Dionysius of Halicarnassus, chapter 11

(디오니시오스, chapter 11)

ὥστε εἴ τισ ἀξιοίη λόγῳ διδαχθῆναι ταύτην τὴν δύναμιν, ἥ τίσ ποτ’ ἐστίν, οὐκ ἂν φθάνοι καὶ ἄλλων πολλῶν καὶ καλῶν πραγμάτων δυσεκλαλήτων ἀπαιτῶν λόγον· λέγω δὲ ἐπὶ κάλλουσ μὲν σωμάτων, τί δή ποτε τοῦτ’ ἐστίν, ὃ καλοῦμεν ὡρ́αν, ἐπὶ κινήσεωσ δὲ μελῶν καὶ πλοκῆσ φθόγγων, τί λέγεται τὸ εὐάρμοστον, ἐπὶ συμμετρίασ δὲ χρόνων, τίσ ἡ τάξισ καὶ τί τὸ εὔρυθμον, καὶ ἐπὶ παντὸσ δὲ συλλήβδην ἔργου τε καὶ πράγματοσ, τίσ ὁ λεγόμενοσ καιρὸσ καὶ ποῦ τὸ μέτριον. αἰσθήσει γὰρ τούτων ἕκαστον καταλαμβάνεται καὶ οὐ λόγῳ. καὶ μηδὲν ἄλλο ταύτησ ἀκριβέστερον ζητεῖν κριτήριον, τοῦτο κἀγὼ τοῖσ ἀναγινώσκουσι τὸν Λυσίαν καὶ τίσ ἡ παρ’ αὐτῷ χάρισ ἐστὶ βουλομένοισ μαθεῖν ὑποθείμην ἂν ἐπιτηδεύειν, χρόνῳ πολλῷ καὶ μακρᾷ τριβῇ καὶ ἀλόγῳ πάθει τὴν ἄλογον συνασκεῖν αἴσθησιν.

ταύτην μέντοι κρατίστην τε ἀρετὴν καὶ χαρακτηρικωτάτην τῆσ Λυσίου λέξεωσ ἔγωγε τίθεμαι, εἴτε φύσεωσ αὐτὴν δεῖ καλεῖν εὐτυχίαν εἴτε πόνου καὶ τέχνησ ἐργασίαν εἴτε μικτὴν ἐξ ἀμφοῖν ἕξιν ἢ δύναμιν, ᾗ πάντασ ὑπερέχει τοὺσ λοιποὺσ ῥήτορασ.

καὶ ὅταν διαπορῶ περί τινοσ τῶν ἀναφερομένων εἰσ αὐτὸν λόγων καὶ μὴ ῥᾴδιον ᾖ μοι διὰ τῶν ἄλλων σημείων τἀληθὲσ εὑρεῖν, ἐπὶ ταύτην καταφεύγω τὴν ἀρετὴν ὡσ ἐπὶ ψῆφον ἐσχάτην. ψυχῆσ αὐτὴν τίθεμαι καὶ οὐδὲν ἔτι πορρωτέρῳ ταύτησ σκοπεῖν ἀξιῶ.

ἐὰν δὲ μηδεμίαν ἡδονὴν μηδὲ ἀφροδίτην ὁ τῆσ λέξεωσ χαρακτὴρ ἔχῃ, δυσωπῶ καὶ ὑποπτεύω μήποτ’ οὐ Λυσίου ὁ λόγοσ καὶ οὐκ ἔτι βιάζομαι τὴν ἄλογον αἴσθησιν, οὐδ’ ἐὰν πάνυ δεινὸσ εἷναι τὰ γοῦν ἄλλα μοι δοκῇ καὶ περιττῶσ ἐξειργασμένοσ ὁ λόγοσ, τὸ μὲν εὖ γράφειν πολλοῖσ οἰόμενοσ ὑπάρχειν κατά τινασ καὶ ἄλλουσ ἰδίουσ λέξεωσ χαρακτῆρασ πολυειδὲσ γὰρ τοῦτο, τὸ δ’ ἡδέωσ καὶ κεχαρισμένωσ καὶ ἐπαφροδίτωσ Λυσίᾳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION