Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 17

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 17)

εἰσαγέσθω δὲ πρῶτοσ Ἰσοκράτησ, καὶ τούτου λαμβανέσθω λέξισ ἐκ τοῦ περὶ τῆσ εἰρήνησ λόγου χαριέστατα δοκοῦσα ἔχειν, ἣν αὐτὸσ ἐν τῷ περὶ τῆσ ἀντιδόσεωσ λόγῳ προφέρεται μέγα ἐπ’ αὐτῇ φρονῶν, δι’ ἧσ συγκρίνει τὴν ἐπὶ τῶν προγόνων πολιτείαν τῇ τότε καθεστώσῃ καὶ τὰσ πράξεισ τὰσ παλαιὰσ ἀντιπαρατίθησι ταῖσ νέαισ, τὰσ μὲν ἀρχαίασ ἐπαινῶν τὰσ δ’ ἐν τῷ καθ’ ἑαυτὸν χρόνῳ μεμφόμενοσ, τῆσ τε μεταβολῆσ τῆσ ἐπὶ τὰ χείρω τοὺσ δημαγωγοὺσ ἀποφαίνων αἰτίουσ ὡσ οὐ τὰ κράτιστα εἰσηγουμένουσ ἀλλὰ τὰ πρὸσ ἡδονὴν τῷ πλήθει δημηγοροῦντασ. μακροτέρασ δ’ οὔσησ τῆσ συγκρίσεωσ αὐτὰ τὰ κυριώτατα ὑπ’ ἐμοῦ παρείληπται. ἔστι δὲ ταυτί· τίσ γὰρ ἂν ἄλλοθεν ἐπελθὼν καὶ μὴ συνδιεφθαρμένοσ ἡμῖν ἀλλ’ ἐξαίφνησ ἐπιστὰσ τοῖσ γιγνομένοισ οὐκ ἂν μαίνεσθαι καὶ παραφρονεῖν ἡμᾶσ νομίσειεν; οἳ φιλοτιμούμεθα μὲν ἐπὶ τοῖσ τῶν προγόνων ἔργοισ καὶ τὴν πόλιν ἐκ τῶν τότε πραχθέντων ἐγκωμιάζειν ἀξιοῦμεν, οὐδὲν δὲ τῶν αὐτῶν ἐκείνοισ πράττομεν ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον. οἳ μὲν γὰρ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων τοῖσ βαρβάροισ πολεμοῦντεσ διετέλεσαν, ἡμεῖσ δὲ τοὺσ ἐκ τῆσ Ἀσίασ τὸν βίον ποριζομένουσ ἐκεῖθεν ἀναστήσαντεσ ἐπὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἠγάγομεν. κἀκεῖνοι μὲν ἐλευθεροῦντεσ τὰσ πόλεισ τὰσ Ἑλληνίδασ καὶ βοηθοῦντεσ αὐταῖσ τῆσ ἡγεμονίασ ἠξιώθησαν, ἡμεῖσ δὲ καταδουλούμενοι καὶ τἀναντία τοῖσ τότε πράττοντεσ ἀγανακτοῦμεν, εἰ μὴ τὴν αὐτὴν τιμὴν ἐκείνοισ ἕξομεν. οἳ τοσοῦτον ἀπολελείμμεθα καὶ τοῖσ ἔργοισ καὶ ταῖσ διανοίαισ τῶν κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον γενομένων, ὅσον οἳ μὲν ὑπὲρ τῆσ τῶν Ἑλλήνων σωτηρίασ τήν τε πατρίδα τὴν ἑαυτῶν ἐκλιπεῖν ἐτόλμησαν καὶ μαχόμενοι καὶ ναυμαχοῦντεσ τοὺσ βαρβάρουσ ἐνίκησαν, ἡμεῖσ δ’ οὐδ’ ὑπὲρ τῆσ ἡμετέρασ πλεονεξίασ κινδυνεύειν ἀξιοῦμεν, ἀλλ’ ἄρχειν μὲν ἁπάντων ζητοῦμεν στρατεύειν δ’ οὐκ ἐθέλομεν, καὶ πόλεμον μὲν μικροῦ δεῖν πρὸσ πάντασ ἀνθρώπουσ ἀναιρούμεθα, πρὸσ δὲ τοῦτον οὐχ ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἀσκοῦμεν ἀλλ’ ἀνθρώπουσ τοὺσ μὲν ἀπόλιδασ τοὺσ δ’ αὐτομόλουσ τοὺσ δ’ ἐκ τῶν ἄλλων κακουργιῶν συνερρυηκότασ, οἷσ ὁπόταν· τινὲσ διδῶσι πλείω μισθόν, μετ’ ἐκείνων ἐφ’ ἡμᾶσ ἀκολουθήσουσιν·

ἀλλ’ ὅμωσ οὕτωσ αὐτοὺσ ἀγαπῶμεν, ὥσθ’ ὑπὲρ μὲν τῶν παίδων τῶν ἡμετέρων, εἴπερ τινὲσ ἐξαμαρτάνοιεν, οὐκ ἂν ἐθελήσαιμεν δίκασ ὑποσχεῖν, ὑπὲρ δὲ τῆσ ἐκείνων ἁρπαγῆσ καὶ βίασ καὶ παρανομίασ μελλόντων τῶν ἐγκλημάτων ἐφ’ ἡμᾶσ ἥκειν οὐχ ὅπωσ ἀγανακτοῦμεν ἀλλὰ καὶ χαίρομεν, ὅταν ἀκούσωμεν αὐτοὺσ τοιοῦτόν τι διαπεπραγμένουσ. εἰσ τοῦτο δὲ μωρίασ ἐληλύθαμεν, ὥστ’ αὐτοὶ μὲν ἐνδεεῖσ ἐσμεν τῶν καθ’ ἡμέραν, ξενοτροφεῖν δὲ ἐπικεχειρήκαμεν καὶ τοὺσ συμμάχουσ τοὺσ ἡμετέρουσ αὐτῶν ἰδίᾳ λυμαινόμεθα καὶ δασμολογοῦμεν, ἵνα τοῖσ ἁπάντων κοινοῖσ ἀνθρώπων ἐχθροῖσ τὸν μισθὸν ἐκπορίζωμεν. τοσούτῳ δὲ χείρουσ ἐσμὲν τῶν προγόνων, οὐ μόνον τῶν εὐδοκιμησάντων ἀλλὰ καὶ τῶν μισηθέντων, ὅσον ἐκεῖνοι μὲν εἰ πολεμεῖν πρόσ τινασ ψηφίσαιντο, μεστῆσ οὔσησ ἀργυρίου καὶ χρυσίου τῆσ ἀκροπόλεωσ ὅμωσ ὑπὲρ τῶν δοξάντων τοῖσ αὑτῶν σώμασιν ᾤοντο δεῖν κινδυνεύειν, ἡμεῖσ δ’ εἰσ τοσαύτην ἀπορίαν ἐληλυθότεσ καὶ τοσοῦτοι τὸ πλῆθοσ ὄντεσ, ὥσπερ βασιλεὺσ ὁ μέγασ μισθωτοῖσ χρώμεθα τοῖσ στρατοπέδοισ.

καὶ τότε μέν, εἰ τριήρεισ ἐπληροῦμεν, τοὺσ μὲν ξένουσ καὶ τοὺσ δούλουσ ναύτασ ἐνεβιβάζομεν τοὺσ δὲ πολίτασ μεθ’ ὅπλων ἐξεπέμπομεν, νῦν δὲ τοῖσ μὲν ξένοισ ὁπλίταισ χρώμεθα τοὺσ δὲ πολίτασ ἐλαύνειν ἀναγκάζομεν, ὥσθ’, ὁπόταν ἀποβαίνωσιν εἰσ τὴν τῶν πολεμίων, οἱ μὲν ἄρχειν τῶν Ἑλλήνων ἀξιοῦντεσ ὑπηρέσιον ἔχοντεσ ἐκβαίνουσιν, οἱ δὲ τοιοῦτοι τὰσ φύσεισ ὄντεσ, οἱούσ ὀλίγῳ πρότερον διῆλθον, μεθ’ ὅπλων κινδυνεύουσιν. ἀλλὰ γὰρ καὶ τὰ κατὰ τὴν πόλιν ἰδὼν ἄν τισ καλῶσ διοικούμενα καὶ περὶ τῶν ἄλλων θαρσήσειεν;

ἀλλ’ οὐκ ἂν ἐπ’ αὐτοῖσ τούτοισ μάλιστ’ ἀγανακτήσειεν; οἵτινεσ αὐτόχθονεσ μὲν εἶναι φαμὲν καὶ τὴν πόλιν ταύτην προτέραν οἰκισθῆναι τῶν ἄλλων, προσῆκον δ’ ἡμᾶσ εἶναι παράδειγμα τοῦ καλῶσ τε καὶ τεταγμένωσ πολιτεύεσθαι χεῖρον καὶ ταραχωδέστερον τὴν ἡμετέραν αὐτῶν διοικοῦμεν τῶν ἄρτι τὰσ πόλεισ οἰκιζόντων. καὶ σεμνυνόμεθα μὲν καὶ μεγαλοφρονοῦμεν ἐπὶ τῷ βέλτιον τῶν ἄλλων γεγονέναι, ῥᾷον δὲ μεταδίδομεν τοῖσ βουλομένοισ ταύτησ τῆσ εὐγενείασ ἢ Τριβαλλοί τε καὶ Λευκανοὶ τῆσ δυσγενείασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION