Lysias, Speeches, Περὶ τραύματοσ ἐκ προνοίασ, ὑπὲρ οὗ καὶ πρὸσ ὃν ἄδηλον 21:

ἔτι δὲ τοὺσ μὲν τούτου οἰκέτασ ἰδίουσ ὄντασ τούτου εἰ ἐβασανίζομεν, ἀνοήτωσ ἄν τι τούτῳ χαριζόμενοι καὶ παρὰ τὴν ἀλήθειαν ἐμοῦ κατεψεύσαντο· αὕτη δὲ ὑπῆρχε κοινή, ὁμοίωσ ἀμφοτέρων ἀργύριον κατατεθηκότων, καὶ μάλιστα ᾔδει· διὰ ταύτην ἅπαντα τὰ πραχθέντα ἡμῖν γεγένηται· καὶ οὐ λήσει οὐδέν’ ὅτι ταύτησ ἔγωγ’ ἄνισον εἶχον βασανισθείσησ, ἀλλ’ ἀπεκινδύνευον τοῦτο·