헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́3́25́

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 25)

προελθόντι δὲ ἀπὸ τοῦ μνήματοσ ἐκδίδωσιν ἐσ θάλασσαν ποταμόσ, ὄνομα δέ οἱ Σκύρασ, ὅτι κατὰ τοῦτον ἀνώνυμον τέωσ ὄντα Πύρροσ ὁ Ἀχιλλέωσ ἔσχε ταῖσ ναυσίν, ἡνίκα ἐπὶ τὸν Ἑρμιόνησ γάμον ἔπλευσεν ἐκ Σκύρου. διαβάντων δὲ τὸν ποταμὸν ἔστιν ἱερὸν ἀρχαῖον ἀπωτέρω Διὸσ βωμοῦ.

τοῦ ποταμοῦ δὲ σταδίουσ τεσσαράκοντα ἀπέχει Πύρριχοσ ἐν μεσογαίᾳ. τὸ δὲ ὄνομα τῇ πόλει γενέσθαι φασὶν ἀπὸ Πύρρου τοῦ Ἀχιλλέωσ, οἱ δὲ εἶναι θεὸν Πύρριχον τῶν καλουμένων Κουρήτων· εἰσὶ δὲ οἳ Σιληνὸν ἐκ Μαλέασ ἐλθόντα ἐνταῦθα λέγουσιν οἰκῆσαι.

τραφῆναι μὲν δὴ τὸν Σιληνὸν ἐν τῇ Μαλέᾳ δηλοῖ καὶ τάδε ἐξ ᾄσματοσ Πινδάρουὁ ζαμενὴσ δὲ ὁ χοροιτύποσ, ὃν Μαλέασ ὄροσἔθρεψε, Ναί̈δοσ ἀκοίτασ, Σιληνόσ· ὡσ δὲ καὶ Πύρριχοσ ὄνομα ἦν αὐτῷ, Πινδάρῳ μὲν οὐκ ἔστιν εἰρημένον, λέγουσι δὲ οἱ περὶ τὴν Μαλέαν οἰκοῦντεσ. ἔστι δὲ ἐν τῇ Πυρρίχῳ φρέαρ ἐν τῇ ἀγορᾷ, δοῦναι δέ σφισι τὸν Σιληνὸν νομίζουσι·

σπανίζοιέν τ’ ἂν ὕδατοσ, εἰ τὸ φρέαρ τοῦτο ἐπιλείποι. θεῶν δὲ ἐν τῇ γῇ σφισιν ἱερά ἐστιν Ἀρτέμιδόσ τε ἐπίκλησιν Ἀστρατείασ, ὅτι τῆσ ἐσ τὸ πρόσω στρατείασ ἐνταῦθα ἐπαύσαντο Ἀμαζόνεσ, καὶ Ἀπόλλων Ἀμαζόνιοσ· ξόανα μὲν ἀμφότερα, ἀναθεῖναι δὲ λέγουσιν αὐτὰ τὰσ ἀπὸ Θερμώδοντοσ γυναῖκασ. ἀπὸ δὲ Πυρρίχου καταβάντι ἐσ θάλασσαν ἔστι Τευθρώνη·

τὸν δὲ οἰκιστὴν οἱ ταύτῃ Τεύθραντα Ἀθηναῖον ὄντα ἀποφαίνουσι, τιμῶσι δὲ θεῶν μάλιστα Ἰσσωρίαν Ἄρτεμιν, καὶ πηγή σφισίν ἐστι Ναί̈α. ἐστι καὶ Ψαμαθοῦσ, ἐπὶ δὲ τῇ ἄκρᾳ ναὸσ εἰκασμένοσ σπηλαίῳ καὶ πρὸ αὐτοῦ Ποσειδῶνοσ ἄγαλμα.

ἐποίησαν δὲ Ἑλλήνων τινὲσ ὡσ Ἡρακλῆσ ἀναγάγοι ταύτῃ τοῦ Αἵδου τὸν κύνα, οὔτε ὑπὸ γῆν ὁδοῦ διὰ τοῦ σπηλαίου φερούσησ οὔτε ἕτοιμον ὂν πεισθῆναι θεῶν ὑπόγαιον εἶναί τινα οἴκησιν ἐσ ἣν ἀθροίζεσθαι τὰσ ψυχάσ.

ἀλλὰ Ἑκαταῖοσ μὲν ὁ Μιλήσιοσ λόγον εὑρ͂εν εἰκότα, ὄφιν φήσασ ἐπὶ Ταινάρῳ τραφῆναι δεινόν, κληθῆναι δὲ Αἵδου κύνα, ὅτι ἔδει τὸν δηχθέντα τεθνάναι παραυτίκα ὑπὸ τοῦ ἰοῦ, καὶ τοῦτον ἔφη τὸν ὄφιν ὑπὸ Ἡρακλέουσ ἀχθῆναι παρ’ Εὐρυσθέα· Ὅμηροσ δὲ ‐ πρῶτοσ γὰρ ἐκάλεσεν Αἵδου κύνα ὅντινα Ἡρακλῆσ ἦγεν ‐ οὔτε ὄνομα ἔθετο οὐδὲν οὔτε συνέπλασεν ἐσ τὸ εἶδοσ ὥσπερ ἐπὶ τῇ Χιμαίρᾳ·

οἱ δὲ ὕστερον Κέρβερον ὄνομα ἐποίησαν καὶ κυνὶ τἄλλα εἰκάζοντεσ κεφαλὰσ τρεῖσ φασιν ἔχειν αὐτὸν, οὐδέν τι μᾶλλον Ὁμήρου κύνα τὸν ἀνθρώπῳ σύντροφον εἰρηκότοσ ἢ εἰ δράκοντα ὄντα ἐκάλεσεν Αἵδου κύνα. ἀναθήματα δὲ ἄλλα τέ ἐστιν ἐπὶ Ταινάρῳ καὶ Ἀρίων ὁ κιθαρῳδὸσ χαλκοῦσ ἐπὶ δελφῖνοσ.

τὰ μὲν οὖν ἐσ αὐτὸν Ἀρίονα καὶ τὰ ἐπὶ τῷ δελφῖνι Ἡρόδοτοσ εἶπεν ἀκοὴν ἐν τῇ Λυδίᾳ συγγραφῇ· τὸν δὲ ἐν Ποροσελήνῃ δελφῖνα τῷ παιδὶ σῶστρα ἀποδιδόντα, ὅτι συγκοπέντα ὑπὸ ἁλιέων αὐτὸν ἰάσατο, τοῦτον τὸν δελφῖνα εἶδον καὶ καλοῦντι τῷ παιδὶ ὑπακούοντα καὶ φέροντα, ὁπότε ἐποχεῖσθαί οἱ βούλοιτο. ἔστι δὲ ἐπὶ Ταινάρῳ καὶ πηγή, νῦν μὲν οὐδὲν ὥστε καὶ θαῦμα εἶναι παρεχομένη, πρότερον δὲ τοῖσ ἐνιδοῦσιν ἐσ τὸ ὕδωρ τοὺσ λιμένασ ‐ φασὶ ‐ καὶ τὰσ ναῦσ θεάσασθαι παρεῖχε.

τοῦτο ἔπαυσε γυνὴ τὸ ὕδωρ μὴ καὶ τοῦ λοιποῦ τοιαῦτα ἐπιδείκνυσθαι, μεμιασμένην ἐναποπλύνασα ἐσθῆτα.

Ταινάρου δὲ τῆσ ἄκρασ πλοῦν ὅσον τεσσαράκοντα σταδίων ἀφέστηκε Καινήπολισ·

ὄνομα δὲ ἦν πάλαι καὶ ταύτῃ Ταίναρον. ἐν αὐτῇ δὲ μέγαρον Δήμητροσ καὶ ἐπὶ θαλάσσῃ ναόσ ἐστιν Ἀφροδίτησ καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν λίθου. ἐντεῦθεν ἀποσχόντι τριάκοντα σταδίουσ Θυρίδεσ ἄκρα Ταινάρου καὶ πόλεωσ ἐρείπια Ἱππόλασ ἐστίν, ἐν δὲ αὐτοῖσ Ἀθηνᾶσ ἱερὸν Ἱππολαί̈τιδοσ· ὀλίγον δὲ ἀπωτέρω Μέσσα πόλισ καὶ λιμήν. ἀπὸ τούτου στάδια τοῦ λιμένοσ πεντήκοντά ἐστι καὶ ἑκατὸν ἐπὶ Οἴτυλον·

ὁ δὲ ἡρ́ωσ ἀφ’ οὗ τῇ πόλει τὸ ὄνομα ἐγένετο, Ἀργεῖοσ τὸ ἀνέκαθεν, Ἀμφιάνακτοσ υἱὸσ ὢν τοῦ Ἀντιμάχου. θέασ δὲ ἄξια ἐν Οἰτύλῳ Σαράπιδόσ ἐστιν ἱερὸν καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ Καρνείου ξόανον Ἀπόλλωνοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Pausanias, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 25

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 25)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION