Pindar, Odes, nemean odes, nemean 4 ΤΙΜΑΣΑΡΧῼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΑΛΑΙΣΤῌ

(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 4 ΤΙΜΑΣΑΡΧῼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΑΛΑΙΣΤῌ)

ἄριστοσ εὐφροσύνα πόνων κεκριμένων ἰατρόσ· αἱ δὲ σοφαὶ Μοισᾶν θύγατρεσ ἀοιδαὶ θέλξαν νιν ἁπτόμεναι. οὐδὲ θερμὸν ὕδωρ τόσον γε μαλθακὰ τέγγει γυῖα, τόσσον εὐλογία φόρμιγγι συνάοροσ. ῥῆμα δ’ ἑργμάτων χρονιώτερον βιοτεύει, ὅ τι κε σὺν Χαρίτων τύχᾳ γλῶσσα φρενὸσ ἐξέλοι βαθείασ.

τό μοι θέμεν Κρονίδᾳ τε Δὶ καὶ Νεμέᾳ Τιμασάρχου τε πάλᾳ ὕμνου προκώμιον εἰή·

δέξαιτο δ’ Αἰακιδᾶν ἠύ̈πυργον ἕδοσ, δίκᾳ ξεναρκέϊ κοινὸν φέγγοσ. Κλεωναίου τ’ ἀπ’ ἀγῶνοσ ὁρ́μον στεφάνων πέμψαντα καὶ λιπαρᾶν εὐωνύμων ἀπ’ Ἀθανᾶν, Θήβαισ τ’ ἐν ἑπταπύλοισ, οὕνεκ’ Ἀμφιτρύωνοσ ἀγλαὸν παρὰ τύμβον Καδμεῖοί νιν οὐκ ἀέκοντεσ ἄνθεσι μίγνυον, Αἰγίνασ ἕκατι.

φίλοισι γὰρ φίλοσ ἐλθὼν ξένιον ἄστυ κατέδρακεν Ἡρακλέοσ ὀλβίαν πρὸσ αὐλάν.

σὺν ᾧ ποτε Τρωί̈αν κραταιὸσ Τελαμὼν πόρθησε καὶ Μέροπασ καὶ τὸν μέγαν πολεμιστὰν ἔκπαγλον Ἀλκυονῆ, οὐ τετραορίασ γε πρὶν δυώδεκα πέτρῳ ἡρ́ωάσ τ’ ἐπεμβεβαῶτασ ἱπποδάμουσ ἕλεν δὶσ τόσουσ.

ἀπειρομάχασ ἐών κε φανείη λόγον ὁ μὴ συνιείσ·

ἐπεὶ " ῥέζοντά τι καὶ παθεῖν ἐοίκεν. τὰ μακρὰ δ’ ἐξενέπειν ἐρύκει με τεθμὸσ ὡρ͂αί τ’ ἐπειγόμεναι·

ἰύ̈γγι δ’ ἕλκομαι ἦτορ νουμηνίᾳ θιγέμεν. ἔμπα, καίπερ ἔχει βαθεῖα ποντιὰσ ἅλμα μέσσον, ἀντίτειν’ ἐπιβουλίᾳ· σφόδρα δόξομεν δαί̈ων ὑπέρτεροι ἐν φάει καταβαίνειν·

φθονερὰ δ’ ἄλλοσ ἀνὴρ βλέπων γνώμαν κενεὰν σκότῳ κυλίνδει χαμαὶ πετοῖσαν· ἐμοὶ δ’ ὁποίαν ἀρετὰν ἔδωκε πότμοσ ἄναξ, εὖ οἶδ’ ὅτι χρόνοσ ἑρ́πων πεπρωμέναν τελέσει.

ἐξύφαινε, γλυκεῖα, καὶ τόδ’ αὐτίκα, φόρμιγξ, Λυδίᾳ σὺν ἁρμονίᾳ μέλοσ πεφιλημένον Οἰνώνᾳ τε καὶ Κύπρῳ, ἔνθα Τεῦκροσ ἀπάρχει ὁ Τελαμωνιάδασ·

ἀτὰρ Αἰάσ Σαλαμῖν’ ἔχει πατρῴαν· ἐν δ’ Εὐξείνῳ πελάγει φαεννὰν Ἀχιλεὺσ νᾶσον·

Θέτισ δὲ κρατεῖ Φθίᾳ· Νεοπτόλεμοσ δ’ Ἀπείρῳ διαπρυσίᾳ, βουβόται τόθι πρῶνεσ ἔξοχοι κατάκεινται Δωδώναθεν ἀρχόμενοι πρὸσ Ιὄνιον πόρον. πολεμίᾳ χερὶ προστραπὼν Πηλεὺσ παρέδωκεν Αἱμόνεσσιν δάμαρτοσ Ἱππολύτασ Ἄκαστοσ δολίαισ τέχναισι χρησάμενοσ·

τᾷ Δαιδάλου τε μαχαίρᾳ φύτευέ οἱ θάνατον ἐκ λόχου, Πελίαο παῖσ·

ἄλαλκε δὲ Χείρων, καὶ τὸ μόρσιμον Διόθεν πεπρωμένον ἔκφερεν· ἔγαμεν ὑψιθρόνων μίαν Νηρεί̈δων, εἶδεν δ’ εὔκυκλον ἕδραν, τᾶσ οὐρανοῦ βασιλῆεσ πόντου τ’ ἐφεζόμενοι δῶρα καὶ κράτοσ ἐξέφαναν ἐγγενὲσ αὐτῷ.

Γαδείρων τὸ πρὸσ ζόφον οὐ περατόν· ἀπότρεπε αὖτισ Εὐρώπαν ποτὶ χέρσον ἔντεα ναόσ·

ἄπορα γὰρ λόγον Αἰακοῦ παίδων τὸν ἅπαντά μοι διελθεῖν. Θεανδρίδαισι δ’ ἀεξιγυίων ἀέθλων κάρυξ ἑτοῖμοσ ἔβαν Οὐλυμπίᾳ τε καὶ Ἰσθμοῖ Νεμέᾳ τε συνθέμενοσ, ἔνθα πεῖραν ἔχοντεσ οἴκαδε κλυτοκάρπων οὐ νέοντ’ ἄνευ στεφάνων, πάτραν ἵν’ ἀκούομεν, Τιμάσαρχε, τεὰν ἐπινικίοισιν ἀοιδαῖσ πρόπολον ἔμμεναι.

μάτρῳ μ’ ἔτι Καλλικλεῖ κελεύεισ στάλαν θέμεν Παρίου λίθου λευκοτέραν·

ὁ χρυσὸσ ἑψόμενοσ αὐγὰσ ἔδειξεν ἁπάσασ, ὕμνοσ δὲ τῶν ἀγαθῶν ἑργμάτων βασιλεῦσιν ἰσοδαίμονα τεύχει φῶτα·

γλῶσσαν εὑρέτω κελαδῆτιν, Ὀρσοτριαίνα ἵν’ ἐν ἀγῶνι βαρυκτύπου θάλησε Κορινθίοισ σελίνοισ·

τὸν Εὐφάνησ ἐθέλων γεραιὸσ προπάτωρ σὸσ ἀείσέν ποτε, παῖ.

ἄλλοισι δ’ ἅλικεσ ἄλλοι· τὰ δ’ αὐτὸσ ἄν τισ ἴδῃ, ἔλπεταί τισ ἕκαστοσ ἐξοχώτατα φάσθαι. οἱο͂ν αἰνέων κε Μελησίαν ἔριδα στρέφοι, ῥήματα πλέκων, ἀπάλαιστοσ ἐν λόγῳ ἕλκειν, μαλακὰ μὲν φρονέων ἐσλοῖσ, τραχὺσ δὲ παλιγκότοισ ἔφεδροσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION