Euripides, episode

(에우리피데스, episode)

ἥκω Διὸσ παῖσ τήνδε Θηβαίων χθόνα Διόνυσοσ, ὃν τίκτει ποθ’ ἡ Κάδμου κόρη Σεμέλη λοχευθεῖσ’ ἀστραπηφόρῳ πυρί· μορφὴν δ’ ἀμείψασ ἐκ θεοῦ βροτησίαν πάρειμι Δίρκησ νάματ’ Ἰσμηνοῦ θ’ ὕδωρ. ὁρῶ δὲ μητρὸσ μνῆμα τῆσ κεραυνίασ τόδ’ ἐγγὺσ οἴκων καὶ δόμων ἐρείπια τυφόμενα Δίου πυρὸσ ἔτι ζῶσαν φλόγα, ἀθάνατον Ἥρασ μητέρ’ εἰσ ἐμὴν ὕβριν. αἰνῶ δὲ Κάδμον, ἄβατον ὃσ πέδον τόδε τίθησι, θυγατρὸσ σηκόν· ἀμπέλου δέ νιν πέριξ ἐγὼ ’κάλυψα βοτρυώδει χλόῃ. λιπὼν δὲ Λυδῶν τοὺσ πολυχρύσουσ γύασ Φρυγῶν τε, Περσῶν θ’ ἡλιοβλήτουσ πλάκασ Βάκτριά τε τείχη τήν τε δύσχιμον χθόνα Μήδων ἐπελθὼν Ἀραβίαν τ’ εὐδαίμονα Ἀσίαν τε πᾶσαν, ἣ παρ’ ἁλμυρὰν ἅλα κεῖται μιγάσιν Ἕλλησι βαρβάροισ θ’ ὁμοῦ πλήρεισ ἔχουσα καλλιπυργώτουσ πόλεισ, ἐσ τήνδε πρῶτον ἦλθον Ἑλλήνων πόλιν, τἀκεῖ χορεύσασ καὶ καταστήσασ ἐμὰσ τελετάσ, ἵν’ εἰήν ἐμφανὴσ δαίμων βροτοῖσ.

πρώτασ δὲ Θήβασ τῆσδε γῆσ Ἑλληνίδοσ ἀνωλόλυξα, νεβρίδ’ ἐξάψασ χροὸσ θύρσον τε δοὺσ ἐσ χεῖρα, κίσσινον βέλοσ·

ἐπεί μ’ ἀδελφαὶ μητρόσ, ἃσ ἥκιστα χρῆν, Διόνυσον οὐκ ἔφασκον ἐκφῦναι Διόσ, Σεμέλην δὲ νυμφευθεῖσαν ἐκ θνητοῦ τινοσ ἐσ Ζῆν’ ἀναφέρειν τὴν ἁμαρτίαν λέχουσ, Κάδμου σοφίσμαθ’, ὧν νιν οὕνεκα κτανεῖν Ζῆν’ ἐξεκαυχῶνθ’, ὅτι γάμουσ ἐψεύσατο. τοιγάρ νιν αὐτὰσ ἐκ δόμων ᾤστρησ’ ἐγὼ μανίαισ, ὄροσ δ’ οἰκοῦσι παράκοποι φρενῶν· σκευήν τ’ ἔχειν ἠνάγκασ’ ὀργίων ἐμῶν, καὶ πᾶν τὸ θῆλυ σπέρμα Καδμείων, ὅσαι γυναῖκεσ ἦσαν, ἐξέμηνα δωμάτων· ὁμοῦ δὲ Κάδμου παισὶν ἀναμεμειγμέναι χλωραῖσ ὑπ’ ἐλάταισ ἀνορόφοισ ἧνται πέτραισ. δεῖ γὰρ πόλιν τήνδ’ ἐκμαθεῖν, κεἰ μὴ θέλει, ἀτέλεστον οὖσαν τῶν ἐμῶν βακχευμάτων, Σεμέλησ τε μητρὸσ ἀπολογήσασθαί μ’ ὕπερ φανέντα θνητοῖσ δαίμον’ ὃν τίκτει Διί. Κάδμοσ μὲν οὖν γέρασ τε καὶ τυραννίδα Πενθεῖ δίδωσι θυγατρὸσ ἐκπεφυκότι, ὃσ θεομαχεῖ τὰ κατ’ ἐμὲ καὶ σπονδῶν ἄπο ὠθεῖ μ’, ἐν εὐχαῖσ τ’ οὐδαμοῦ μνείαν ἔχει.

ὧν οὕνεκ’ αὐτῷ θεὸσ γεγὼσ ἐνδείξομαι πᾶσίν τε Θηβαίοισιν. ἐσ δ’ ἄλλην χθόνα, τἀνθένδε θέμενοσ εὖ, μεταστήσω πόδα, δεικνὺσ ἐμαυτόν· ἢν δὲ Θηβαίων πόλισ ὀργῇ σὺν ὅπλοισ ἐξ ὄρουσ βάκχασ ἄγειν ζητῇ, ξυνάψω μαινάσι στρατηλατῶν. ὧν οὕνεκ’ εἶδοσ θνητὸν ἀλλάξασ ἔχω μορφήν τ’ ἐμὴν μετέβαλον εἰσ ἀνδρὸσ φύσιν. ἀλλ’, ὦ λιποῦσαι Τμῶλον ἔρυμα Λυδίασ, θίασοσ ἐμόσ, γυναῖκεσ, ἃσ ἐκ βαρβάρων ἐκόμισα παρέδρουσ καὶ ξυνεμπόρουσ ἐμοί, αἴρεσθε τἀπιχώρι’ ἐν πόλει Φρυγῶν τύμπανα, Ῥέασ τε μητρὸσ ἐμά θ’ εὑρήματα, βασίλειά τ’ ἀμφὶ δώματ’ ἐλθοῦσαι τάδε κτυπεῖτε Πενθέωσ, ὡσ ὁρᾷ Κάδμου πόλισ.

ἐγὼ δὲ βάκχαισ, ἐσ Κιθαιρῶνοσ πτυχὰσ ἐλθὼν ἵν’ εἰσί, συμμετασχήσω χορῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION