Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 23

(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 23)

καὶ μὴν καὶ ἄλλουσ ἴδοισ ἂν τὰ μὲν προοίμια λαμπρὰ καὶ τραγικὰ καὶ εἰσ ὑπερβολὴν μακρὰ συγγράφοντασ, ὡσ ἐλπίσαι θαυμαστὰ ἡλίκα τὰ μετὰ ταῦτα πάντωσ ἀκούσεσθαι, τὸ σῶμα δὲ αὐτὸ τὸ τῆσ ἱστορίασ μικρόν τι καὶ ἀγεννὲσ ἐπαγαγόντασ, ὡσ καὶ τοῦτο ἐοικέναι παιδίῳ, εἴ που Ἔρωτα εἶδεσ παίζοντα, προσωπεῖον Ἡρακλέουσ πάμμεγα ἢ Τιτᾶνοσ περικείμενον· εὐθὺσ γοῦν οἱ ἀκούσαντεσ ἐπιφθέγγονται αὐτοῖσ τό, Ὤδινεν ὄροσ. χρὴ δὲ οἶμαι μὴ οὕτωσ, ἀλλ̓ ὅμοια τὰ πάντα καὶ ὁμόχροα εἶναι καὶ συνᾷδον τῇ κεφαλῇ τὸ ἄλλο σῶμα, ὡσ μὴ χρυσοῦν μὲν τὸ κράνοσ εἰή, θώραξ δὲ πάνυ γελοῖοσ ἐκ ῥακῶν ποθεν ἢ ἐκ δερμάτων σαπρῶν συγκεκαττυμένοσ καὶ ἡ ἀσπὶσ οἰσυΐνη καὶ χοιρίνη περὶ ταῖσ κνήμαισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION