεται βύθιόν τι καὶ δεινόν, ὠρυγῇ θηριώδει καὶ τραχύτητι βροντῆσ μεμιγμένον, εὖ πωσ συνεωρακότεσ ὅτι τῶν αἰσθητηρίων ἀκοὴ ταρακτικώτατόν ἐστὶ τῆσ ψυχῆσ καὶ τὰ περὶ ταύτην πάθη τάχιστα κινεῖ καὶ μάλιστα ἐξίστησι τὴν διάνοιαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION