Dionysius of Halicarnassus, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 51

(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 51)

πρὸσ μὲν οὖν τοὺσ οἰομένουσ μόνων εἶναι τῶν εὐπαιδεύτων ἀναγνῶναί τε καὶ συνεἷναι τὴν Θουκυδίδου διάλεκτον ταῦτα λέγειν ἔχω, ὅτι τὸ τοῦ πράγματοσ ἀναγκαῖόν τε καὶ χρήσιμον ἅπασιν οὐδὲν γὰρ ἂν ἀναγκαιότερον γένοιτο οὐδὲ πολυωφελέστερον ἀναιροῦσιν ἐκ τοῦ κοινοῦ βίου, ὀλίγων παντάπασιν ἀνθρώπων οὕτω ποιοῦντεσ, ὥσπερ ἐν ταῖσ ὀλιγαρχουμέναισ ἢ τυραννουμέναισ πόλεσιν· εὐαρίθμητοι γάρ τινέσ εἰσιν οἱοῖ πάντα τὰ Θουκυδίδου συμβαλεῖν, καὶ οὐδ’ οὗτοι χωρὶσ ἐξηγήσεωσ γραμματικῆσ ἔνια. πρὸσ δὲ τοὺσ ἐπὶ τὸν ἀρχαῖον βίον ἀναφέροντασ τὴν Θουκυδίδου διάλεκτον ὡσ δὴ τοῖσ τότε ἀνθρώποισ οὖσαν συνήθη, βραχὺσ ἀπόχρη μοι λόγοσ καὶ σαφήσ, ὅτι πολλῶν γενομένων Ἀθήνησι κατὰ τὸν Πελοποννησιακὸν πόλεμον ῥητόρων τε καὶ φιλοσόφων οὐδεὶσ αὐτῶν κέχρηται ταύτῃ τῇ διαλέκτῳ, οὔθ’ οἱ περὶ Ἀνδοκίδην καὶ Ἀντιφῶντα καὶ Λυσίαν ῥήτορεσ οὔθ’ οἱ περὶ Κριτίαν καὶ Ἀντισθένη καὶ Ξενοφῶντα Σωκρατικοί. ἐκ δὴ τούτων ἁπάντων δῆλόσ ἐστιν ἁνὴρ πρῶτοσ ἐπιτετηδευκὼσ ταύτην τὴν ἑρμηνείαν, ἵνα διαλλάξῃ τοὺσ ἄλλουσ συγγραφεῖσ. ὅταν μὲν οὖν τεταμιευμένωσ αὐτῇ χρήσηται καὶ μετρίωσ, θαυμαστόσ ἐστι καὶ οὐδενὶ συγκριτὸσ ἑτέρῳ· ὅταν δὲ κατακόρωσ καὶ ἀπειροκάλωσ, μήτε τοὺσ καιροὺσ διορίζων μήτε τὴν ποσότητα ὁρῶν, μεμπτόσ. ἐγὼ δὲ οὔτε αὐχμηρὰν καὶ ἀκόσμητον καὶ ἰδιωτικὴν τὴν ἱστορικὴν εἶναι πραγματείαν ἀξιώσαιμ’ ἄν, ἀλλ’ ἔχουσάν τι καὶ ποιητικόν· οὔτε παντάπασι ποιητικήν, ἀλλ’ ἐπ’ ὀλίγον ἐκβεβηκυῖαν τῆσ ἐν ἔθει·

ἀνιαρὸν γὰρ ὁ κόροσ καὶ τῶν πάνυ ἡδέων, ἡ δὲ συμμετρία πανταχῇ χρήσιμον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION