Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 4

(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 4)

ὅταν μὲν οὖν μίαν λέξιν εἴτε ὀνοματικὴν εἴτε ῥηματικὴν ἐν πλείοσιν ὀνόμασιν ἢ ῥήμασιν ἐκφέρῃ περιφράζων τὴν αὐτὴν νόησιν, τοιαύτην ποιεῖ τὴν λέξιν· ἦν γὰρ ὁ Θεμιστοκλῆσ βεβαιότατα δὴ φύσεωσ ἰσχὺν δηλώσασ καὶ διαφερόντωσ τι ἐσ αὐτὸ μᾶλλον ἑτέρου ἄξιοσ θαυμάσαι. καὶ μὴν ἐν τῷ ἐπιταφίῳ γέγραφεν· οὐδ’ αὖ κατὰ πενίαν, ἔχων δέ τι ἀγαθὸν δρᾶσαι τὴν πόλιν, ἀξιώματοσ ἀφανείᾳ κεκώλυται· καὶ γὰρ ἐν τούτοισ τὸ σύντομον ποιεῖ τὸν λόγον τοιοῦτον, ὡσ ἐπὶ τοῦ Λακεδαιμονίου Βρασίδα τέθηκεν, ὅτε μαχόμενοσ περὶ Πύλον ἀπὸ τῆσ νεὼσ τραυματίασ γενόμενοσ ἐξέπεσεν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION