Lucian, De astrologia, (no name) 14:

(루키아노스, De astrologia, (no name) 14:)

ἴσα δέ μοι καὶ ἐσ Φρίξον τὸν Ἀθάμαντοσ εἰρήσθω, τὸν δὴ κριῷ χρυσέῳ δι’ αἰθέροσ ἐλάσαι μυθέονται. ναὶ μέντοι καὶ Δαίδαλον τὸν Ἀθηναῖον ξείνη μὲν ἡ ἱστορίη, δοκέω γε μὴν ^ οὐκ ἔξω ἀστρολογίησ, ἀλλὰ οἱ αὐτὸσ μάλιστα ἐχρήσατο καὶ παιδὶ τῷ ἑωυτοῦ κατηγήσατο.