헬라어 문장 검색 - Διονψσ́ΔεΙσαεό17́

(디오니시오스, chapter 17)

ὅτι μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀδελφὸσ ἡμῖν ἐστιν οὑτοσὶ Εὐφίλητοσ, οὐ μόνον ἡμῶν ἀλλὰ καὶ τῶν συγγενῶν ἁπάντων ἀκηκόατε μαρτυρούντων. σκέψασθε δὲ πρῶτον τὸν πατέρα ἡμῶν, τίνοσ ἕνεκεν ἂν ψεύδοιτο καὶ τοῦτον μὴ ὄντα αὐτοῦ υἱὸν εἰσεποιεῖτο. πάντασ γὰρ εὑρήσετε τοὺσ τὰ τοιαῦτα πράττοντασ ἢ οὐκ ὄντων αὐτοῖσ γνησίων παίδων ἢ διὰ πενίαν ἀναγκαζομένουσ ξένουσ ἀνθρώπουσ εἰσποιεῖσθαι, ὅπωσ ὠφελῶνταί τι ἀπ’ αὐτῶν δι’ αὐτοὺσ Ἀθηναίων γεγονότων. τῷ τοίνυν πατρὶ τούτων οὐδέτερον ὑπάρχει. γνήσιοι μὲν γὰρ αὐτῷ ἡμεῖσ δύο υἱεῖσ ἐσμεν· ὥστε οὐκ ἄν γε δι’ ἐρημίαν τοῦτον εἰσεποιεῖτο. ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τροφῆσ τε καὶ εὐπορίασ τῆσ παρὰ τούτου δεόμενοσ. ἔστι γὰρ αὐτῷ βίοσ ἱκανὸσ καὶ χωρὶσ τούτου μεμαρτύρηται ὑμῖν τοῦτον ἐκ παίδων τρέφων καὶ ἀσκῶν καὶ εἰσ τοὺσ φράτερασ εἰσάγων· καὶ ταῦτα οὐ μικρὰ δαπανήματά ἐστιν. ὥστε τόν τε πατέρα ἡμῶν οὐκ εἰκόσ ἐστιν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μηδὲν ὠφελούμενον οὕτωσ ἀδίκῳ πράγματι ἐπιχειρῆσαι. ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ἐμέ γε οὐθεὶσ ἀνθρώπων οὕτωσ τελέωσ ἂν ἄφρονα ὑπολάβοι, ὥστε τούτῳ μαρτυρεῖν τὰ ψευδῆ, ὅπωσ τὰ πατρῷα διὰ πλειόνων διανείμωμαι. καὶ γὰρ οὐδ’ ἀμφισβητῆσαί μοι ἐξουσία γένοιτ’ ἂν ὕστερον, ὡσ οὐκ ἔστιν ἀδελφὸσ οὗτοσ. ἐμοῦ γὰρ οὐθεὶσ ἂν ὑμῶν τὴν φωνὴν ἀνάσχοιτ’ ἂν ἀκούων, εἰ νῦν μὲν ὑπόδικον ἐμαυτὸν καθιστὰσ μαρτυρῶ, ὡσ ἔστιν ἀδελφὸσ ἡμέτεροσ, ὕστερον δὲ φαινοίμην τούτοισ ἀντιλέγων. οὐ μόνον τοίνυν ἡμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰκόσ ἐστι τἀληθῆ μεμαρτυρηκέναι ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἄλλουσ συγγενεῖσ.

ἐνθυμήθητε γὰρ πρῶτον μέν, ὅτι οἱ τὰσ ἀδελφὰσ ἡμῶν ἔχοντεσ οὐκ ἄν ποτε ἐμαρτύρουν περὶ τούτου τὰ ψευδῆ. μητρυιὰ γὰρ ἡ τούτου μήτηρ ἐγεγένητο ταῖσ ἡμετέραισ ἀδελφαῖσ. εἰώθασι δέ πωσ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ διαφέρεσθαι ἀλλήλαισ αἵ τε μητρυιαὶ καὶ αἱ πρόγονοι. ὥστε εἰ οὗτοσ ἐξ ἄλλου τινὸσ ἀνδρὸσ ἦν τῇ μητρυιᾷ καὶ οὐκ ἐκ τοῦ ἡμετέρου πατρόσ, οὐκ ἄν ποτε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοὺσ ἑαυτῶν ἄνδρασ αἱ ἀδελφαὶ μαρτυρεῖν ἐπέτρεψαν. καὶ μὴν οὐδ’ ἂν ὁ θεῖοσ πρὸσ μητρὸσ ἡμῖν ὤν, τούτῳ δὲ οὐδὲν προσήκων δήπου τῇ τούτου μητρὶ ἠθέλησεν ἄν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μαρτυρῆσαι ψευδῆ μαρτυρίαν, δι’ ἣν ἡμῖν γίνεται βλάβη περιφανήσ, εἴπερ ξένον ὄντα τοῦτον εἰσποιοῦμεν ἀδελφὸν ἡμῖν αὐτοῖσ. ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρὸσ τούτοισ πῶσ ἄν τισ ὑμῶν καταγνοίη ψευδομαρτυριῶν Δημαράτου τουτουὶ καὶ Ἡγήμονοσ καὶ Νικοστράτου; οἳ πρῶτον μὲν οὐδὲν αἰσχρὸν οὐδέποτε φανήσονται ἐπιτηδεύσαντεσ, εἶτα δ’ οἰκεῖοι ὄντεσ ἡμῖν καὶ εἰδότεσ ἡμᾶσ ἅπαντασ μεμαρτυρήκασιν Εὐφιλήτῳ τούτῳ τὴν αὑτοῦ συγγένειαν ἕκαστοσ. ὥστε ἡδέωσ κἂν τῶν ἀντιδικούντων ἡμῖν τοῦ σεμνοτάτου πυθοίμην, εἰ ἄλλοθέν ποθεν ἔχοι ἂν ἐπιδεῖξαι αὑτὸν Ἀθηναῖον ἢ ἐκ τούτων, ὧν καὶ ἡμεῖσ Εὐφίλητον ἐπιδείκνυμεν.

ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ οἶμαι ἄλλο τι ἂν αὐτὸν εἰπεῖν ἢ ὅτι ἡ μήτηρ ἀστή τέ ἐστι καὶ γαμετὴ καὶ ἀστὸσ ὁ πατήρ· καὶ ὡσ ταῦτ’ ἀληθῆ λέγει, παρέχοιτ’ ἂν αὑτῷ τοὺσ συγγενεῖσ μάρτυρασ· εἶτα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰ μὲν οὗτοι ἐκινδύνευον, ἠξίουν ἂν τοῖσ αὑτῶν οἰκείοισ ὑμᾶσ πιστεύειν μαρτυροῦσι μᾶλλον ἢ τοῖσ κατηγόροισ. νυνὶ δὲ ἡμῶν πάντα ταῦτα παρεχομένων ἀξιώσουσιν ὑμᾶσ τοῖσ αὑτῶν πείθεσθαι λόγοισ μᾶλλον ἢ τῷ πατρὶ τῷ Εὐφιλήτου καὶ ἐμοὶ καὶ τῷ ἀδελφῷ καὶ τοῖσ φράτορσι καὶ πάσῃ τῇ ἡμετέρᾳ συγγενείᾳ; καὶ μὴν οὗτοι μὲν οὐδὲν οὐδενὶ κινδυνεύοντεσ ἰδίασ ἔχθρασ ἕνεκα ταῦτα ποιοῦσιν, ἡμεῖσ δὲ πάντασ ὑποδίκουσ ἡμᾶσ αὐτοὺσ καθιστάντεσ μαρτυροῦμεν.

καὶ πρὸσ ταῖσ μαρτυρίαισ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρῶτον μὲν ἡ τοῦ Εὐφιλήτου μήτηρ, ἣν οὗτοι ὁμολογοῦσιν ἀστὴν εἶναι, ὁρ́κον ὀμόσαι ἐπὶ τοῦ διαιτητοῦ ἐβούλετο ἐπὶ Δελφινίῳ, ἦ μὴν τουτονὶ Εὐφίλητον εἶναι ἐξ αὑτῆσ καὶ τοῦ ἡμετέρου πατρόσ. καίτοι τίνα προσῆκε μᾶλλον αὐτῆσ ἐκείνησ τοῦτ’ εἰδέναι; ἔπειτα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὁ πατὴρ ὁ ἡμέτεροσ, ὃν εἰκόσ ἐστι μετὰ τὴν τούτου μητέρα ἄριστα τὸν αὑτοῦ υἱὸν γινώσκειν, οὗτοσ καὶ τότε καὶ νυνὶ βούλεται ὀμόσαι, ἦ μὴν Εὐφίλητον τοῦτον υἱὸν εἶναι αὑτοῦ ἐξ ἀστῆσ καὶ γαμετῆσ γυναικόσ. πρὸσ τούτοισ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐγὼ ἐτύγχανον μὲν τρισκαιδεκαετὴσ ὤν, ὥσπερ καὶ πρότερον εἶπον, ὅτε οὗτοσ ἐγένετο, ἕτοιμοσ δέ εἰμι ὀμόσαι, ἦ μὴν Εὐφίλητον τουτονὶ ἀδελφὸν εἶναι ἐμαυτοῦ ὁμοπάτριον. ὥστε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, δικαίωσ ἂν καὶ τοὺσ ἡμετέρουσ ὁρ́κουσ πιστοτέρουσ νομίζοιτε ἢ τοὺσ τούτων λόγουσ.

ἡμεῖσ μὲν γὰρ ἀκριβῶσ εἰδότεσ ὀμόσαι περὶ αὐτοῦ θέλομεν, οὗτοι δὲ ταῦτα ἀκηκοότεσ παρὰ τῶν τούτου διαφόρων ἢ αὐτοὶ πλάττοντεσ λέγουσι. πρὸσ δὲ τούτοισ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἡμεῖσ μὲν τοὺσ συγγενεῖσ μάρτυρασ καὶ ἐπὶ τῶν διαιτητῶν καὶ ἐφ’ ὑμῶν παρεχόμεθα, οἷσ οὐκ ἄξιον ἀπιστεῖν, οὗτοι δέ, ἐπειδὴ ἔλαχεν Εὐφίλητοσ τὴν δίκην τὴν προτέραν τῷ κοινῷ τῶν δημοτῶν καὶ τῷ τότε δημαρχοῦντι, ὃσ νῦν τετελεύτηκε, δύο ἔτη τοῦ διαιτητοῦ τὴν δίαιταν ἔχοντοσ οὐκ ἠδυνήθησαν οὐδεμίαν μαρτυρίαν εὑρεῖν, ὡσ οὑτοσὶ ἄλλου τινὸσ πατρόσ ἐστιν ἢ τοῦ ἡμετέρου. τοῖσ δὲ διαιτῶσι μέγιστα ταῦτα σημεῖα ἦν τοῦ ψεύδεσθαι τούτουσ καὶ κατεδιῄτησαν αὐτῶν ἀμφότεροι. καί μοι λαβὲ τῆσ προτέρασ διαίτησ τὴν μαρτυρίαν. ‐ Μαρτυρία. ‐ ὡσ μὲν τοίνυν καὶ τότε ὦφλον τὴν δίαιταν, ἀκηκόατε. ἀξιῶ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὥσπερ οὗτοι μέγα τοῦτ’ ἂν ἔφασαν εἶναι σημεῖον, ὡσ οὐκ ἔστιν Ἡγησίππου, εἰ οἱ διαιτηταὶ αὐτῶν ἀπεδιῄτησαν, οὕτω τὸ νῦν ἡμῖν τοιοῦτον εἶναι μαρτύριον ὅτι ἀληθῆ λέγομεν, ἐπεὶ ἔδοξαν αὐτοὶ ἀδικεῖν τοῦτον Ἀθηναῖον ὄντα καὶ κυρίωσ πρῶτον ἐγγραφέντα ὕστερον ἐξαλείψαντεσ. ὅτι μὲν οὖν ἀδελφὸσ ἡμῶν ἐστιν οὑτοσὶ Εὐφίλητοσ καὶ πολίτησ ὑμέτεροσ καὶ ἀδίκωσ ὑβρίσθη ὑπὸ τῶν ἐν τῷ δήμῳ συστάντων, ἱκανῶσ οἰόμαι ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀκηκοέναι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Dionysius of Halicarnassus, chapter 17

(디오니시오스, chapter 17)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION