Plutarch, Cato the Younger, chapter 71

(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 71)

ἐν ᾧ δὲ οὐκ ἄν τισ ᾤετο χρόνῳ τοὺσ κατὰ τὴν οἰκίαν πάντασ ᾐσθῆσθαι τὸ πάθοσ, ἐπὶ ταῖσ θύραισ ἦσαν οἱ τριακόσιοι, καὶ μικρὸν ὕστερον ὁ δῆμοσ ἤθροιστο τῶν Ἰτυκαίων, μιᾷ φωνῇ τὸν εὐεργέτην καὶ σωτῆρα καὶ μόνον ἐλεύθερον καὶ μόνον ἀήττητον καλούντων, καὶ ταῦτα ἔπραττον ἀγγελλομένου προσιέναι Καίσαροσ· ἀλλ’ οὔτε φόβοσ αὐτοὺσ οὔτε κολακεία τοῦ κρατοῦντοσ οὔτε ἡ πρὸσ ἀλλήλουσ διαφορὰ καὶ στάσισ ἀμβλυτέρουσ ἐποίησε τῆσ πρὸσ Κάτωνα τιμῆσ, κοσμήσαντεσ δὲ τὸ σῶμα λαμπρῶσ καὶ πομπὴν ἐπιφανῆ παρασχόντεσ καὶ θάψαντεσ παρὰ τὴν θάλασσαν, οὗ νῦν ἀνδριὰσ ἐφέστηκεν αὐτοῦ ξιφήρησ, οὕτωσ ἐτράποντο πρὸσ τὸ σῴζειν ἑαυτοὺσ καὶ τὴν πόλιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION