Plutarch, Aratus, chapter 50

(플루타르코스, Aratus, chapter 50)

οὕτω δέ δεινὸν ἔργον ἐξειργασμένου τοῦ Φιλίππου, καὶ συγκρούοντοσ ἔτι μᾶλλον ἑαυτοῖσ τοὺσ Μεσσηνίουσ, ἐπελθὼν ὁ Ἄρατοσ αὐτόσ τε δῆλοσ ἦν φέρων βαρέωσ καὶ τὸν υἱὸν ἐπιτιμῶντα πικρῶσ τῷ Φιλίππῳ καὶ λοιδορούμενον οὐκ ἐκώλυσεν. ἐδόκει δὲ ὁ νεανίσκοσ ἐρᾶν τὸν Φιλίππου· καὶ τότε λέγων εἶπε πρὸσ αὐτόν ὡσ οὐδὲ καλὸσ ἔτι φαίνοιτο τὴν ὄψιν αὐτῷ τοιαῦτα δράσασ, ἀλλὰ πάντων αἴσχιστοσ. ὁ δὲ Φίλιπποσ ἐκείνῳ μὲν οὐδὲν ἀντεῖπε, καίπερ ἐπίδοξοσ ὢν, ὑπ’ ὀργῆσ καὶ πολλάκισ ἐξυλακτήσασ λέγοντοσ αὐτοῦ, τὸν δὲ πρεσβύτερον, ὡσ ἐνηνοχὼσ πράωσ τὰ λεχθέντα καί τισ ὢν μέτριοσ καὶ πολιτικὸσ τὴν φύσιν, ἀνέστησεν ἐκ τοῦ θεάτρου τὴν δεξιὰν ἐμβαλὼν, καὶ προσῆγεν εἰσ τὸν Ἰθωμάταν τῷ τε Διὶ θύσων καὶ θεωρήσων τὸν τόπον, ἔστι γὰρ οὐχ ἧττον εὐερκὴσ τοῦ Ἀκροκορίνθου, καὶ λαβὼν φρουρὰν γίνεται χαλεπὸσ καὶ δυσεκβίαστοσ τοῖσ παροικοῦσιν.

ἀναβὰσ δὲ καὶ θύσασ, ὡσ προσήνεγκεν αὐτῷ τὰ σπλάγχνα τοῦ βοὸσ ὁ μάντισ, ἀμφοτέραισ ταῖσ χερσὶν ὑπολαβὼν ἐδείκνυε τῷ τε Ἀράτῳ καὶ τῷ Φαρίῳ Δημητρίῳ, παρὰ μέροσ ἀποκλίνων εἰσ ἑκάτερον καὶ πυνθανόμενοσ τί καθορῶσιν ἐν τοῖσ ἱεροῖσ, κρατοῦντα τῆσ ἄκρασ αὐτόν ἢ τοῖσ Μεσσηνίοισ ἀποδιδόντα.

αἰνιττόμενοσ τὴν Πελοπόννησον, ὡσ, εἰ προσλάβοι τὸν Ἰθωμάταν τῷ Ἀκροκορίνθῳ, παντάπασιν ἐσομένην ὑποχείριον καὶ ταπεινήν.

"ὦ Φίλιππε, Κρητῶν ὄρη καὶ μεγάλα, πολλαὶ δὲ Βοιωτῶν ἄκραι καὶ Φωκέων ἐκπεφύκασι τῆσ γῆσ·

"εἰσὶ δέ που πολλοὶ καὶ τῆσ Ἀκαρνάνων τοῦτο μὲν χερσαῖοι, τοῦτο δ’ ἔναλοι τόποι θαυμαστὰσ ὀχυρότητασ ἔχοντεσ· "ἀλλ’ οὐδένα τούτων κατείληφασ, καὶ πάντεσ ἑκουσίωσ σοι ποιοῦσι τὸ προστασσόμενον. "λῃσταὶ γὰρ ἐμφύονται πέτραισ καὶ κρημνῶν περιέχονται, βασιλεῖ δὲ πίστεωσ καὶ χάριτοσ ἰσχυρότερον οὐδὲν οὐδὲ ὀχυρώτερον. "ταῦτα σοι τὸ Κρητικὸν ἀνοίγει πέλαγοσ, ταῦτα τὴν Πελοπόννησον. ὥσπερ ἐκβεβιασμένοσ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ τὴν πόλιν ἀφῃρημένοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION