Ancient Greek Text

Plutarch, Cato the Younger, chapter 15

(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 15)

Δηϊόταροσ δὲ ὁ Γαλάτησ μετεπέμψατο μὲν τὸν Κάτωνα πρεσβύτεροσ ὢν ἤδη παραθέσθαι τοὺσ παῖδασ αὐτῷ βουλόμενοσ καὶ τὸν οἶκον, ἐλθόντι δὲ προσφέρων δῶρα παντοδαπὰ καὶ πειρῶν καὶ δεόμενοσ πάντα τρόπον οὕτω παρώξυνεν ὥστε, δείλησ ἐλθόντα καὶ νυκτερεύσαντα, τῇ ὑστεραίᾳ περὶ τρίτην ὡρ́αν ἀπᾶραι. προελθὼν μέντοι μιᾶσ ἡμέρασ ὁδόν εὑρ͂εν ἐν Πεσσινοῦντι πλείονα τῶν ἐκεῖ δώρων αὖθισ αὐτὸν ὑπομένοντα, καὶ γράμματα τοῦ Γαλάτου δεομένου, λαβεῖν αὐτὸσ εἰ μὴ πρόθυμόσ ἐστιν, ἀλλὰ τοὺσ φίλουσ ἐᾶσαι, πάντωσ μὲν ἀξίουσ ὄντασ εὖ παθεῖν δι’ ἐκεῖνον οὐκ ὄντων δὲ τῶν ἰδίων τοῦ Κάτωνοσ τοσούτων.

ἀλλ’ οὐδὲ τούτοισ ἐνέδωκεν ὁ Κάτων, καίπερ ἐνίουσ τῶν φίλων μαλασσομένουσ καὶ ὑπομεμφομένουσ ὁρῶν, ἀλλὰ φήσασ ὅτι πᾶσα δωροδοκία προφάσεωσ ἂν εὐπορήσειεν, οἱ δὲ φίλοι μεθέξουσιν ὧν ἂν ἔχῃ καλῶσ καὶ δικαίωσ κτησάμενοσ, ἀπέπεμψε τὰ δῶρα πρὸσ τὸν Δηϊόταρον.

ἐπεὶ δὲ μέλλοντοσ ἀπαίρειν εἰσ τὸ Βρεντέσιον ᾤοντο δεῖν οἱ φίλοι τὰ λείψανα τοῦ Καιπίωνοσ εἰσ ἕτερον θέσθαι πλοῖον, εἰπὼν ὅτι τῆσ ψυχῆσ μεθήσεται μᾶλλον ἢ τούτων, ἀνήχθη.

καὶ μέντοι λέγεται κατὰ τύχην ἐπισφαλέστατα περᾶσαι, τῶν ἄλλων μετρίωσ κομιζομένων.