Dionysius of Halicarnassus, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 2

(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 2)

μέλλων δὲ τῶν κατὰ μέροσ ἅπτεσθαι λόγων, ὀλίγα περὶ ἐμαυτοῦ τε καὶ τοῦ γένουσ τῆσ πραγματείασ βούλομαι προειπεῖν· οὐ σοῦ μὰ Δία καὶ τῶν σοὶ παραπλησίων ἕνεκα, τῶν ἀπὸ παντὸσ τοῦ βελτίστου κρινόντων τὰ πράγματα καὶ μηδὲν ἡγουμένων χρῆμα τιμιώτερον τῆσ ἀληθείασ· ἀλλὰ τῶν ἄλλων, ὅσοισ πολὺ τὸ φιλαίτιον ἔνεστιν εἴ τε κατὰ τὸν ζῆλον τῶν ἀρχαίων γινόμενον εἴτε κατὰ τὴν ὑπεροψίαν τῶν ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ ἡλικίασ εἴ τε κατ’ ἀμφότερα ταῦτα τὰ πάθη κοινὰ τῆσ ἀνθρωπίνησ ὄντα φύσεωσ. ὑποπτεύω γὰρ ἔσεσθαί τινασ τῶν ἀναγνωσομένων τὴν γραφὴν τοὺσ ἐπιτιμήσοντασ ἡμῖν, ὅτι τολμῶμεν ἀποφαίνειν Θουκυδίδην τὸν ἁπάντων κράτιστον τῶν ἱστοριογράφων καὶ κατὰ τὴν προαίρεσίν ποτε τῶν λόγων ἁμαρτάνοντα καὶ κατὰ τὴν δύναμιν ἐξασθενοῦντα, καὶ διὰ τοῦθ’ οὗτοσ ἡμᾶσ ὁ λογισμὸσ εἰσῆλθεν, ὅτι παράδοξα καινοτομεῖν πράγματα πρῶτοι καὶ μόνοι δόξομεν, εἴ τι τῶν ὑπὸ Θουκυδίδου γραφέντων συκοφαντεῖν ἐπιβαλοίμεθα, οὐ ταῖσ κοιναῖσ μόνον ἐναντιούμενοι δόξαισ, ἃσ ἅπαντεσ ἐκ τοῦ μακροῦ χρόνου παραλαβόντεσ ἀναφαιρέτουσ ἔχουσιν, ἀλλὰ καὶ ταῖσ ἰδίαισ τῶν ἐπιφανεστάτων φιλοσόφων τε καὶ ῥητόρων μαρτυρίαισ ἀπιστοῦντεσ, οἳ κανόνα τῆσ ἱστορικῆσ πραγματείασ ἐκεῖνον ὑποτίθενται τὸν ἄνδρα καὶ τῆσ περὶ τοὺσ πολιτικοὺσ λόγουσ δεινότητοσ ὁρ́ον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION