Pausanias, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 22

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 22)

Γυθίου δὲ τρεῖσ μάλιστα ἀπέχει σταδίουσ ἀργὸσ λίθοσ· Ὀρέστην λέγουσι καθεσθέντα ἐπ’ αὐτοῦ παύσασθαι τῆσ μανίασ· διὰ τοῦτο ὁ λίθοσ ὠνομάσθη Ζεὺσ Καππώτασ κατὰ γλῶσσαν τὴν Δωρίδα. ἡ δὲ νῆσοσ ἡ Κρανάη πρόκειται Γυθίου, καὶ Ὅμηροσ Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐνταῦθα ἔφη συγγενέσθαι οἱ πρῶτον. κατὰ δὲ τὴν νῆσον ἱερόν ἐστιν Ἀφροδίτησ ἐν τῇ ἠπείρῳ Μιγωνίτιδοσ, καὶ ὁ τόποσ οὗτοσ ἅπασ καλεῖται Μιγώνιον.

τοῦτο μὲν δὴ τὸ ἱερὸν ποιῆσαι λέγουσιν Ἀλέξανδρον·

Μενέλαοσ δὲ Ἴλιον ἑλὼν καὶ ἔτεσιν ὕστερον ὀκτὼ μετὰ Τροίασ πόρθησιν οἴκαδε ἀνασωθεὶσ ἄγαλμα Θέτιδοσ καὶ θεὰσ Πραξιδίκασ ἱδρύσατο ἐγγὺσ τῆσ Μιγωνίτιδοσ. Διονύσου δὲ ὄροσ ἱερὸν Λαρύσιον καλούμενόν ἐστιν ὑπὲρ τοῦ Μιγωνίου· καὶ ἦροσ ἀρχομένου Διονύσῳ τὴν ἑορτὴν ἄγουσιν ἄλλα τε ἐσ τὰ δρώμενα λέγοντεσ καὶ ὡσ βότρυν ἐνταῦθα ἀνευρίσκουσιν ὡραῖον. ἐν ἀριστερᾷ δὲ Γυθίου στάδια προελθόντι ὡσ τριάκοντα ἔστιν ἐν τῇ ἠπείρῳ Τρινασοῦ καλουμένησ τείχη, φρουρίου ποτὲ ἐμοὶ δοκεῖν καὶ οὐ πόλεωσ.

γενέσθαι δέ οἱ δοκῶ τὸ ὄνομα ἀπὸ τῶν νησίδων, αἳ ταύτῃ πρόκεινται τῆσ ἠπείρου τρεῖσ ἀριθμόν. προελθόντι δὲ ἀπὸ Τρινασοῦ στάδια ὡσ ὀγδοήκοντα τοῦ Ἕλουσ τὰ ἐρείπια ὑπόλοιπα ἦν, καὶ μετὰ ταῦτα τριάκοντα προελθόντι που σταδίουσ ἐπὶ θαλάσσησ πόλισ ἐστὶν Ἀκρίαι· θέασ δὲ αὐτόθι ἄξια Μητρὸσ θεῶν ναὸσ καὶ ἄγαλμα λίθου.

παλαιότατον δὲ τοῦτο εἶναί φασιν οἱ τὰσ Ἀκρίασ ἔχοντεσ, ὁπόσα τῆσ θεοῦ ταύτησ Πελοποννησίοισ ἱερά ἐστιν, ἐπεὶ Μαγνησί γε, οἳ τὰ πρὸσ Βορρᾶν νέμονται τοῦ Σιπύλου, τούτοισ ἐπὶ Κοδδίνου πέτρᾳ Μητρόσ ἐστι θεῶν ἀρχαιότατον ἁπάντων ἄγαλμα· Ταντάλου.

Ἀκριᾶται δὲ καὶ ἄνδρα ποτὲ Ὀλυμπιονίκην παρέσχοντο Νικοκλέα, Ὀλυμπιάσι δύο ἀνελόμενον δρόμου νίκασ πέντε·

πεποίηται δὲ καὶ μνῆμα τῷ Νικοκλεῖ τοῦ τε γυμνασίου μεταξὺ καὶ τοῦ τείχουσ τοῦ πρὸσ τῷ λιμένι. ἀπὸ θαλάσσησ δὲ ἄνω Γερόνθραι σταδίουσ ἀπέχουσιν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν Ἀκριῶν.

ταύτασ οἰκουμένασ πρὶν Ἡρακλείδασ ἐλθεῖν ἐσ Πελοπόννησον, ἐποίησαν ἀναστάτουσ Δωριεῖσ οἱ Λακεδαίμονα ἔχοντεσ, ἀναστήσαντεσ δὲ Γερονθρῶν τοὺσ Ἀχαιοὺσ παρὰ σφῶν ἐποίκουσ ἀπέστειλαν· ἐπ’ ἐμοῦ δὲ Ἐλευθερολακώνων καὶ οὗτοι μοῖρα ἦσαν. κατὰ μὲν δὴ τὴν ἐξ Ἀκριῶν ἐσ Γερόνθρασ ὁδὸν ἔστι Παλαιὰ καλουμένη κώμη, ἐν δὲ αὐταῖσ Γερόνθραισ Ἄρεωσ ναὸσ καὶ ἄλσοσ· ἑορτὴν δὲ ἄγουσι τῷ θεῷ κατὰ ἔτοσ, ἐν ᾗ γυναιξίν ἐστιν ἀπηγορευμένον ἐσελθεῖν ἐσ τὸ ἄλσοσ.

περὶ δὲ τὴν ἀγοράν σφισιν αἱ πηγαὶ τῶν ποτίμων εἰσὶν ὑδάτων. ἐν δὲ τῇ ἀκροπόλει ναόσ ἐστιν Ἀπόλλωνοσ καὶ ἀγάλματοσ ἐλέφαντοσ πεποιημένου κεφαλή· τὰ δὲ λοιπὰ τοῦ ἀγάλματοσ πῦρ ἠφάνισεν ὁμοῦ τῷ προτέρῳ ναῷ. Μαριὸσ δὲ ἄλλο Ἐλευθερολακώνων πόλισμα, ὃ ἀπὸ Γερονθρῶν στάδια ἑκατὸν ἀφέστηκεν.

ἱερόν ἐστιν αὐτόθι ἀρχαῖον κοινὸν θεῶν ἁπάντων καὶ περὶ αὐτὸ ἄλσοσ παρεχόμενον πηγάσ, εἰσὶ δὲ καὶ ἐν Ἀρτέμιδοσ ἱερῷ πηγαί· ὕδωρ δὲ ἄφθονον εἴπερ ἄλλο τι χωρίον παρέχεται καὶ Μαριόσ. κώμη δὲ ὑπὲρ τὸ πόλισμά ἐστιν ἐν μεσογαίᾳ καὶ αὐτή, Γλυππία· καὶ ἐσ κώμην ἑτέραν Σελινοῦντα ἐκ Γερονθρῶν ἐστιν ὁδὸσ σταδίων εἴκοσι. τάδε μὲν ἀπὸ Ἀκριῶν ἄνω πρὸσ ἤπειρον·

τὰ δὲ πρὸσ θαλάσσῃ, πόλισ Ἀσωπὸσ Ἀκριῶν ἀπέχει σταδίουσ ἑξήκοντα. ἐν αὐτῇ δὲ ναόσ τε Ῥωμαίων βασιλέων καὶ ἀνωτέρω τῆσ πόλεωσ ὅσον τε σταδίουσ δώδεκα καὶ ἱερόν ἐστιν Ἀσκληπιοῦ· Φιλόλαον τὸν θεὸν ὀνομάζουσι. τὰ δὲ ὀστᾶ ἐν τῷ γυμνασίῳ τὰ τιμώμενα μεγέθει μὲν ὑπερβάλλοντα, ἀνθρώπου δὲ ὅμωσ ἐστί. καὶ Ἀθηνᾶσ ἱερόν ἐστιν ἐν τῇ ἀκροπόλει Κυπαρισσίασ ἐπίκλησιν. τῆσ δὲ ἀκροπόλεωσ πρὸσ τοῖσ ποσὶ πόλεωσ ἐρείπια καλουμένησ Ἀχαιῶν τῶν Παρακυπαρισσίων. ἔστι δὲ ἐν τῇ γῇ ταύτῃ καὶ ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ στάδια ἀπέχον ὡσ πεντήκοντα Ἀσωποῦ·

τὸ δὲ χωρίον, ἔνθα τὸ Ἀσκληπιεῖον, Ὑπερτελέατον ὀνομάζουσιν. ἄκρα δὲ ἀνέχουσα ἐσ θάλασσαν ἀφέστηκεν Ἀσωποῦ διακόσια στάδια· καλοῦσι δὲ Ὄνου γνάθον τὴν ἄκραν. ἐνταῦθά ἐστιν Ἀθηνᾶσ ἱερὸν ἄγαλμα οὐκ ἔχον, οὐδὲ ὄροφοσ ἔπεστιν ἐπ’ αὐτῷ· λέγεται δὲ ὡσ ὑπὸ Ἀγαμέμνονοσ ἐποιήθη. ἔστι δὲ καὶ μνῆμα Κινάδου· νεὼσ τῆσ Μενελάου καὶ οὗτοσ κυβερνήτησ ἦν. ἐσέχει δὲ μετὰ τὴν ἄκραν Βοιατικὸσ καλούμενοσ κόλποσ, καὶ Βοιαὶ πόλισ πρὸσ τῷ πέρατί ἐστι τοῦ κόλπου.

ταύτην ᾤκισε μὲν Βοιὸσ τῶν Ἡρακλειδῶν, συναγαγεῖν δὲ ἄνδρασ ἀπὸ τριῶν ἐσ αὐτὴν λέγεται πόλεων, Ἤτιδοσ καὶ Ἀφροδισιάδοσ καὶ Σίδησ. τῶν δὲ πόλεων τῶν ἀρχαίων τὰσ μὲν δύο ἐσ Ἰταλίαν φεύγοντα Αἰνείαν καὶ ὑπὸ πνευμάτων ἀπενεχθέντα ἐσ τοῦτον τὸν κόλπον οἰκίσαι φασί, τὴν Ἠτιάδα Αἰνείου θυγατέρα λέγοντεσ εἶναι· τρίτην δὲ κληθῆναι τῶν πόλεων λέγουσιν ἀπὸ τῆσ Δαναοῦ Σίδησ.

ἀπὸ δὴ τούτων τῶν πόλεων ἀναστάντεσ ἐζήτουν ἔνθα οἰκῆσαι σφᾶσ χρεὼν εἰή·

καί τι καὶ μάντευμα ἦν αὐτοῖσ Ἄρτεμιν ἔνθα οἰκήσουσιν ἐπιδείξειν. ὡσ οὖν ἐκβᾶσιν ἐσ τὴν γῆν λαγὼσ ἐπιφαίνεται, τὸν λαγὼν ἐποιήσαντο ἡγεμόνα τῆσ ὁδοῦ· καταδύντοσ δὲ ἐσ μυρσίνην πόλιν τε οἰκίζουσιν ἐνταῦθα, οὗπερ ἡ μυρσίνη ἦν, καὶ τὸ δένδρον ἔτι ἐκείνην σέβουσι τὴν μυρσίνην καὶ Ἄρτεμιν ὀνομάζουσι Σώτειραν. καὶ Ἀπόλλωνοσ ναὸσ ἐν τῇ Βοιατῶν ἀγορᾷ ἐστι καὶ ἑτέρωθι Ἀσκληπιοῦ καὶ Σαράπιδόσ τε καὶ Ἴσιδοσ.

<Ἤτιδοσ δ’> ἐρείπια ἀπέχει μὲν Βοιῶν οὐ πλέον ἢ σταδίουσ ἑπτά· ἰόντι δὲ ἐσ αὐτὰ ἄγαλμα Ἑρμοῦ λίθινον ἕστηκεν ἐν ἀριστερᾷ, καὶ ἐν τοῖσ ἐρειπίοισ ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ καὶ Ὑγείασ ἐστὶν οὐκ ἀφανέσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION