Pausanias, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 14

(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 14)

ἐκ δὲ τῆσ ἀγορᾶσ πρὸσ ἥλιον ἰόντι δυόμενον τάφοσ κενὸσ Βρασίδᾳ τῷ Τέλλιδοσ πεποίηται· ἀπέχει δὲ οὐ πολὺ τοῦ τάφου τὸ θέατρον, λίθου λευκοῦ, θέασ ἄξιον. τοῦ θεάτρου δὲ ἀπαντικρὺ Παυσανίου τοῦ Πλαταιᾶσιν ἡγησαμένου μνῆμά ἐστι, τὸ δὲ ἕτερον Λεωνίδου ‐ καὶ λόγουσ κατὰ ἔτοσ ἕκαστον ἐπ’ αὐτοῖσ λέγουσι καὶ τιθέασιν ἀγῶνα, ἐν ᾧ πλὴν Σπαρτιατῶν ἄλλῳ γε οὐκ ἔστιν ἀγωνίζεσθαι ‐ , τὰ δὲ ὀστᾶ τοῦ Λεωνίδου τεσσαράκοντα ἔτεσιν ὕστερον ἀνελομένου ἐκ Θερμοπυλῶν τοῦ Παυσανίου. κεῖται δὲ καὶ στήλη πατρόθεν τὰ ὀνόματα ἔχουσα οἳ πρὸσ Μήδουσ τὸν ἐν Θερμοπύλαισ ἀγῶνα ὑπέμειναν. καλεῖται δὲ ἐν τῇ Σπάρτῃ Θεομηλίδα χωρίον·

κατὰ τοῦτο τῆσ πόλεωσ τάφοι τῶν Ἀγιαδῶν βασιλέων εἰσὶ καὶ πλησίον ὀνομαζομένη λέσχη Κροτανῶν· εἰσὶ δὲ οἱ Κροτανοὶ Πιτανατῶν μοῖρα.

Ἀσκληπιοῦ δὲ οὐ πόρρω τῆσ λέσχησ ἐστὶν ἱερὸν, ἐν Ἀγιαδῶν καλούμενον. προελθοῦσι δὲ Ταινάρου μνῆμά ἐστι, καὶ τὴν ἄκραν τὴν ἐσ θάλασσαν ἐσέχουσαν ἀπὸ τούτου φασὶν ὀνομασθῆναι· θεῶν δὲ ἱερὰ Ποσειδῶνόσ ἐστιν Ἱπποκουρίου καὶ Ἀρτέμιδοσ Αἰγιναίασ. ἐπανελθοῦσι δὲ ὀπίσω πρὸσ τὴν λέσχην ἐστὶν Ἀρτέμιδοσ Ἰσσωρίασ ἱερόν· ἐπονομάζουσι δὲ αὐτὴν καὶ Λιμναίαν, οὖσαν οὐκ Ἄρτεμιν, Βριτόμαρτιν δὲ τὴν Κρητῶν· τὰ δὲ ἐσ αὐτὴν ὁ Αἰγιναῖοσ ἔχει μοι λόγοσ. ἐγγυτάτω δὲ τῶν μνημάτων ἃ τοῖσ Ἀγιάδαισ πεποίηται στήλην ὄψει, γεγραμμέναι δέ εἰσιν ἃσ Χίονισ ἀνὴρ Λακεδαιμόνιοσ δρόμου νίκασ ἀνείλετο ἄλλασ τε καὶ Ὀλυμπίασιν·

ἐνταῦθα δὲ ἑπτὰ ἐγένοντό <οἱ> νῖκαι, τέσσαρεσ μὲν σταδίου, διαύλου δὲ αἱ λοιπαί· τὸν δὲ σὺν τῇ ἀσπίδι δρόμον ἐπὶ ἀγῶνι λήγοντι οὐ συνέβαινεν εἶναί πω. Χίονιν δὲ καὶ τοῦ στόλου μετασχεῖν τῷ Θηραίῳ Βάττῳ καὶ Κυρήνην οἰκίσαι σὺν ἐκείνῳ καὶ Λιβύων καταστρέψασθαι τοὺσ προσχώρουσ λέγουσιν. τὸ δὲ ἱερὸν τῆσ Θέτιδοσ κατασκευασθῆναί φασιν ἐπ’ αἰτίᾳ τοιαύτῃ·

πολεμεῖν μὲν πρὸσ Μεσσηνίουσ ἀφεστηκότασ, τὸν δὲ βασιλέα σφῶν Ἀνάξανδρον ἐσβαλόντα ἐσ τὴν Μεσσηνίαν λαβεῖν αἰχμαλώτουσ γυναῖκασ, ἐν δὲ αὐταῖσ εἶναι Κλεώ, Θέτιδοσ δὲ αὐτὴν ἱέρειαν εἶναι. ταύτην ἡ τοῦ Ἀναξάνδρου γυνὴ τὴν Κλεὼ παρὰ τοῦ Ἀναξάνδρου αἰτεῖ, καὶ τό τε ξόανον τῆσ Θέτιδοσ ἀνεῦρεν ἔχουσαν καὶ ναὸν μετ’ αὐτῆσ ἱδρύσατο τῇ θεῷ· ἐποίει δὲ ταῦτα ἡ Λεανδρὶσ κατὰ ὄψιν ὀνείρατοσ.

τὸ μὲν δὴ ξόανον τῆσ Θέτιδοσ ἐν ἀπορρήτῳ φυλάσσουσι·

Δήμητρα δὲ Χθονίαν Λακεδαιμόνιοι μὲν σέβειν φασὶ παραδόντοσ σφίσιν Ὀρφέωσ, δόξῃ δὲ ἐμῇ διὰ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Ἑρμιόνῃ κατέστη καὶ τούτοισ Χθονίαν νομίζειν Δήμητρα. ἔστι δὲ καὶ Σαράπιδοσ νεώτατον τοῦτο Σπαρτιάταισ ἱερὸν καὶ Διὸσ ἐπίκλησιν Ὀλυμπίου. καλοῦσι δὲ Λακεδαιμόνιοι Δρόμον, ἔνθα τοῖσ νέοισ καὶ ἐφ’ ἡμῶν ἔτι δρόμου μελέτη καθέστηκεν.

ἐσ τοῦτον τὸν Δρόμον ἰόντι ἀπὸ τοῦ τάφου τῶν Ἀγιαδῶν ἔστιν ἐν ἀριστερᾷ μνῆμα Εὐμήδουσ, Ἱπποκόωντοσ δὲ καὶ οὗτοσ ἦν ὁ Εὐμήδησ· ἔστι δὲ ἄγαλμα ἀρχαῖον Ἡρακλέουσ, ᾧ θύουσιν οἱ Σφαιρεῖσ· οἱ δέ εἰσιν <οἱ> ἐκ τῶν ἐφήβων ἐσ ἄνδρασ ἀρχόμενοι συντελεῖν. πεποίηται δὲ καὶ γυμνάσια ἐν τῷ Δρόμῳ, τὸ ἕτερον Εὐρυκλέουσ ἀνάθημα ἀνδρὸσ Σπαρτιάτου· τοῦ Δρόμου δὲ ἐκτὸσ κατὰ τοῦ Ἡρακλέουσ τὸ ἄγαλμα ἔστιν οἰκία τὰ ἐφ’ ἡμῶν ἰδιώτου, Μενελάου τὸ ἀρχαῖον. προελθόντι δὲ ἀπὸ τοῦ Δρόμου Διοσκούρων ἱερὸν καὶ Χαρίτων, τὸ δὲ Εἰλειθυίασ ἐστὶν Ἀπόλλωνόσ τε Καρνείου καὶ Ἀρτέμιδοσ Ἡγεμόνησ· τὸ δὲ τοῦ Ἀγνίτα πεποίηται μὲν ἐν δεξιᾷ τοῦ Δρόμου, Ἀσκληπιοῦ δέ ἐστιν ἐπίκλησισ ὁ Ἀγνίτασ, ὅτι ἦν ἄγνου τῷ θεῷ ξόανον·

ἡ δὲ ἄγνοσ λύγοσ καὶ αὐτὴ κατὰ ταὐτά ἐστι τῇ ῥάμνῳ. τοῦ Ἀσκληπιοῦ δὲ οὐ πόρρω τρόπαιον ἕστηκε, Πολυδεύκην δὲ ἀναστῆσαί φασιν ἐπὶ Λυγκεῖ· καί μοι κἀμοὶ καὶ τοῦτο ἀποφαίνει τὸν λόγον εἰκότα, οὐ ταφῆναι τοὺσ Ἀφαρέωσ παῖδασ ἐν Σπάρτῃ. πρὸσ δὲ τοῦ Δρόμου τῇ ἀρχῇ Διόσκουροί τέ εἰσιν Ἀφετήριοι καὶ ὀλίγον προελθόντι ἡρῷον Ἄλκωνοσ· τὸν δὲ Ἄλκωνα λέγουσιν Ἱπποκόωντασ παῖδα εἶναι.

παρὰ δὲ τοῦ Ἄλκωνοσ τὸ ἡρῷον Ποσειδῶνόσ ἐστιν ἱερόν, Δωματίτην δὲ ἐπονομάζουσιν.

καὶ χωρίον Πλατανιστᾶσ ἐστιν ἀπὸ τῶν δένδρων, αἳ δὴ ὑψηλαὶ καὶ συνεχεῖσ περὶ αὐτὸ αἱ πλάτανοι πεφύκασιν.

αὐτὸ δὲ τὸ χωρίον, ἔνθα τοῖσ ἐφήβοισ μάχεσθαι καθέστηκε, κύκλῳ μὲν εὔριποσ περιέχει κατὰ ταὐτὰ καὶ εἰ νῆσον θάλασσα, ἔφοδοι δὲ ἐπὶ γεφυρῶν εἰσι. γεφυρῶν δὲ ἐφ’ ἑκατέρᾳ τῇ μέν ἐστιν ἄγαλμα Ἡρακλέουσ, τῇ δὲ εἰκὼν Λυκούργου· νόμουσ δὲ ἔσ τε τὴν ἄλλην πολιτείαν καὶ ἐσ τὴν μάχην τῶν ἐφήβων ἔθηκεν ὁ Λυκοῦργοσ. καὶ τάδε ἄλλα τοῖσ ἐφήβοισ δρώμενά ἐστι·

θύουσι πρὸ τῆσ μάχησ ἐν τῷ Φοιβαίῳ· τὸ δὲ Φοιβαῖόν ἐστιν ἐκτὸσ τῆσ πόλεωσ, Θεράπνησ οὐ πολὺ ἀφεστηκόσ. ἐνταῦθα ἑκατέρα μοῖρα τῶν ἐφήβων σκύλακα κυνὸσ τῷ Ἐνυαλίῳ θύουσι, θεῶν τῷ ἀλκιμωτάτῳ κρίνοντεσ ἱερεῖον κατὰ γνώμην εἶναι τὸ ἀλκιμώτατον ζῷον τῶν ἡμέρων. κυνὸσ δὲ σκύλακασ οὐδένασ ἄλλουσ οἶδα Ἑλλήνων νομίζοντασ θύειν ὅτι μὴ Κολοφωνίουσ· θύουσι γὰρ καὶ Κολοφώνιοι μέλαιναν τῇ Ἐνοδίῳ σκύλακα. νυκτεριναὶ δὲ ἥ τε Κολοφωνίων θυσία καὶ τῶν ἐν Λακεδαίμονι ἐφήβων καθεστήκασιν. ἐπὶ δὲ τῇ θυσίᾳ κάπρουσ ἠθάδασ οἱ ἔφηβοι συμβάλλουσι μαχουμένουσ·

ὁποτέρων δ’ ἂν ὁ κάπροσ τύχῃ νικῶν, ἐστιν ἐν τῷ Πλατανιστᾷ κρατῆσαι τούτουσ ὡσ τὰ πλείω συμβαίνει.

τοσάδε μὲν δρῶσιν ἐν τῷ Φοιβαίῳ· ἐσ δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ὀλίγον πρὸ μεσούσησ ἡμέρασ ἐσίασι κατὰ τὰσ γεφύρασ ἐσ τὸ εἰρημένον χωρίον. τὴν μὲν δὴ ἔσοδον, καθ’ ἣν ἐσελθεῖν δεῦρο ἔστιν ἑκατέραν τάξιν, προεδήλωσε κλῆρόσ σφισιν ἐν τῇ νυκτί· μάχονται δὲ καὶ ἐν χερσὶ καὶ ἐμπηδῶντεσ λάξ, δάκνουσί τε καὶ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἀντορύσσουσιν. ἀνὴρ μὲν δὴ πρὸσ ἄνδρα τὸν εἰρημένον τρόπον μάχεται· ἀθρόοι δέ ἐμπίπτουσι βιαίωσ καὶ ἐσ τὸ ὕδωρ ὠθοῦσιν ἀλλήλουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION