Lucian, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀλέξανδροσ. 2:

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀλέξανδροσ. 2:)

Ὁρᾷσ, ὦ Διόγενεσ· οὐ παράδοξον δέ, εἰ ἄνθρωποσ ὢν ἀπέθανον. Οὐκοῦν ὁ Ἄμμων ἐψεύδετο λέγων ἑαυτοῦ σε εἶναι, σὺ δὲ Φιλίππου ἄρα ἦσθα; Φιλίππου δηλαδή· οὐ γὰρ ἂν ἐτεθνήκειν Ἄμμωνοσ ὤν. Καὶ μὴν καὶ περὶ τῆσ Ὀλυμπιάδοσ ὅμοια ἐλέγετο, δράκοντα ὁμιλεῖν αὐτῇ καὶ βλέπεσθαι ἐν τῇ εὐνῇ, εἶτα οὕτω σε τεχθῆναι, τὸν δὲ Φίλιππον ἐξηπατῆσθαι οἰόμενον παῤ ἑαυτοῦ σε εἶναι. Κἀγὼ ταῦτα ἤκουον ὥσπερ σύ, νῦν δὲ ὁρῶ, ὅτι οὐδὲν ὑγιὲσ οὔτε ἡ μήτηρ οὔτε οἱ τῶν Ἀμμωνίων προφῆται ἔλεγον. Ἀλλὰ τὸ ψεῦδοσ αὐτῶν οὐκ ἄχρηστόν σοι, ὦ Ἀλέξανδρε, πρὸσ τὰ πράγματα ἐγένετο·

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION