Euripides, Ion, episode, iambic 2:

(에우리피데스, Ion, episode, iambic 2:)

δέσποινα, προδεδόμεσθα ‐ σὺν γάρ σοι νοσῶ ‐ τοῦ σοῦ πρὸσ ἀνδρόσ, καὶ μεμηχανημένωσ ὑβριζόμεσθα δωμάτων τ’ Ἐρεχθέωσ ἐκβαλλόμεσθα. καὶ σὸν οὐ στυγῶν πόσιν λέγω, σὲ μέντοι μᾶλλον ἢ κεῖνον φιλῶν· ὅστισ σε γήμασ ξένοσ ἐπεισελθὼν πόλιν καὶ δῶμα καὶ σὴν παραλαβὼν παγκληρίαν, ἄλλησ γυναικὸσ παῖδασ ἐκκαρπούμενοσ λάθρα πέφηνεν· ὡσ λάθρα δ’, ἐγὼ φράσω. ἐπεί σ’ ἄτεκνον ᾔσθετ’, οὐκ ἔστεργέ σοι ὅμοιοσ εἶναι τῆσ τύχησ τ’ ἴσον φέρειν, λαβὼν δὲ δοῦλα λέκτρα νυμφεύσασ λάθρα τὸν παῖδ’ ἔφυσεν, ἐξενωμένον δέ τῳ Δελφῶν δίδωσιν ἐκτρέφειν. ὃ δ’ ἐν θεοῦ δόμοισιν ἄφετοσ, ὡσ λάθοι, παιδεύεται. νεανίαν δ’ ὡσ ᾔσθετ’ ἐκτεθραμμένον, ἐλθεῖν σ’ ἔπεισε δεῦρ’ ἀπαιδίασ χάριν. κᾆθ’ ὁ θεὸσ οὐκ ἐψεύσαθ’, ὅδε δ’ ἐψεύσατο πάλαι τρέφων τὸν παῖδα, κἄπλεκεν πλοκὰσ τοιάσδ’· ἁλοὺσ μὲν ἀνέφερ’ ἐσ τὸν δαίμονα, ἐλθὼν δὲ καὶ τὸν χρόνον ἀμύνεσθαι θέλων τυραννίδ’ αὐτῷ περιβαλεῖν ἔμελλε γῆσ. καινὸν δὲ τοὔνομ’ ἀνὰ χρόνον πεπλασμένον Ιὤν, ἰόντι δῆθεν ὅτι συνήντετο. οἴμοι, κακούργουσ ἄνδρασ ὡσ αἰεὶ στυγῶ, οἳ συντιθέντεσ τἄδικ’ εἶτα μηχαναῖσ κοσμοῦσι. φαῦλον χρηστὸν ἂν λαβεῖν φίλον θέλοιμι μᾶλλον ἢ κακὸν σοφώτερον.

상위

Ion

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION