Euripides, Ion, episode, iambic 5:

(에우리피데스, Ion, episode, iambic 5:)

παῦσαι λόγων τῶνδ’, εὐτυχεῖν δ’ ἐπίστασο· θέλω γὰρ οὗπέρ σ’ ηὑρ͂ον ἄρξασθαι, τέκνον, κοινῆσ τραπέζησ, δαῖτα πρὸσ κοινὴν πεσών, θῦσαί θ’ ἅ σου πρὶν γενέθλι’ οὐκ ἐθύσαμεν. καὶ νῦν μὲν ὡσ δὴ ξένον ἄγων σ’ ἐφέστιον δείπνοισι τέρψω, τῆσ δ’ Ἀθηναίων χθονὸσ ἄξω θεατὴν δῆθεν, ὡσ οὐκ ὄντ’ ἐμόν. καὶ γὰρ γυναῖκα τὴν ἐμὴν οὐ βούλομαι λυπεῖν ἄτεκνον οὖσαν αὐτὸσ εὐτυχῶν. χρόνῳ δὲ καιρὸν λαμβάνων προσάξομαι δάμαρτ’ ἐᾶν σε σκῆπτρα τἄμ’ ἔχειν χθονόσ. Ιὤνα δ’ ὀνομάζω σε τῇ τύχῃ πρέπον, ὁθούνεκ’ ἀδύτων ἐξιόντι μοι θεοῦ ἴχνοσ συνῆψασ πρῶτοσ. ἀλλὰ τῶν φίλων πλήρωμ’ ἀθροίσασ βουθύτῳ σὺν ἡδονῇ πρόσειπε, μέλλων Δελφίδ’ ἐκλιπεῖν πόλιν. ὑμῖν δὲ σιγᾶν, δμωί̈δεσ, λέγω τάδε, ἢ θάνατον εἰπούσαισι πρὸσ δάμαρτ’ ἐμήν. στείχοιμ’ ἄν. ἓν δὲ τῆσ τύχησ ἄπεστί μοι· εἰ μὴ γὰρ ἥτισ μ’ ἔτεκεν εὑρήσω, πάτερ, ἀβίωτον ἡμῖν. εἰ δ’ ἐπεύξασθαι χρεών, ἐκ τῶν Ἀθηνῶν μ’ ἡ τεκοῦσ’ εἰή γυνή, ὥσ μοι γένηται μητρόθεν παρρησία. καθαρὰν γὰρ ἤν τισ ἐσ πόλιν πέσῃ ξένοσ, κἂν τοῖσ λόγοισιν ἀστὸσ ᾖ, τό γε στόμα δοῦλον πέπαται κοὐκ ἔχει παρρησίαν.

상위

Ion

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION