Euripides, Ion, choral, antistrophe 1

‐ φίλαι, πότερ’ ἐμᾷ δεσποίνᾳ τάδε τορῶσ ἐσ οὖσ γεγωνήσομεν; πόσιν, ἐν ᾧ τὰ πάντ’ ἔχουσ’ ἐλπίδων μέτοχοσ ἦν, τλάμων, . . . ‐ νῦν δ’ ἣ μὲν ἔρρει συμφοραῖσ, ὃ δ’ εὐτυχεῖ. ‐ πολιὸν ἐσπεσοῦσα γῆρασ, πόσισ δ’ . . . ‐ ἀτίετοσ φίλων. ‐ μέλεοσ, ὃσ θυραῖοσ ἐλθὼν δόμουσ, μέγαν ἐσ ὄλβον, οὐκ ἴσωσεν τύχησ . . . ‐ ὄλοιτ’, ὄλοιτοπότνιαν ἐξαπαφὼν ἐμάν. ‐ καὶ θεοῖσιν μὴ τύχοι καλλίφλογα πέλανον ἐπὶ πυρὶ καθαγνίσασ· τὸ δ’ ἐμὸν εἴσεται, <ὅσον ἀμᾶσ ἔφυν> τυραννίδοσ φίλα. ‐ ἦ δὴ πέλασ δείπνων κυρεῖ παῖσ καὶ πατὴρ νέοσ νέων.