Euripides, Hecuba, episode 3:

(에우리피데스, Hecuba, episode 3:)

ὁρῶ σ’, Ὀδυσσεῦ, δεξιὰν ὑφ’ εἵματοσ κρύπτοντα χεῖρα καὶ πρόσωπον ἔμπαλιν στρέφοντα, μή σου προσθίγω γενειάδοσ. θάρσει· πέφευγασ τὸν ἐμὸν Ἱκέσιον Δία· ὡσ ἕψομαί γε τοῦ τ’ ἀναγκαίου χάριν θανεῖν τε χρῄζουσ’· εἰ δὲ μὴ βουλήσομαι, κακὴ φανοῦμαι καὶ φιλόψυχοσ γυνή. τί γάρ με δεῖ ζῆν; ᾗ πατὴρ μὲν ἦν ἄναξ Φρυγῶν ἁπάντων· τοῦτό μοι πρῶτον βίου· ἔπειτ’ ἐθρέφθην ἐλπίδων καλῶν ὕπο βασιλεῦσι νύμφη, ζῆλον οὐ σμικρὸν γάμων ἔχουσ’, ὅτου δῶμ’ ἑστίαν τ’ ἀφίξομαι· δέσποινα δ’ ἡ δύστηνοσ Ἰδαίαισιν ἦ γυναιξὶ παρθένοισ τ’ ἀπόβλεπτοσ μέτα, ἴση θεοῖσι πλὴν τὸ κατθανεῖν μόνον· νῦν δ’ εἰμὶ δούλη. πρῶτα μέν με τοὔνομα θανεῖν ἐρᾶν τίθησιν οὐκ εἰωθὸσ ὄν· ἔπειτ’ ἴσωσ ἂν δεσποτῶν ὠμῶν φρένασ τύχοιμ’ ἄν, ὅστισ ἀργύρου μ’ ὠνήσεται, τὴν Ἕκτορόσ τε χἁτέρων πολλῶν κάσιν, προσθεὶσ δ’ ἀνάγκην σιτοποιὸν ἐν δόμοισ, σαίρειν τε δῶμα κερκίσιν τ’ ἐφεστάναι λυπρὰν ἄγουσαν ἡμέραν μ’ ἀναγκάσει· λέχη δὲ τἀμὰ δοῦλοσ ὠνητόσ ποθεν χρανεῖ, τυράννων πρόσθεν ἠξιωμένα. οὐ δῆτ’· ἀφίημ’ ὀμμάτων ἐλευθέρων φέγγοσ τόδ’, Αἵδῃ προστιθεῖσ’ ἐμὸν δέμασ. ἄγου μ’, Ὀδυσσεῦ, καὶ διέργασαί μ’ ἄγων· οὔτ’ ἐλπίδοσ γὰρ οὔτε του δόξησ ὁρῶ θάρσοσ παρ’ ἡμῖν ὥσ ποτ’ εὖ πρᾶξαί με χρή. μῆτερ, σὺ δ’ ἡμῖν μηδὲν ἐμποδὼν γένῃ, λέγουσα μηδὲ δρῶσα· συμβούλου δέ μοι θανεῖν πρὶν αἰσχρῶν μὴ κατ’ ἀξίαν τυχεῖν. ὅστισ γὰρ οὐκ εἰώθε γεύεσθαι κακῶν, φέρει μέν, ἀλγεῖ δ’ αὐχέν’ ἐντιθεὶσ ζυγῷ· θανὼν δ’ ἂν εἰή μᾶλλον εὐτυχέστεροσ ἢ ζῶν· τὸ γὰρ ζῆν μὴ καλῶσ μέγασ πόνοσ. δεινὸσ χαρακτὴρ κἀπίσημοσ ἐν βροτοῖσ ἐσθλῶν γενέσθαι, κἀπὶ μεῖζον ἔρχεται τῆσ εὐγενείασ ὄνομα τοῖσιν ἀξίοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION