Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 152:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 152:)

λέγοντοσ γάρ τινοσ τῶν μεγαλοτόλμων τούτων ποιητῶν, ὡσ γένοιτό ποτε τρικέφαλοσ καὶ ἑξάχειρ ἄνθρωποσ, ἂν τὸ πρῶτον ταῦτα ἀπραγμόνωσ ἀποδέξῃ μὴ ἐξετάσασ εἰ δυνατόν, ἀλλὰ πιστεύσασ, εὐθὺσ ἀκολούθωσ ἂν ἐπάγοι καὶ τὰ λοιπά, ὡσ καὶ ὀφθαλμοὺσ ὁ αὐτὸσ εἶχεν ἓξ καὶ ὦτα ἓξ καὶ φωνὰσ τρεῖσ ἅμα ἠφίει καὶ ἤσθιε διὰ τριῶν στομάτων καὶ δακτύλουσ τριάκοντα εἶχεν, οὐχ ὥσπερ ἕκαστοσ ἡμῶν δέκα ἐν ἀμφοτέραισ ἑκάστη πέλτην ἢ γέρρον ἢ ἀσπίδα εἶχον, αἱ τρεῖσ δὲ ἡ μὲν πέλεκυν κατέφερεν, ἡ δὲ λόγχην ἠφίει, ἡ δὲ τῷ ξίφει ἐχρῆτο. καὶ τίσ ἔτι ἂν ἀπιστήσειε ταῦτα λέγοντι αὐτῷ; ἀκόλουθα γὰρ τῇ ἀρχῇ, περὶ ᾗσ ἐχρῆν εὐθὺσ σκοπεῖν εἴπερ δεκτέα καὶ εἰ συγχωρητέα οὕτωσ ἔχειν. ἢν δὲ ἅπαξ ἐκεῖνα δῷσ, ἐπιρρεῖ τὰ λοιπὰ καὶ οὔποτε στήσεται καὶ τὸ ἀπιστεῖν αὐτοῖσ οὐκέτι ῥᾴδιον, ἐπείπερ ἀκόλουθα καὶ ὅμοιά ἐστι τῇ συγχωρηθείσῃ ἀρχῇ, ἅπερ καὶ ὑμεῖσ πάσχετε· ὑπὸ γὰρ δὴ ἔρωτοσ καὶ προθυμίασ οὐκ ἐξετάσαντεσ τὰ κατὰ τὴν εἴσοδον ἑκάστην ὅπωσ ὑμῖν ἔχει, προχωρεῖτε ὑπὸ τῆσ ἀκολουθίασ ἑλκόμενοι, οὐκ ἐννοοῦντεσ εἴ πῃ γένοιτ̓ ἂν ἀκόλουθόν τι αὐτῷ καὶ ψεῦδοσ ὄν, οἱο͂ν, εἴ τισ λέγοι τὰ δὶσ πέντε ἑπτὰ εἶναι καὶ σὺ πιστεύσειασ αὐτῷ μὴ ἀριθμήσασ ἐπὶ σαυτοῦ, ἐπάξει δηλαδὴ ὅτι καὶ τετράκισ πέντε τετταρεσκαίδεκα πάντωσ ἐστὶ καὶ μεχρι ἂν ὅτου ἐθελήσῃ, οἱᾶ καὶ ἡ θαυμαστὴ γεωμετρία ποιεῖ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION