Lucian, De morte Peregrini, (no name) 12:

(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 12:)

ταῦτα μέν σοι τὰ ἐν Ἤλιδι. ἐπεὶ δὲ ἐσ τὴν Ὀλυμπίαν ἀφικόμεθα, μεστὸσ ἦν ὁ ὀπισθόδομοσ τῶν κατηγορούντων Πρωτέωσ ἢ ἐπαινούντων τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ, ὥστε καὶ εἰσ χεῖρασ αὐτῶν ἦλθον οἱ πολλοί, ἄχρι δὴ παρελθὼν αὐτὸσ ὁ Πρωτεὺσ μυρίῳ τῷ πλήθει παραπεμπόμενοσ κατόπιν τοῦ τῶν κηρύκων ἀγῶνοσ λόγουσ τινὰσ διεξῆλθεν περὶ ἑαυτοῦ, τὸν βίον τε ὡσ ἐβίω καὶ τοὺσ κινδύνουσ οὓσ ἐκινδύνευσεν διηγούμενοσ καὶ ὅσα πράγματα φιλοσοφίασ ἕνεκα ὑπέμεινεν. τὰ μὲν οὖν εἰρημένα πολλὰ ἦν, ἐγὼ δὲ ὀλίγων ἤκουσα ὑπὸ πλήθουσ τῶν περιεστώτων. εἶτα φοβηθεὶσ μὴ συντριβείην ἐν τοσαύτῃ τύρβῃ, ἐπεὶ καὶ πολλοὺσ τοῦτο πάσχοντασ ἑώρων, ἀπῆλθον μακρὰ χαίρειν φράσασ θανατιῶντι σοφιστῇ τὸν ἐπιτάφιον ἑαυτοῦ πρὸ τελευτῆσ διεξιόντι.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION