Euripides, Iphigenia in Aulis, episode

(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode)

ἐξῆλθον οἴκων προσκοπουμένη πόσιν, χρόνιον ἀπόντα κἀκλελοιπότα στέγασ. ἐν δακρύοισι δ’ ἡ τάλαινα παῖσ ἐμή, πολλὰσ ἱεῖσα μεταβολὰσ ὀδυρμάτων, θάνατον ἀκούσασ’, ὃν πατὴρ βουλεύεται. μνήμην δ’ ἄρ’ εἶχον πλησίον βεβηκότοσ Ἀγαμέμνονοσ τοῦδ’, ὃσ ἐπὶ τοῖσ αὑτοῦ τέκνοισ ἀνόσια πράσσων αὐτίχ’ εὑρεθήσεται. Λήδασ γένεθλον, ἐν καλῷ σ’ ἔξω δόμων ηὑρ́ηχ’, ἵν’ εἴπω παρθένου χωρὶσ λόγουσ οὓσ οὐκ ἀκούειν τὰσ γαμουμένασ πρέπει. τί δ’ ἔστιν, οὗ σοι καιρὸσ ἀντιλάζυται; ἔκπεμπε παῖδα δωμάτων πατρὸσ μέτα· ὡσ χέρνιβεσ πάρεισιν εὐτρεπισμέναι, προχύται τε βάλλειν πῦρ καθάρσιον χεροῖν, μόσχοι τε, πρὸ γάμων ἃσ θεᾷ πεσεῖν χρεών. Ἀρτέμιδι, μέλανοσ αἵματοσ φυσήματα. τοῖσ ὀνόμασιν μὲν εὖ λέγεισ, τὰ δ’ ἔργα σου οὐκ οἶδ’ ὅπωσ χρή μ’ ὀνομάσασαν εὖ λέγειν. χώρει δέ, θύγατερ, ἐκτόσ ‐ οἶσθα γὰρ πατρὸσ πάντωσ ἃ μέλλει ‐ χὑπὸ τοῖσ πέπλοισ ἄγε λαβοῦσ’ Ὀρέστην, σὸν κασίγνητον, τέκνον. ἰδοὺ πάρεστιν ἥδε πειθαρχοῦσά σοι. τὰ δ’ ἄλλ’ ἐγὼ πρὸ τῆσδε κἀμαυτῆσ φράσω. τέκνον, τί κλαίεισ, οὐδ’ ἔθ’ ἡδέωσ ὁρᾷσ, ἐσ γῆν δ’ ἐρείσασ’ ὄμμα πρόσθ’ ἔχεισ πέπλουσ; φεῦ· τίν’ ἂν λάβοιμι τῶν ἐμῶν ἀρχὴν κακῶν; ἅπασι γὰρ πρώτοισι χρήσασθαι πάρα κἀν ὑστάτοισι κἀν μέσοισι πανταχοῦ. τί δ’ ἔστιν; ὥσ μοι πάντεσ εἰσ ἓν ἥκετε, σύγχυσιν ἔχοντεσ καὶ ταραγμὸν ὀμμάτων. εἴφ’ ἃν ἐρωτήσω σε γενναίωσ, πόσι. οὐδὲν κελευσμοῦ δεῖ σ’· ἐρωτᾶσθαι θέλω. τὴν παῖδα τὴν σὴν τήν τ’ ἐμὴν μέλλεισ κτενεῖν; ἐά· τλήμονά γ’ ἔλεξασ, ὑπονοεῖσ θ’ ἃ μή σε χρή. ἔχ’ ἥσυχοσ. κἀκεῖνό μοι τὸ πρῶτον ἀπόκριναι πάλιν. σὺ δ’, ἤν γ’ ἐρωτᾷσ εἰκότ’, εἰκότ’ ἂν κλύοισ. οὐκ ἄλλ’ ἐρωτῶ, καὶ σὺ μὴ λέγ’ ἄλλα μοι. ὦ πότνια μοῖρα καὶ τύχη δαίμων τ’ ἐμόσ. κἀμόσ γε καὶ τῆσδ’, εἷσ τριῶν δυσδαιμόνων. τίν’ ἠδίκησαι; τοῦτ’ ἐμοῦ πεύθῃ πάρα; ὁ νοῦσ ὅδ’ αὐτὸσ νοῦν ἔχων οὐ τυγχάνει. ἀπωλόμεσθα. προδέδοται τὰ κρυπτά μου. πάντ’ οἶδα, καὶ πεπύσμεθ’ ἃ σὺ μέλλεισ με δρᾶν· αὐτὸ δὲ τὸ σιγᾶν ὁμολογοῦντόσ ἐστί σου καὶ τὸ στενάζειν· πολλὰ μὴ κάμῃσ λέγων. ἰδοὺ σιωπῶ· τὸ γὰρ ἀναίσχυντον τί δεῖ ψευδῆ λέγοντα προσλαβεῖν τῇ συμφορᾷ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION