Pausanias, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 15

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 15)

πρὸσ δὲ τῷ Πλατανιστᾷ καὶ Κυνίσκασ ἐστὶν ἡρῷον, θυγατρὸσ Ἀρχιδάμου βασιλεύοντοσ Σπαρτιατῶν· πρώτη δὲ ἱπποτρόφησε γυναικῶν καὶ Ὀλυμπίασι πρώτη νίκην ἀνείλετο ἁρ́ματι. ἔστι δὲ τῆσ στοᾶσ, ἣ παρὰ τὸν Πλατανιστᾶν πεποίηται, ταύτησ ὄπισθεν ἡρῷα, τὸ μὲν Ἀλκίμου, τὸ δὲ Ἐναρσφόρου καὶ ἀφεστηκὸσ οὐ πολὺ Δορκέωσ, τὸ δὲ ἐπὶ τούτῳ Σεβροῦ· παῖδασ δὲ Ἱπποκόωντοσ εἶναι λέγουσιν. ἀπὸ δὲ τοῦ Δορκέωσ κρήνην τὴν πλησίον τοῦ ἡρῴου Δορκείαν, τὸ δὲ χωρίον τὸ Σέβριον καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ Σεβροῦ.

τοῦ Σεβρίου δέ ἐστιν ἐν δεξιᾷ μνῆμα Ἀλκμᾶνοσ, ᾧ ποιήσαντι ᾄσματα οὐδὲν ἐσ ἡδονὴν αὐτῶν ἐλυμήνατο τῶν Λακώνων ἡ γλῶσσα, ἥκιστα παρεχομένη τὸ εὔφωνον. Ἑλένησ δὲ ἱερὰ καὶ Ἡρακλέουσ, τῆσ μὲν πλησίον τοῦ τάφου τοῦ Ἀλκμᾶνοσ, τῷ δὲ ἐγγυτάτω τοῦ τείχουσ, ἐν αὐτῷ δὲ ἄγαλμα Ἡρακλέουσ ἐστὶν ὡπλισμένον·

τὸ δὲ σχῆμα τοῦ ἀγάλματοσ διὰ τὴν πρὸσ Ἱπποκόωντα καὶ τοὺσ παῖδασ μάχην γενέσθαι λέγουσι. τὸ δὲ ἔχθοσ Ἡρακλεῖ φασιν ἐσ οἶκον ὑπάρξαι τὸν Ἱπποκόωντοσ, ὅτι μετὰ τὸν Ἰφίτου θάνατον καθαρσίων ἕνεκα ἐλθόντα αὐτὸν ἐν Σπάρτῃ ἀπηξίωσαν καθῆραι·

προσεγένετο δὲ ἐσ τοῦ πολέμου τὴν ἀρχὴν καὶ ἄλλο τοιόνδε.

Οἰωνὸσ ἡλικίαν μὲν μειράκιον, ἀνεψιὸσ δὲ Ἡρακλεῖ ‐ Λικυμνίου γὰρ παῖσ ἦν τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Ἀλκμήνησ ‐ ἀφίκετο ἐσ Σπάρτην ἅμα Ἡρακλεῖ· περιιόντι δὲ καὶ θεωμένῳ τὴν πόλιν, ὡσ ἐγίνετο κατὰ τοῦ Ἱπποκόωντοσ τὴν οἰκίαν, ἐνταῦθά οἱ κύων ἐπεφέρετο οἰκουρόσ. ὁ δὲ τυγχάνει τε ἀφεὶσ λίθον ὁ Οἰωνὸσ καὶ καταβάλλει τὴν κύνα· ἐπεκθέουσιν οὖν τοῦ Ἱπποκόωντοσ οἱ παῖδεσ καὶ ῥοπάλοισ τύπτοντεσ κατεργάζονται τὸν Οἰωνόν. τοῦτο Ἡρακλέα μάλιστα ἐξηγρίωσεν ἐσ Ἱπποκόωντα καὶ τοὺσ παῖδασ·

αὐτίκα δὲ ὡσ ὀργῆσ εἶχε χωρεῖ σφισιν ἐσ μάχην. τότε μὲν δὴ τιτρώσκεται καὶ λαθὼν ἀπεχώρησεν· ὕστερον δὲ ἐξεγένετό οἱ στρατεύσαντι ἐσ Σπάρτην τιμωρήσασθαι μὲν Ἱπποκόωντα, τιμωρήσασθαι δὲ καὶ τοὺσ παῖδασ τοῦ Οἰωνοῦ φόνου. τὸ δὲ μνῆμα τῷ Οἰωνῷ πεποίηται παρὰ τὸ Ἡρακλεῖον. ἰόντι δὲ ἐκ τοῦ Δρόμου πρὸσ ἀνίσχοντα ἥλιον ἀτραπόσ ἐστιν ἐν δεξιᾷ καὶ Ἀθηνᾶσ Ἀξιοποίνου καλουμένησ ἱερόν.

ὡσ γὰρ δὴ ἀμυνόμενοσ Ἡρακλῆσ Ἱπποκόωντα καὶ τοὺσ παῖδασ μετῆλθε κατ’ ἀξίαν ὧν προυπῆρξεν, ἱερὸν Ἀθηνᾶσ ἱδρύεται, Ἀξιοποίνου δὲ ἐπίκλησιν, ὅτι τὰσ τιμωρίασ οἱ παλαιοὶ τῶν ἀνθρώπων ὠνόμαζον ποινάσ. ἔστι δὲ καὶ ἄλλο ἱερὸν Ἀθηνᾶσ ἰόντι ἑτέραν ὁδὸν ἀπὸ τοῦ Δρόμου· Θήραν δὲ ἀναθεῖναι τὸν Αὐτεσίωνοσ τοῦ Τισαμενοῦ τοῦ Θερσάνδρου φασίν, ἡνίκα ἀποικίαν ἔστελλεν ἐπὶ τὴν νῆσον ἣ νῦν ἀπὸ Θήρα τούτου τὸ ὄνομα ἔσχηκε, τὸ δὲ ἀρχαῖον ἐκαλεῖτο Καλλίστη.

πλησίον δέ ἐστιν Ἱπποσθένουσ ναόσ, ᾧ γεγόνασιν αἱ πολλαὶ νῖκαι πάλησ·

σέβουσι δὲ ἐκ μαντεύματοσ τὸν Ἱπποσθένην ἅτε Ποσειδῶνι τιμὰσ νέμοντεσ. τοῦ ναοῦ δὲ ἀπαντικρὺ πέδασ ἐστὶν ἔχων Ἐνυάλιοσ, ἄγαλμα ἀρχαῖον. γνώμη δὲ Λακεδαιμονίων τε ἐσ τοῦτό ἐστιν ἄγαλμα καὶ Ἀθηναίων ἐσ τὴν Ἄπτερον καλουμένην Νίκην, τῶν μὲν οὔποτε τὸν Ἐνυάλιον φεύγοντα οἰχήσεσθαί σφισιν ἐνεχόμενον ταῖσ πέδαισ, Ἀθηναίων δὲ τὴν Νίκην αὐτόθι ἀεὶ μενεῖν οὐκ ὄντων πτερῶν. τόνδε μέν εἰσιν αἱ πόλεισ αὗται τὰ ξόανα τὸν τρόπον ἱδρυμέναι καὶ ἐπὶ δόξῃ τοιαύτῃ·

ἐν Σπάρτῃ δὲ λέσχη τέ ἐστι καλουμένη Ποικίλη καὶ ἡρῷα πρὸσ αὐτῇ Κάδμου τοῦ Ἀγήνοροσ τῶν τε ἀπογόνων, Οἰολύκου τοῦ Θήρα καὶ Αἰγέωσ τοῦ Οἰολύκου.

ποιῆσαι δὲ τὰ ἡρῷα λέγουσι Μαῖσιν καὶ Λαίαν τε καὶ Εὐρώπαν, εἶναι δὲ αὐτοὺσ Ὑραίου παῖδασ τοῦ Αἰγέωσ. ἐποίησαν δὲ καὶ τῷ Ἀμφιλόχῳ τὸ ἡρῷον, ὅτι σφίσιν ὁ πρόγονοσ Τισαμενὸσ μητρὸσ ἦν Δημωνάσσησ, ἀδελφῆσ Ἀμφιλόχου. μόνοισ δὲ Ἑλλήνων Λακεδαιμονίοισ καθέστηκεν Ἥραν ἐπονομάζειν Αἰγοφάγον καὶ αἶγασ τῇ θεῷ θύειν.

Ἡρακλέα δὲ λέγουσιν ἱδρύσασθαι τὸ ἱερὸν καὶ αἶγασ θῦσαι πρῶτον, ὅτι μαχομένῳ οἱ πρὸσ Ἱπποκόωντα καὶ τοὺσ παῖδασ οὐδὲν ἐκ τῆσ Ἥρασ ἀπήντησεν ἐμπόδιον, ὥσπερ γε ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐδόξαζεν ἐναντιοῦσθαί οἱ τὴν θεόν· αἶγασ δὲ αὐτὸν θῦσαί φασιν ἱερείων ἀπορήσαντα ἀλλοίων.

τοῦ θεάτρου δὲ οὐ πόρρω Ποσειδῶνόσ τε ἱερόν ἐστι Γενεθλίου καὶ ἡρῷα Κλεοδαίου τοῦ Ὕλλου καὶ Οἰβάλου.

τῶν δὲ Ἀσκληπιείων τὸ ἐπιφανέστατον πεποίηταί σφισι πρὸσ τοῖσ Βοωνήτοισ, ἐν ἀριστερᾷ δὲ ἡρῷον Τηλέκλου· τούτου δὲ καὶ ὕστερον ποιήσομαι μνήμην ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ συγγραφῇ. προελθοῦσι δὲ οὐ πολὺ λόφοσ ἐστὶν οὐ μέγασ, ἐπὶ δὲ αὐτῷ ναὸσ ἀρχαῖοσ καὶ Ἀφροδίτησ ξόανον ὡπλισμένησ. ναῶν δὲ ὧν οἶδα μόνῳ τούτῳ καὶ ὑπερῷον ἄλλο ἐπῳκοδόμηται Μορφοῦσ ἱερόν. ἐπίκλησισ μὲν δὴ τῆσ Ἀφροδίτησ ἐστὶν ἡ Μορφώ, κάθηται δὲ καλύπτραν τε ἔχουσα καὶ πέδασ περὶ τοῖσ ποσί·

περιθεῖναι δέ οἱ Τυνδάρεων τὰσ πέδασ φασὶν ἀφομοιοῦντα τοῖσ δεσμοῖσ τὸ ἐσ τοὺσ συνοικοῦντασ τῶν γυναικῶν βέβαιον. τὸν γὰρ δὴ ἕτερον λόγον, ὡσ τὴν θεὸν πέδαισ ἐτιμωρεῖτο ὁ Τυνδάρεωσ, γενέσθαι ταῖσ θυγατράσιν ἐξ Ἀφροδίτησ ἡγούμενοσ τὰ ὀνείδη, τοῦτον οὐδὲ ἀρχὴν προσίεμαι· ἦν γὰρ δὴ παντάπασιν εὐήθεσ κέδρου ποιησάμενον ζῴδιον καὶ ὄνομα Ἀφροδίτην θέμενον ἐλπίζειν ἀμύνεσθαι τὴν θεόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION