헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́3́26́

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 26)

ἐσ Θαλάμασ δὲ ἐξ Οἰτύλου μῆκοσ τῆσ ὁδοῦ στάδιοι περὶ τοὺσ ὀγδοήκοντά εἰσι, κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν ἱερόν ἐστιν Ἰνοῦσ καὶ μαντεῖον. μαντεύονται μὲν οὖν καθεύδοντεσ, ὁπόσα δ’ ἂν πυθέσθαι δεηθῶσιν, ὀνείρατα δείκνυσί σφισιν ἡ θεόσ. χαλκᾶ δὲ ἕστηκεν ἀγάλματα ἐν ὑπαίθρῳ τοῦ ἱεροῦ, τῆσ τε Πασιφάησ καὶ Ἡλίου τὸ ἕτερον· αὐτὸ δὲ τὸ ἐν τῷ ναῷ σαφῶσ μὲν οὐκ ἦν ἰδεῖν ὑπὸ στεφανωμάτων, χαλκοῦν δὲ καὶ τοῦτο εἶναι λέγουσι. ῥεῖ δὲ καὶ ὕδωρ ἐκ πηγῆσ ἱερᾶσ πιεῖν ἡδύ· Σελήνησ δὲ ἐπίκλησισ καὶ οὐ Θαλαμάταισ ἐπιχώριοσ δαίμων ἐστὶν ἡ Πασιφάη. Θαλαμῶν δὲ ἀπέχει σταδίουσ εἴκοσιν ὀνομαζομένη Πέφνοσ ἐπὶ θαλάσσῃ.

πρόκειται δὲ νησὶσ πέτρασ τῶν μεγάλων οὐ μείζων, Πέφνοσ καὶ ταύτῃ τὸ ὄνομα· τεχθῆναι δὲ ἐνταῦθα τοὺσ Διοσκούρουσ φασὶν οἱ Θαλαμᾶται.

τοῦτο μὲν δὴ καὶ Ἀλκμᾶνα ἐν ᾄσματι οἶδα εἰπόντα· τραφῆναι δὲ οὐκέτι ἐν τῇ Πέφνῳ φασὶν αὐτούσ, ἀλλὰ Ἑρμῆν τὸν ἐσ Πελλάναν κομίσαντα εἶναι. ἐν ταύτῃ τῇ νησῖδι ἀγάλματα Διοσκούρων χαλκᾶ μέγεθοσ ποδιαῖα ἐν ὑπαίθρῳ τῆσ νησῖδόσ ἐστιν·

ταῦτα ἡ θάλασσα ἀποκινεῖν οὐκ ἐθέλει κατακλύζουσα ὡρ́ᾳ χειμῶνοσ τὴν πέτραν. τοῦτό τε δὴ θαῦμά ἐστι καὶ οἱ μύρμηκεσ αὐτόθι λευκότερον ἢ ὡσ μυρμήκων τὸ χρῶμα φαίνουσι. τὴν δὲ χώραν οἱ Μεσσήνιοι ταύτην αὑτῶν φασιν εἶναι τὸ ἀρχαῖον, ὥστε καὶ τοὺσ Διοσκούρουσ μᾶλλόν τι αὑτοῖσ καὶ οὐ Λακεδαιμονίοισ προσήκειν νομίζουσιν. Πέφνου δὲ στάδια εἴκοσιν ἀπέχει Λεῦκτρα.

ἐφ’ ὅτῳ μὲν δή ἐστιν ὄνομα τῇ πόλει Λεῦκτρα, οὐκ οἶδα· εἰ δ’ ἄρα ἀπὸ Λευκίππου τοῦ Περιήρουσ, ὡσ οἱ Μεσσήνιοί φασι, τούτου μοι δοκοῦσιν ἕνεκα οἱ ταύτῃ θεῶν μάλιστα Ἀσκληπιὸν τιμᾶν, ἅτε Ἀρσινόησ παῖδα εἶναι τῆσ Λευκίππου νομίζοντεσ. λίθου δέ ἐστιν Ἀσκληπιοῦ τε ἄγαλμα καὶ Ἰνοῦσ ἑτέρωθι. πεποίηται δὲ καὶ Κασσάνδρασ τῆσ Πριάμου ναὸσ καὶ ἄγαλμα, Ἀλεξάνδρασ ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων καλουμένησ·

καὶ Ἀπόλλωνοσ Καρνείου ξόανά ἐστι κατὰ ταὐτὰ καθὰ δὴ καὶ Λακεδαιμονίων νομίζουσιν οἱ Σπάρτην ἔχοντεσ. ἐπὶ δὲ τῆσ ἀκροπόλεώσ ἐστιν ἱερὸν καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶσ, καὶ Ἔρωτόσ ἐστιν ἐν Λεύκτροισ ναὸσ καὶ ἄλσοσ· χειμῶνοσ διαρρεῖ τὸ ἄλσοσ, τὰ δὲ φύλλα τῷ ἦρι ἀπὸ τῶν δένδρων πίπτοντα οὐκ ἂν ὑπὸ τοῦ ὕδατοσ οὐδὲ πλεονάσαντοσ παρενεχθείη.

ὃ δὲ οἶδα ἐν τῇ πρὸσ θαλάσσῃ χώρᾳ τῆσ Λευκτρικῆσ ἐπ’ ἐμοῦ συμβάν, γράφω.

ἄνεμοσ πῦρ ἐσ ὕλην ἐνεγκὼν τὰ πολλὰ ἠφάνισε τῶν δένδρων· ὡσ δὲ ἀνεφάνη τὸ χωρίον ψιλόν, ἄγαλμα ἐνταῦθα ἱδρυμένον εὑρέθη Διὸσ Ἰθωμάτα. τοῦτο οἱ Μεσσήνιοί φασι μαρτύριον εἶναί σφισι τὰ Λεῦκτρα τὸ ἀρχαῖον τῆσ Μεσσηνίασ εἶναι· δύναιτο δ’ ἂν καὶ Λακεδαιμονίων τὰ Λεῦκτρα ἐξ ἀρχῆσ οἰκούντων ὁ Ἰθωμάτασ Ζεὺσ παρ’ αὐτοῖσ ἔχειν τιμάσ. Καρδαμύλη δέ, ἧσ καὶ Ὅμηροσ μνήμην ἐποιήσατο ἐν Ἀγαμέμνονοσ ὑποσχέσεσι δώρων, Λακεδαιμονίων ἐστὶν ὑπήκοοσ τῶν ἐν Σπάρτῃ, βασιλέωσ Αὐγούστου τῆσ Μεσσηνίασ ἀποτεμομένου.

ἀπέχει δὲ Καρδαμύλη θαλάσσησ μὲν ὀκτὼ σταδίουσ, Λεύκτρων δὲ καὶ ἑξήκοντα. ἐνταῦθα οὐ πόρρω τοῦ αἰγιαλοῦ τέμενοσ ἱερὸν τῶν Νηρέωσ θυγατέρων ἐστίν· ἐσ γὰρ τοῦτο ἀναβῆναι τὸ χωρίον φασὶν ἐκ τῆσ θαλάσσησ αὐτὰσ Πύρρον ὀψομένασ τὸν Ἀχιλλέωσ, ὅτε ἐσ Σπάρτην ἐπὶ τὸν Ἑρμιόνησ ἀπῄει γάμον. ἐν δὲ τῷ πολίσματι Ἀθηνᾶσ τε ἱερὸν καὶ Ἀπόλλων ἐστὶ Κάρνειοσ, καθὰ Δωριεῦσιν ἐπιχώριον. πόλιν δὲ ὀνομαζομένην ἐν τοῖσ ἔπεσιν Ἐνόπην τοῖσ Ὁμήρου, Μεσσηνίουσ ὄντασ, ἐσ δὲ τὸ συνέδριον συντελοῦντασ τὸ Ἐλευθερολακώνων, καλοῦσιν ἐφ’ ἡμῶν Γερηνίαν.

ἐν ταύτῃ τῇ πόλει Νέστορα οἱ μὲν τραφῆναι λέγουσιν, οἱ δὲ ἐσ τοῦτο ἐλθεῖν φεύγοντα τὸ χωρίον, ἡνίκα Πύλοσ ἡλίσκετο ὑπὸ Ἡρακλέουσ. ἐνταῦθα ἐν τῇ Γερηνίᾳ Μαχάονοσ τοῦ Ἀσκληπιοῦ μνῆμα καὶ ἱερόν ἐστιν ἅγιον, καὶ ἀνθρώποισ νόσων ἰάματα παρὰ τῷ Μαχάονι ἔστιν εὑρέσθαι.

καὶ Ῥόδον μὲν τὸ χωρίον τὸ ἱερὸν ὀνομάζουσιν, ἄγαλμα δὲ τοῦ Μαχάονοσ χαλκοῦν ἐστιν ὀρθόν· ἐπίκειται δέ οἱ τῇ κεφαλῇ στέφανοσ, ὃν οἱ Μεσσήνιοι κίφοσ καλοῦσι τῇ ἐπιχωρίῳ φωνῇ. Μαχάονα δὲ ὑπὸ Εὐρυπύλου τοῦ Τηλέφου τελευτῆσαί φησιν ὁ τὰ ἔπη ποιήσασ τὴν μικρὰν Ἰλιάδα. διὸ καὶ τάδε αὐτὸσ οἶδα περὶ τὸ Ἀσκληπιεῖον τὸ ἐν Περγάμῳ γινόμενα·

ἄρχονται μὲν ἀπὸ Τηλέφου τῶν ὕμνων, προσᾴδουσι δὲ οὐδὲν ἐσ τὸν Εὐρύπυλον, οὐδὲ ἀρχὴν ἐν τῷ ναῷ θέλουσιν ὀνομάζειν αὐτόν, οἱᾶ ἐπιστάμενοι φονέα ὄντα Μαχάονοσ. ἀνασώσασθαι δὲ Νέστορα λέγεται τοῦ Μαχάονοσ τὰ ὀστᾶ· Ποδαλείριον δέ, ὡσ ὀπίσω πορθήσαντεσ Ἴλιον ἐκομίζοντο, ἁμαρτεῖν τοῦ πλοῦ καὶ ἐσ Σύρνον τῆσ Καρικῆσ ἠπείρου φασὶν ἀποσωθέντα οἰκῆσαι. τῆσ δὲ χώρασ τῆσ Γερηνίασ ὄροσ Καλάθιόν ἐστιν·

ἐν αὐτῷ Κλαίασ ἱερὸν καὶ σπήλαιον παρ’ αὐτὸ τὸ ἱερόν, ἔσοδον μὲν στενήν, τὰ δὲ ἔνδον παρεχόμενον θέασ ἄξια. Γερηνίασ δὲ ὡσ ἐσ μεσόγαιαν ἄνω τριάκοντα ἀπέχει σταδίουσ Ἀλαγονία, καὶ τὸ πόλισμα κατηρίθμησα ἤδη καὶ τοῦτο ἐν Ἐλευθερολάκωσι· θέασ δὲ αὐτόθι ἄξια Διονύσου καὶ Ἀρτέμιδόσ ἐστιν ἱερά.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Pausanias, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 26

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 26)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION