Demosthenes, Speeches 51-61, Κατὰ Διονυσοδώρου Βλάβης

(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Διονυσοδώρου Βλάβης)

Κοινωνόσ εἰμι τοῦ δανείσματοσ τούτου, ἄνδρεσ δικασταί. συμβαίνει δ’ ἡμῖν τοῖσ τὴν κατὰ θάλατταν ἐργασίαν προῃρημένοισ καὶ τὰ ἡμέτερ’ αὐτῶν ἐγχειρίζουσιν ἑτέροισ ἐκεῖνο μὲν σαφῶσ εἰδέναι, ὅτι ὁ δανειζόμενοσ ἐν παντὶ προέχει ἡμῶν. λαβὼν γὰρ ἀργύριον φανερὸν καὶ ὁμολογούμενον, ἐν γραμματειδίῳ δυοῖν χαλκοῖν ἐωνημένῳ καὶ βυβλιδίῳ μικρῷ πάνυ τὴν ὁμολογίαν καταλέλοιπε τοῦ ποιήσειν τὰ δίκαια. ἡμεῖσ δ’ οὐ φαμὲν δώσειν, ἀλλ’ εὐθὺσ τῷ δανειζομένῳ δίδομεν τὸ ἀργύριον. τῷ οὖν ποτὲ πιστεύοντεσ καὶ τί λαβόντεσ τὸ βέβαιον, προϊέμεθα;

ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τοῖσ νόμοισ τοῖσ ὑμετέροισ, οἳ κελεύουσιν, ὅσα ἄν τισ ἑκὼν ἕτεροσ ἑτέρῳ ὁμολογήσῃ, κύρια εἶναι. ἀλλά μοι δοκεῖ οὔτε τῶν νόμων οὔτε συγγραφῆσ οὐδεμιᾶσ ὄφελοσ εἶναι οὐδέν, ἂν ὁ λαμβάνων τὰ χρήματα μὴ πάνυ δίκαιοσ ᾖ τὸν τρόπον, καὶ δυοῖν θάτερον, ἢ ὑμᾶσ δεδιὼσ ἢ τὸν συμβαλόντα αἰσχυνόμενοσ. ὧν οὐδέτερον πρόσεστι Διονυσοδώρῳ τουτῳί, ἀλλ’ εἰσ τοσοῦτον ἥκει τόλμησ, ὥστε δανεισάμενοσ παρ’ ἡμῶν ἐπὶ τῇ νηὶ τρισχιλίασ δραχμὰσ ἐφ’ ᾧ τε τὴν ναῦν καταπλεῖν Ἀθήναζε, καὶ δέον ἡμᾶσ ἐν τῇ πέρυσιν ὡρ́ᾳ κεκομίσθαι τὰ χρήματα, τὴν μὲν ναῦν εἰσ Ῥόδον κατεκόμισε καὶ τὸν γόμον ἐκεῖσε ἐξελόμενοσ ἀπέδοτο παρὰ τὴν συγγραφὴν καὶ τοὺσ νόμουσ τοὺσ ὑμετέρουσ, ἐκ δὲ τῆσ Ῥόδου πάλιν ἀπέστειλε τὴν ναῦν εἰσ Αἴγυπτον κἀκεῖθεν εἰσ Ῥόδον, ἡμῖν δὲ τοῖσ Ἀθήνησι δανείσασιν οὐδέπω καὶ νῦν οὔτε τὰ χρήματα ἀποδίδωσιν οὔτε τὸ ἐνέχυρον καθίστησιν εἰσ τὸ ἐμφανέσ, ἀλλὰ δεύτερον ἔτοσ τουτὶ καρπούμενοσ τὰ ἡμέτερα, καὶ ἔχων τό τε δάνειον καὶ τὴν ἐργασίαν καὶ τὴν ναῦν τὴν ὑποκειμένην ἡμῖν, οὐδὲν ἧττον εἰσελήλυθεν πρὸσ ὑμᾶσ, δῆλον ὡσ ζημιώσων ἡμᾶσ τῇ ἐπωβελίᾳ καὶ καταθησόμενοσ εἰσ τὸ οἴκημα πρὸσ τῷ ἀποστερεῖν τὰ χρήματα.

ὑμῶν οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὁμοίωσ ἁπάντων δεόμεθα καὶ ἱκετεύομεν βοηθῆσαι ἡμῖν, ἂν δοκῶμεν ἀδικεῖσθαι.

τὴν δὲ ἀρχὴν τοῦ συμβολαίου διεξελθεῖν ὑμῖν πρῶτον βούλομαι· οὕτωσ γὰρ καὶ ὑμεῖσ ῥᾷστα παρακολουθήσετε. Διονυσόδωροσ γὰρ οὑτοσί, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ὁ κοινωνὸσ αὐτοῦ Παρμενίσκοσ προσελθόντεσ ἡμῖν πέρυσιν τοῦ μεταγειτνιῶνοσ μηνὸσ ἔλεγον ὅτι βούλονται δανείσασθαι ἐπὶ τῇ νηί, ἐφ’ ᾧ τε πλεῦσαι εἰσ Αἴγυπτον καὶ ἐξ Αἰγύπτου εἰσ Ῥόδον ἢ εἰσ Ἀθήνασ, διομολογησάμενοι τοὺσ τόκουσ <τοὺσ> εἰσ ἑκάτερον τῶν ἐμπορίων τούτων.

ἀποκριναμένων δ’ ἡμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι οὐκ ἂν δανείσαιμεν εἰσ ἕτερον ἐμπόριον οὐδὲν ἀλλ’ ἢ εἰσ Ἀθήνασ, οὕτω προσομολογοῦσι πλεύσεσθαι δεῦρο, καὶ ἐπὶ ταύταισ ταῖσ ὁμολογίαισ δανείζονται παρ’ ἡμῶν ἐπὶ τῇ νηὶ τρισχιλίασ δραχμὰσ ἀμφοτερόπλουν, καὶ συγγραφὴν ἐγράψαντο ὑπὲρ τούτων.

ἐν μὲν οὖν ταῖσ συνθήκαισ δανειστὴσ ἐγράφη Πάμφιλοσ οὑτοσί· ἐγὼ δ’ ἔξωθεν μετεῖχον αὐτῷ τοῦ δανείσματοσ. καὶ πρῶτον ὑμῖν ἀναγνώσεται αὐτὴν τὴν συγγραφήν. Συγγραφή κατὰ ταύτην τὴν συγγραφήν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, λαβόντεσ παρ’ ἡμῶν τὰ χρήματα Διονυσόδωρόσ τε οὑτοσὶ καὶ ὁ κοινωνὸσ αὐτοῦ Παρμενίσκοσ ἀπέστελλον τὴν ναῦν εἰσ τὴν Αἴγυπτον ἐνθένδε. καὶ ὁ μὲν Παρμενίσκοσ ἐπέπλει ἐπὶ τῆσ νεώσ, οὑτοσὶ δὲ αὐτοῦ κατέμενεν.

ἦσαν γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἵνα μηδὲ τοῦτο ἀγνοῆτε, ὑπηρέται καὶ συνεργοὶ πάντεσ οὗτοι Κλεομένουσ τοῦ ἐν τῇ Αἰγύπτῳ ἄρξαντοσ, ὃσ ἐξ οὗ τὴν ἀρχὴν παρέλαβεν οὐκ ὀλίγα κακὰ ἠργάσατο τὴν πόλιν τὴν ὑμετέραν, μᾶλλον δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ Ἕλληνασ, παλιγκαπηλεύων καὶ συνιστὰσ τὰσ τιμὰσ τοῦ σίτου καὶ αὐτὸσ καὶ οὗτοι μετ’ αὐτοῦ. οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν ἀπέστελλον ἐκ τῆσ Αἰγύπτου τὰ χρήματα, οἱ δ’ ἐπέπλεον ταῖσ ἐμπορίαισ, οἱ δ’ ἐνθάδε μένοντεσ διετίθεντο τὰ ἀποστελλόμενα·

εἶτα πρὸσ τὰσ καθεστηκυίασ τιμὰσ ἔπεμπον γράμματα οἱ ἐπιδημοῦντεσ τοῖσ ἀποδημοῦσιν, ἵνα ἐὰν μὲν παρ’ ὑμῖν τίμιοσ ᾖ ὁ σῖτοσ, δεῦρο αὐτὸν κομίσωσιν, ἐὰν δ’ εὐωνότεροσ γένηται, εἰσ ἄλλο τι καταπλεύσωσιν ἐμπόριον. ὅθεν περ οὐχ ἥκιστα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, συνετιμήθη τὰ περὶ τὸν σῖτον ἐκ τῶν τοιούτων ἐπιστολῶν καὶ συνεργιῶν. ὅτε μὲν οὖν ἐνθένδε ἀπέστελλον οὗτοι τὴν ναῦν, ἐπιεικῶσ ἔντιμον κατέλιπον τὸν σῖτον·

διὸ καὶ ὑπέμειναν ἐν τῇ συγγραφῇ γράψασθαι εἰσ Ἀθήνασ πλεῖν, εἰσ δ’ ἄλλο μηδὲν ἐμπόριον. μετὰ δὲ ταῦτα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπειδὴ ὁ Σικελικὸσ κατάπλουσ ἐγένετο καὶ αἱ τιμαὶ τοῦ σίτου ἐπ’ ἔλαττον ἐβάδιζον καὶ ἡ ναῦσ ἡ τούτων ἀνῆκτο εἰσ Αἴγυπτον, εὐθέωσ οὗτοσ ἀποστέλλει τινὰ εἰσ τὴν Ῥόδον ἀπαγγελοῦντα τῷ Παρμενίσκῳ τῷ κοινωνῷ τὰ ἐνθένδε καθεστηκότα, ἀκριβῶσ εἰδὼσ ὅτι ἀναγκαῖον εἰή τῇ νηὶ προσσχεῖν εἰσ Ῥόδον. πέρασ δ’ οὖν, λαβὼν γὰρ ὁ Παρμενίσκοσ ὁ τουτουὶ κοινωνὸσ τὰ γράμματα τὰ παρὰ τούτου ἀποσταλέντα, καὶ πυθόμενοσ τὰσ τιμὰσ τὰσ ἐνθάδε τοῦ σίτου καθεστηκυίασ, ἐξαιρεῖται τὸν σῖτον ἐν τῇ Ῥόδῳ κἀκεῖ ἀποδίδοται, καταφρονήσαντεσ μὲν τῆσ συγγραφῆσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τῶν ἐπιτιμίων, ἃ συνεγράψαντο αὐτοὶ οὗτοι καθ’ αὑτῶν, ἐάν τι παραβαίνωσιν, καταφρονήσαντεσ δὲ τῶν νόμων τῶν ὑμετέρων, οἳ κελεύουσι τοὺσ ναυκλήρουσ καὶ τοὺσ ἐπιβάτασ πλεῖν εἰσ ὅ τι ἂν συνθῶνται ἐμπόριον, εἰ δὲ μή, ταῖσ μεγίσταισ ζημίαισ εἶναι ἐνόχουσ.

καὶ ἡμεῖσ ἐπειδὴ τάχιστα ἐπυθόμεθα τὸ γεγονόσ, ἐκπεπληγμένοι τῷ πράγματι προσῇμεν τούτῳ τῷ ἀρχιτέκτονι τῆσ ὅλησ ἐπιβουλῆσ, ἀγανακτοῦντεσ, οἱο͂ν εἰκόσ, καὶ ἐγκαλοῦντεσ ὅτι διαρρήδην ἡμῶν διορισαμένων ἐν ταῖσ συνθήκαισ ὅπωσ ἡ ναῦσ μηδαμόσε καταπλεύσεται ἀλλ’ ἢ εἰσ Ἀθήνασ, καὶ ἐπὶ ταύταισ ταῖσ ὁμολογίαισ δανεισάντων τὸ ἀργύριον, ἡμᾶσ μὲν ἐν ὑποψίᾳ καταλέλοιπεν τοῖσ βουλομένοισ αἰτιᾶσθαι καὶ λέγειν, ὡσ ἄρα καὶ ἡμεῖσ κεκοινωνήκαμεν τῆσ σιτηγίασ τῆσ εἰσ τὴν Ῥόδον, αὐτοὶ δὲ οὐδὲν μᾶλλον τὴν ναῦν ἥκουσι κατακομίζοντεσ εἰσ τὸ ὑμέτερον ἐμπόριον εἰσ ὃ συνεγράψαντο.

ἐπειδὴ δὲ οὐδὲν ἐπεραίνομεν ὑπὲρ τῆσ συγγραφῆσ καὶ τῶν δικαίων διαλεγόμενοι, ἀλλὰ τό γε δάνειον καὶ τοὺσ τόκουσ ἠξιοῦμεν ἀπολαβεῖν τοὺσ ἐξ ἀρχῆσ ὁμολογηθέντασ.

οὗτοσ δὲ οὕτωσ ὑβριστικῶσ ἐχρήσατο ἡμῖν, ὥστε τοὺσ μὲν τόκουσ τοὺσ ἐν τῇ συγγραφῇ γεγραμμένουσ οὐκ ἔφη δώσειν· εἰ δὲ βούλεσθε, ἔφη, κομίζεσθαι τὸ πρὸσ μέροσ τοῦ πλοῦ τοῦ πεπλευσμένου, δώσω ὑμῖν φησὶν τοὺσ εἰσ Ῥόδον τόκουσ· πλείουσ δ’ οὐκ ἂν δοίην, αὐτὸσ ἑαυτῷ νομοθετῶν καὶ οὐχὶ τοῖσ ἐκ τῆσ συγγραφῆσ δικαίοισ πειθόμενοσ. ὡσ δ’ ἡμεῖσ οὐκ ἂν ἔφαμεν συγχωρῆσαι οὐδὲν τούτων, λογιζόμενοι ὅτι, ὁπότε τοῦτο πράξομεν, ὁμολογοῦμεν καὶ αὐτοὶ εἰσ Ῥόδον σεσιτηγηκέναι, ἔτι μᾶλλον ἐπέτεινεν οὗτοσ καὶ μάρτυρασ πολλοὺσ παραλαβὼν προσῄει, φάσκων ἕτοιμοσ εἶναι ἀποδιδόναι τὸ δάνειον καὶ τοὺσ τόκουσ τοὺσ εἰσ Ῥόδον, οὐδὲν μᾶλλον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀποδοῦναι διανοούμενοσ, ἀλλ’ ἡμᾶσ ὑπολαμβάνων οὐκ ἂν ἐθελῆσαι λαβεῖν τὸ ἀργύριον διὰ τὰσ ὑπούσασ αἰτίασ.

ἐδήλωσε δὲ αὐτὸ τὸ ἔργον. ἐπειδὴ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῶν ὑμετέρων πολιτῶν τινὲσ παραγενόμενοι ἀπὸ ταὐτομάτου συνεβούλευον ἡμῖν τὸ μὲν διδόμενον λαμβάνειν, περὶ δὲ τῶν ἀντιλεγομένων κρίνεσθαι, τοὺσ δὲ εἰσ Ῥόδον τόκουσ μὴ καθομολογεῖν τέωσ ἂν κριθῶμεν, ἡμεῖσ μὲν ταῦτα συνεχωροῦμεν, οὐκ ἀγνοοῦντεσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸ ἐκ τῆσ συγγραφῆσ δίκαιον, ἀλλ’ ἡγούμενοι δεῖν ἐλαττοῦσθαί τι καὶ συγχωρεῖν ὥστε μὴ δοκεῖν φιλόδικοι εἶναι, οὗτοσ δ’ ὡσ ἑώρα ἡμᾶσ ὁμόσε πορευομένουσ, ἀναιρεῖσθε φησὶ τοίνυν τὴν συγγραφήν.

ἡμεῖσ ἀναιρώμεθα;

οὐδέν γε μᾶλλον ἢ ὁτιοῦν· ἀλλὰ κατὰ μὲν τἀργύριον ὃ ἂν ἀποδῷσ, ὁμολογήσομεν ἐναντίον τοῦ τραπεζίτου ἄκυρον ποιεῖν τὴν συγγραφήν, τὸ μέντοι σύνολον οὐκ ἂν ἀνελοίμεθα, ἑώσ ἂν περὶ τῶν ἀντιλεγομένων κριθῶμεν. τί γὰρ ἔχοντεσ δίκαιον ἢ τί τὸ ἰσχυρὸν ἀντιδικήσομεν, ἐάν τε πρὸσ διαιτητὴν ἐάν τε εἰσ δικαστήριον δέῃ βαδίζειν, ἀνελόμενοι τὴν συγγραφήν, ἐν ᾗ τὴν ὑπὲρ τῶν δικαίων βοήθειαν ἔχομεν; ταῦτα δὲ ἡμῶν λεγόντων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ ἀξιούντων Διονυσόδωρον τουτονὶ τὴν μὲν συγγραφὴν μὴ κινεῖν μηδὲ ἄκυρον ποιεῖν τὴν ὁμολογουμένην καὶ ὑπ’ αὐτῶν τούτων κυρίαν εἶναι, τῶν δὲ χρημάτων ὅσα μὲν αὐτὸσ ὁμολογεῖ, ἀποδοῦναι ἡμῖν, περὶ δὲ τῶν ἀντιλεγομένων ὡσ ἑτοίμων ὄντων κριθῆναι, εἴτε βούλοιντο ἐφ’ ἑνὸσ εἴτε κἀν πλείοσι τῶν ἐκ τοῦ ἐμπορίου, οὐκ ἔφη προσέχειν Διονυσόδωροσ τούτων οὐδενί, ἀλλ’ ὅτι τὴν συγγραφὴν ὅλωσ οὐκ ἀνῃρούμεθα ἀπολαμβάνοντεσ ἃ οὗτοσ ἐπέταττεν, ἔχει δεύτερον ἔτοσ τὰ ἡμέτερα καὶ χρῆται τοῖσ χρήμασιν·

καὶ ὃ πάντων ἐστὶ δεινότατον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι αὐτὸσ μὲν οὗτοσ παρ’ ἑτέρων εἰσπράττει ναυτικοὺσ τόκουσ ἀπὸ τῶν ἡμετέρων χρημάτων, οὐκ Ἀθήνησι δανείσασ οὐδ’ εἰσ Ἀθήνασ, ἀλλ’ εἰσ Ῥόδον καὶ Αἴγυπτον, ἡμῖν δὲ τοῖσ δανείσασιν εἰσ τὸ ὑμέτερον ἐμπόριον οὐκ οἰέται δεῖν τῶν δικαίων οὐδὲν ποιεῖν.

ὅτι δ’ ἀληθῆ λέγω, ἀναγνώσεται ὑμῖν τὴν πρόκλησιν ἣν ὑπὲρ τούτων προὐκαλεσάμεθ’ αὐτόν. ταῦτα τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, προκαλεσαμένων ἡμῶν Διονυσόδωρον τουτονὶ πολλάκισ, καὶ ἐπὶ πολλὰσ ἡμέρασ ἐκτιθέντων τὴν πρόκλησιν, εὐήθεισ ἔφη παντελῶσ ἡμᾶσ εἶναι, εἰ ὑπολαμβάνομεν αὐτὸν οὕτωσ ἀλογίστωσ ἔχειν ὥστ’ ἐπὶ διαιτητὴν βαδίζειν, προδήλου ὄντοσ ὅτι καταγνώσεται αὐτοῦ ἀποτεῖσαι τὰ χρήματα, ἐξὸν αὐτῷ ἐπὶ τὸ δικαστήριον ἥκειν φέροντα τὸ ἀργύριον, εἶτ’ ἐὰν μὲν δύνηται ὑμᾶσ παρακρούσασθαι, ἀπιέναι τἀλλότρια ἔχοντα, εἰ δὲ μή, τηνικαῦτα καταθεῖναι τὰ χρήματα, ὡσ <ἂν> ἄνθρωποσ οὐ τῷ δικαίῳ πιστεύων, ἀλλὰ διάπειραν ὑμῶν λαμβάνειν βουλόμενοσ.

τὰ μὲν τοίνυν πεπραγμένα Διονυσοδώρῳ ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί·

οἰόμαι δ’ ὑμᾶσ θαυμάζειν ἀκούοντασ πάλαι τὴν τόλμαν αὐτοῦ, καὶ τῷ ποτε πιστεύων εἰσελήλυθεν δευρί. καὶ συγγραφὴν διαρρήδην γραψάμενοσ ἐφ’ ᾧ τε καταπλεῖν τὴν ναῦν εἰσ τὸ ὑμέτερον ἐμπόριον, εἰ δὲ μή, ἀποτίνειν διπλάσια τὰ χρήματα, μήτε τὴν ναῦν κατακεκόμικεν εἰσ τὸν Πειραιᾶ μήτε τὰ χρήματα ἀποδίδωσι τοῖσ δανείσασιν, τόν τε σῖτον ἐξελόμενοσ ἐν Ῥόδῳ ἀπέδοτο, καὶ ταῦτα διαπεπραγμένοσ μηδὲν ἧττον τολμᾷ βλέπειν εἰσ τὰ ὑμέτερα πρόσωπα;

ἃ δὴ λέγει πρὸσ ταῦτα ἀκούσατε.

φησὶ γὰρ τὴν ναῦν πλέουσαν ἐξ Αἰγύπτου ῥαγῆναι, καὶ διὰ ταῦτα ἀναγκασθῆναι καὶ προσσχεῖν εἰσ τὴν Ῥόδον κἀκεῖ ἐξελέσθαι τὸν σῖτον. καὶ τούτου τεκμήριον λέγει, ὡσ ἄρα ἐκ τῆσ Ῥόδου μισθώσαιτο πλοῖα καὶ δεῦρο ἀποστείλειε τῶν χρημάτων ἔνια. ἓν μὲν τοῦτό ἐστιν αὐτῷ μέροσ τῆσ ἀπολογίασ, δεύτερον δ’ ἐκεῖνο· φησὶ γὰρ ἑτέρουσ τινὰσ δανειστὰσ συγκεχωρηκέναι αὑτῷ τοὺσ τόκουσ τοὺσ εἰσ Ῥόδον·

δεινὸν οὖν, εἰ ἡμεῖσ μὴ συγχωρήσομεν ταὐτὰ ἐκείνοισ. τρίτον πρὸσ τούτοισ τὴν συγγραφὴν κελεύειν φησὶν αὑτὸν σωθείσησ τῆσ νεὼσ ἀποδοῦναι τὰ χρήματα, τὴν δὲ ναῦν οὐ σεσῷσθαι εἰσ τὸν Πειραιᾶ. πρὸσ ἕκαστον δὴ τούτων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀκούσατε ἃ λέγομεν δίκαια. πρῶτον μὲν τὸ ῥαγῆναι τὴν ναῦν ὅταν λέγῃ, οἶμαι πᾶσιν ὑμῖν φανερὸν εἶναι ὅτι ψεύδεται.

εἰ γὰρ τοῦτο συνέβη παθεῖν τῇ νηί, οὔτ’ ἂν εἰσ τὴν Ῥόδον ἐσώθη οὔτ’ ἂν ὕστερον πλόϊμοσ ἦν. νῦν δὲ φαίνεται εἰσ τὴν Ῥόδον σωθεῖσα καὶ πάλιν ἐκεῖθεν ἀποσταλεῖσα εἰσ Αἴγυπτον καὶ ἔτι καὶ νῦν πλέουσα πανταχόσε, πλὴν οὐκ εἰσ Ἀθήνασ. καίτοι πῶσ οὐκ ἄτοπον, ὅταν μὲν εἰσ τὸ Ἀθηναίων ἐμπόριον δεήσῃ κατάγειν τὴν ναῦν, ῥαγῆναι φάσκειν, ὅταν δὲ εἰσ τὴν Ῥόδον τὸν σῖτον ἐξελέσθαι, τηνικαῦτα δὲ πλόϊμον οὖσαν φαίνεσθαι τὴν αὐτὴν ναῦν; διὰ τί οὖν, φησίν, ἐμισθωσάμην ἕτερα πλοῖα καὶ μετεξειλόμην τὸν γόμον καὶ δεῦρ’ ἀπέστειλα;

ὅτι, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὐ τῶν ἁπάντων ἀγωγίμων οὔθ’ οὗτοσ ἦν κύριοσ οὔθ’ ὁ κοινωνὸσ αὐτοῦ, ἀλλ’ οἱ ἐπιβάται τὰ ἑαυτῶν χρήματα ἀπέστελλον οἶμαι δεῦρο ἐν ἑτέροισ πλοίοισ ἐξ ἀνάγκησ, ἐπειδὴ προκατέλυσαν οὗτοι τὸν πλοῦν· ὧν μέντοι αὐτοὶ ἦσαν κύριοι, οὐδὲ ταῦτα ἀπέστελλον πάντα δεῦρο, ἀλλ’ ἐκλεγόμενοι τίνων αἱ τιμαὶ ἐπετέταντο. ἐπεὶ τί δήποτε μισθούμενοι ἕτερα πλοῖα, ὥσ φατε, οὐχ ἅπαντα τὸν γόμον τῆσ νεὼσ μετενέθεσθε, ἀλλὰ τὸν σῖτον αὐτοῦ ἐν τῇ Ῥόδῳ κατελίπετε;

ὅτι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοῦτον μὲν συνέφερεν αὐτοῖσ ἐκεῖσε πωλεῖν τὰσ γὰρ τιμὰσ τὰσ ἐνθάδε ἀνεικέναι ἤκουον· τὰ δ’ ἄλλ’ ἀγώγιμα ὡσ ὑμᾶσ ἀπέστελλον, ἀφ’ ὧν κερδανεῖν ἤλπιζον. ὥστε τὴν μίσθωσιν τῶν πλοίων ὅταν λέγῃσ, οὐ τοῦ ῥαγῆναι τὴν ναῦν τεκμήριον λέγεισ, ἀλλὰ τοῦ συμφέροντοσ ὑμῖν. περὶ μὲν οὖν τούτων ἱκανά μοι τὰ εἰρημένα·

περὶ δὲ τῶν δανειστῶν, οὕσ φασι συγκεχωρηκέναι λαβεῖν παρ’ αὑτῶν τοὺσ εἰσ Ῥόδον τόκουσ, ἔστι μὲν οὐδὲν πρὸσ ἡμᾶσ τοῦτο. εἰ γάρ τισ ὑμῖν ἀφῆκέν τι τῶν αὑτοῦ, οὐδὲν ἀδικεῖται οὔθ’ ὁ δοὺσ οὔθ’ ὁ πείσασ· ἀλλ’ ἡμεῖσ οὔτ’ ἀφείκαμέν σοι οὐδὲν οὔτε συγκεχωρήκαμεν τῷ πλῷ τῷ εἰσ Ῥόδον, οὐδ’ ἐστὶν ἡμῖν οὐδὲν κυριώτερον τῆσ συγγραφῆσ. αὕτη δὲ τί λέγει καὶ ποῖ προστάττει τὸν πλοῦν ποιεῖσθαι;

Ἀθήνηθεν εἰσ Αἴγυπτον καὶ ἐξ Αἰγύπτου εἰσ Ἀθήνασ· εἰ δὲ μή, ἀποτίνειν κελεύει διπλάσια τὰ χρήματα. ταῦτα εἰ μὲν πεποίηκασ, οὐδὲν ἀδικεῖσ, εἰ δὲ μὴ πεποίηκασ μηδὲ κατακεκόμικασ τὴν ναῦν Ἀθήναζε, προσήκει σε ζημιοῦσθαι τῷ ἐπιτιμίῳ τῷ ἐκ τῆσ συγγραφῆσ· τοῦτο γὰρ τὸ δίκαιον οὐκ ἄλλοσ οὐδείσ, ἀλλ’ αὐτὸσ σὺ σαυτῷ ὡρ́ισασ. δεῖξον οὖν τοῖσ δικασταῖσ δυοῖν θάτερον, ἢ τὴν συγγραφήν, ὡσ οὐκ ἔστιν ἡμῖν κυρία, ἢ ὡσ οὐ δίκαιοσ εἶ πάντα κατὰ ταύτην πράττειν. εἰ δέ τινεσ ἀφείκασίν τί σοι καὶ συγκεχωρήκασιν τοὺσ εἰσ Ῥόδον τόκουσ ὁτῳδήποτε τρόπῳ πεισθέντεσ, διὰ ταῦτα οὐδὲν ἀδικεῖσ ἡμᾶσ, οὓσ παρασυγγεγράφηκασ εἰσ Ῥόδον καταγαγὼν τὴν ναῦν;

οὐκ οἰόμαί γε· οὐ γὰρ τὰ ὑφ’ ἑτέρων συγκεχωρημένα δικάζουσιν οὗτοι νῦν, ἀλλὰ τὰ ὑπ’ αὐτοῦ σοῦ πρὸσ ἡμᾶσ συγγεγραμμένα. ἐπεὶ ὅτι γε καὶ τὸ περὶ τὴν ἄφεσιν τῶν τόκων, εἰ ἄρα γέγονεν ὡσ οὗτοι λέγουσιν, μετὰ τοῦ συμφέροντοσ τοῦ τῶν δανειστῶν γέγονε, πᾶσιν ὑμῖν φανερόν ἐστιν. οἱ γὰρ ἐκ τῆσ Αἰγύπτου δανείσαντεσ τούτοισ ἑτερόπλουν τἀργύριον εἰσ Ἀθήνασ, ὡσ ἀφίκοντο εἰσ τὴν Ῥόδον καὶ τὴν ναῦν ἐκεῖσε οὗτοι κατεκόμισαν, οὐδὲν οἶμαι διέφερεν αὐτοῖσ ἀφεμένοισ τῶν τόκων καὶ κομισαμένοισ τὸ δάνειον ἐν τῇ Ῥόδῳ πάλιν ἐνεργὸν ποιεῖν εἰσ τὴν Αἴγυπτον, ἀλλ’ ἐλυσιτέλει πολλῷ μᾶλλον τοῦτ’ ἢ δεῦρ’ ἐπαναπλεῖν.

ἐκεῖσε μέν γε ἀεὶ ὡραῖοσ ὁ πλοῦσ, καὶ δὶσ ἢ τρὶσ ὑπῆρχεν αὐτοῖσ ἐργάσασθαι τῷ αὐτῷ ἀργυρίῳ·

ἐνταῦθα δ’ ἐπιδημήσαντασ παραχειμάζειν ἔδει καὶ περιμένειν τὴν ὡραίαν. ὥστ’ ἐκεῖνοι μὲν οἱ δανεισταὶ προσκεκερδήκασιν καὶ οὐκ ἀφείκασι τούτοισ οὐδέν· ἡμῖν δ’ οὐχ ὅπωσ περὶ τοῦ τόκου ὁ λόγοσ ἐστίν, ἀλλ’ οὐδὲ τἀρχαῖα ἀπολαβεῖν δυνάμεθα. μὴ οὖν ἀποδέχεσθε τούτου φενακίζοντοσ ὑμᾶσ καὶ τὰ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ δανειστὰσ πεπραγμένα παραβάλλοντοσ, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν συγγραφὴν ἀνάγετ’ αὐτὸν καὶ τὰ ἐκ τῆσ συγγραφῆσ δίκαια.

ἔστι γὰρ ἐμοί τε λοιπὸν διδάξαι ὑμᾶσ τοῦτο, καὶ οὗτοσ ἰσχυρίζεται τῷ αὐτῷ τούτῳ, φάσκων τὴν συγγραφὴν κελεύειν σωθείσησ τῆσ νεὼσ ἀποδιδόναι τὸ δάνειον. καὶ ἡμεῖσ ταῦτα οὕτω φαμὲν δεῖν ἔχειν.

ἡδέωσ δ’ ἂν πυθοίμην αὐτοῦ σοῦ, πότερον ὡσ ὑπὲρ διεφθαρμένησ τῆσ νεὼσ διαλέγει, ἢ ὡσ ὑπὲρ σεσῳσμένησ. εἰ μὲν γὰρ διέφθαρται ἡ ναῦσ καὶ ἀπόλωλεν, τί περὶ τῶν τόκων διαφέρει καὶ ἀξιοῖσ ἡμᾶσ κομίζεσθαι τοὺσ εἰσ Ῥόδον τόκουσ; οὔτε γὰρ τοὺσ τόκουσ οὔτε τἀρχαῖα προσήκει ἡμᾶσ ἀπολαβεῖν. εἰ δ’ ἐστὶν ἡ ναῦσ σῶσ καὶ μὴ διέφθαρται, διὰ τί ἡμῖν οὐκ ἀποδίδωσ τὰ χρήματα ἃ συνεγράψω; πόθεν οὖν ἀκριβέστατα ἂν μάθοιτε, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅτι σέσῳσται ἡ ναῦσ;

μάλιστα μὲν ἐξ αὐτοῦ τοῦ εἶναι τὴν ναῦν ἐν πλῷ, οὐχ ἧττον δὲ καὶ ἐξ ὧν αὐτοὶ οὗτοι λέγουσιν. ἀξιοῦσιν γὰρ ἡμᾶσ τά τε ἀρχαῖα ἀπολαβεῖν καὶ μέροσ τι τῶν τόκων, ὡσ σεσῳσμένησ μὲν τῆσ νεώσ, οὐ πεπλευκυίασ δὲ πάντα τὸν πλοῦν. σκοπεῖτε δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πότερον ἡμεῖσ τοῖσ ἐκ τῆσ συγγραφῆσ δικαίοισ χρώμεθα ἢ οὗτοι, οἳ οὔτε εἰσ τὸ συγκείμενον ἐμπόριον πεπλεύκασιν, ἀλλ’ εἰσ Ῥόδον καὶ Αἴγυπτον, σωθείσησ τε τῆσ νεὼσ καὶ οὐ διεφθαρμένησ ἄφεσιν οἰόνται δεῖν εὑρίσκεσθαι τῶν τόκων παρασυγγεγραφηκότεσ, καὶ αὐτοὶ μὲν πολλὰ χρήματα εἰργασμένοι παρὰ τὴν σιτηγίαν τὴν εἰσ Ῥόδον, τὰ δ’ ἡμέτερα χρήματα ἔχοντεσ καὶ καρπούμενοι δεύτερον ἔτοσ τουτί.

καινότατον δ’ ἐστὶ πάντων τὸ γιγνόμενον·

τὸ μὲν γὰρ δάνειον τὸ ἀρχαῖον ἀποδιδόασιν ἡμῖν ὡσ σεσῳσμένησ τῆσ νεώσ, τοὺσ τόκουσ δ’ ἀποστερῆσαι οἰόνται δεῖν ὡσ διεφθαρμένησ. ἀλλὰ τὰ δίκαια ταὐτὰ περὶ ἀμφοῖν ἐστιν καὶ ἡ πρᾶξισ ἡ αὐτή.

ἀνάγνωθι δέ μοι πάλιν τὴν συγγραφήν. .

. . Ἀθήνηθεν εἰσ Αἴγυπτον καὶ ἐξ Αἰγύπτου Ἀθήναζε. ἀκούετε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι·

Ἀθήνηθεν, φησίν, εἰσ Αἴγυπτον καὶ ἐξ Αἰγύπτου Ἀθήναζε. λέγε τὰ λοιπά. σωθείσησ δὲ τῆσ νεὼσ εἰσ Πειραιᾶ .

. . ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πάνυ ἁπλοῦν ἐστιν διαγνῶναι ὑμῖν ὑπὲρ ταύτησ τῆσ δίκησ, καὶ οὐδὲν δεῖ λόγων πολλῶν.

ἡ ναῦσ ὅτι μὲν σέσῳσται καὶ ἔστιν σῶσ, καὶ παρ’ αὐτῶν τούτων ὁμολογεῖται οὐ γὰρ ἂν ἀπεδίδοσαν τό τε ἀρχαῖον δάνειον καὶ τῶν τόκων μέροσ τι, οὐ κατακεκόμισται δ’ εἰσ τὸν Πειραιᾶ. διὰ τοῦτο ἡμεῖσ μὲν οἱ δανείσαντεσ ἀδικεῖσθαί φαμεν, καὶ ὑπὲρ τούτου δικαζόμεθα, ὅτι οὐ κατέπλευσεν εἰσ τὸ συγκείμενον ἐμπόριον. Διονυσόδωροσ δὲ οὔ φησιν ἀδικεῖν δι’ αὐτὸ τοῦτο·

οὐ γὰρ δεῖν αὑτὸν ἀποδοῦναι πάντασ τοὺσ τόκουσ, ἐπειδὴ ἡ ναῦσ οὐ κατέπλευσεν εἰσ τὸν Πειραιᾶ. ἡ δὲ συγγραφὴ τί λέγει; οὐ μὰ Δί’ οὐ ταῦτα ἃ σὺ λέγεισ, ὦ Διονυσόδωρε· ἀλλ’ ἐὰν μὴ ἀποδῷσ τὸ δάνειον καὶ τοὺσ τόκουσ ἢ μὴ παράσχῃσ τὰ ὑποκείμενα ἐμφανῆ καὶ ἀνέπαφα, ἢ ἄλλο τι παρὰ τὴν συγγραφὴν ποιήσῃσ, ἀποτίνειν κελεύει σε διπλάσια τὰ χρήματα. καί μοι λέγε αὐτὸ τοῦτο τῆσ συγγραφῆσ. ἐὰν δὲ .

. . μὴ παράσχωσι τὰ ὑποκείμενα ἐμφανῆ καὶ ἀνέπαφα, ἢ ποιήσωσίν τι παρὰ τὴν συγγραφήν, ἀποδιδότωσαν διπλάσια τὰ χρήματα. ἔστιν οὖν ὅποι παρέσχηκασ ἐμφανῆ τὴν ναῦν, ἀφ’ οὗ τὰ χρήματα ἔλαβεσ παρ’ ἡμῶν, ὁμολογῶν σῶν εἶναι αὐτόσ;

ἢ καταπέπλευκασ ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου εἰσ τὸ Ἀθηναίων ἐμπόριον, τῆσ συγγραφῆσ διαρρήδην λεγούσησ εἰσ τὸν Πειραιᾶ κατάγειν τὴν ναῦν καὶ ἐμφανῆ παρέχειν τοῖσ δανείσασιν; καὶ γὰρ τοῦτο, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι.

θεάσασθε τὴν ὑπερβολήν. ἐρράγη ἡ ναῦσ, ὥσ φησιν οὗτοσ, καὶ διὰ τοῦτ’ εἰσ Ῥόδον κατήγαγεν αὐτήν. οὐκοῦν τὸ μετὰ τοῦτο ἐπεσκευάσθη καὶ πλόϊμοσ ἐγένετο. διὰ τί οὖν, ὦ βέλτιστε, εἰσ μὲν τὴν Αἴγυπτον καὶ τἄλλα ἐμπόρια ἀπέστελλεσ αὐτήν, Ἀθήναζε δὲ οὐκ ἀπέσταλκασ οὐδέπω καὶ νῦν πρὸσ ἡμᾶσ τοὺσ δανείσαντασ, οἷσ ἡ συγγραφὴ κελεύει σε ἐμφανῆ καὶ ἀνέπαφον τὴν ναῦν παρέχειν, καὶ ταῦτ’ ἀξιούντων ἡμῶν καὶ προκαλεσαμένων σε πολλάκισ; ἀλλ’ οὕτωσ ἀνδρεῖοσ εἶ, μᾶλλον δὲ ἀναίσχυντοσ, ὥστ’ ἐκ τῆσ συγγραφῆσ ὀφείλων ἡμῖν διπλάσια τὰ χρήματα, οὐκ οἰεί δεῖν οὐδὲ τοὺσ τόκουσ τοὺσ γιγνομένουσ ἀποδοῦναι, ἀλλὰ τοὺσ εἰσ Ῥόδον προστάττεισ ἀπολαβεῖν, ὥσπερ τὸ σὸν πρόσταγμα τῆσ συγγραφῆσ δέον κυριώτερον γενέσθαι, καὶ τολμᾷσ λέγειν ὡσ οὐκ ἐσώθη ἡ ναῦσ εἰσ τὸν Πειραιᾶ·

ἐφ’ ᾧ δικαίωσ ἂν ἀποθάνοισ ὑπὸ τῶν δικαστῶν. διὰ τίνα γὰρ μᾶλλον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὐ σέσῳσται ἡ ναῦσ εἰσ τὸν Πειραιᾶ;

πότερον δι’ ἡμᾶσ τοὺσ διαρρήδην δανείσαντασ εἰσ Αἴγυπτον καὶ εἰσ Ἀθήνασ, ἢ διὰ τοῦτον καὶ τὸν κοινωνὸν αὐτοῦ, οἳ ἐπὶ ταύταισ ταῖσ ὁμολογίαισ δανεισάμενοι, ἐφ’ ᾧ τε καταπλεῖν Ἀθήναζε, εἰσ Ῥόδον κατήγαγον τὴν ναῦν; ὅτι δὲ ἑκόντεσ καὶ οὐκ ἐξ ἀνάγκησ ταῦτ’ ἔπραξαν, ἐκ πολλῶν δῆλον. εἰ γὰρ ὡσ ἀληθῶσ ἀκούσιον τὸ συμβὰν ἐγένετο καὶ ἡ ναῦσ ἐρράγη, τὸ μετὰ τοῦτ’ ἐπειδὴ ἐπεσκεύασαν τὴν ναῦν, οὐκ ἂν εἰσ ἕτερα δήπου ἐμπόρια ἐμίσθωσαν αὐτήν, ἀλλ’ ὡσ ὑμᾶσ ἀπέστελλον, ἐπανορθούμενοι τὸ ἀκούσιον σύμπτωμα.

νῦν δ’ οὐχ ὅπωσ ἐπηνωρθώσαντο, ἀλλὰ πρὸσ τοῖσ ἐξ ἀρχῆσ ἀδικήμασι πολλῷ μείζω προσεξημαρτήκασιν, καὶ ὥσπερ ἐπὶ καταγέλωτι ἀντιδικοῦντεσ εἰσεληλύθασιν, ὡσ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐσόμενον, ἐὰν καταψηφίσησθε αὐτῶν, τὰ ἀρχαῖα μόνον ἀποδοῦναι καὶ τοὺσ τόκουσ. ὑμεῖσ οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μὴ ἐπιτρέπετε τούτοισ οὕτωσ ἔχουσιν, μηδ’ ἐπὶ δυοῖν ἀγκύραιν ὁρμεῖν αὐτοὺσ ἐᾶτε, ὡσ, ἐὰν μὲν κατορθώσωσι, τἀλλότρια ἕξοντασ, ἐὰν δὲ μὴ δύνωνται ἐξαπατῆσαι ὑμᾶσ, αὐτὰ τὰ ὀφειλόμενα ἀποδώσοντασ·

ἀλλὰ τοῖσ ἐπιτιμίοισ ζημιοῦτε τοῖσ ἐκ τῆσ συγγραφῆσ. καὶ γὰρ ἂν δεινὸν εἰή, αὐτοὺσ μὲν τούτουσ διπλασίαν καθ’ αὑτῶν τὴν ζημίαν γράψασθαι, ἐάν τι παραβαίνωσι τῶν ἐν τῇ συγγραφῇ, ὑμᾶσ δ’ ἠπιωτέρωσ ἔχειν πρὸσ αὐτούσ, καὶ ταῦτα οὐχ ἧττον ἡμῶν συνηδικημένουσ. τὰ μὲν οὖν περὶ τοῦ πράγματοσ δίκαια βραχέα ἐστὶ καὶ εὐμνημόνευτα.

ἐδανείσαμεν Διονυσοδώρῳ τουτῳὶ καὶ τῷ κοινωνῷ αὐτοῦ τρισχιλίασ δραχμὰσ Ἀθήνηθεν εἰσ Αἴγυπτον καὶ ἐξ Αἰγύπτου Ἀθήναζε· οὐκ ἀπειλήφαμεν τὰ χρήματα οὐδὲ τοὺσ τόκουσ, ἀλλ’ ἔχουσι τὰ ἡμέτερα καὶ χρῶνται δεύτερον ἔτοσ· οὐ κατακεκομίκασιν τὴν ναῦν εἰσ τὸ ὑμέτερον ἐμπόριον οὐδέπω καὶ νῦν, οὐδ’ ἡμῖν παρεσχήκασιν ἐμφανῆ· ἡ δὲ συγγραφὴ κελεύει, ἐὰν μὴ παρέχωσιν ἐμφανῆ τὴν ναῦν, ἀποτίνειν αὐτοὺσ διπλάσια τὰ χρήματα, τὴν δὲ πρᾶξιν εἶναι καὶ ἐξ ἑνὸσ καὶ ἐξ ἀμφοῖν. ταῦτ’ ἔχοντεσ τὰ δίκαια εἰσεληλύθαμεν πρὸσ ὑμᾶσ, ἀξιοῦντεσ τὰ ἡμέτερα αὐτῶν ἀπολαβεῖν δι’ ὑμῶν, ἐπειδὴ παρ’ αὐτῶν τούτων οὐ δυνάμεθα.

ὁ μὲν παρ’ ἡμῶν λόγοσ οὗτόσ ἐστιν. οὗτοι δὲ δανείσασθαι μὲν ὁμολογοῦσιν καὶ μὴ ἀποδεδωκέναι, διαφέρονται δὲ ὡσ οὐ δεῖ τελεῖν αὐτοὺσ τοὺσ τόκουσ τοὺσ ἐν τῇ συγγραφῇ, ἀλλὰ τοὺσ εἰσ Ῥόδον, οὓσ οὔτε συνεγράψαντο οὔτε ἔπεισαν ἡμᾶσ. εἰ μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐν τῷ Ῥοδίων δικαστηρίῳ ἐκρινόμεθα, ἴσωσ ἂν οὗτοι ἐπλεονέκτουν ἡμῶν, σεσιτηγηκότεσ πρὸσ αὐτοὺσ καὶ καταπεπλευκότεσ τῇ νηὶ εἰσ τὸ ἐκείνων ἐμπόριον· νῦν δὲ εἰσ Ἀθηναίουσ εἰσεληλυθότεσ καὶ συγγραψάμενοι εἰσ τὸ ὑμέτερον ἐμπόριον, οὐκ ἀξιοῦμεν ἐλαττωθῆναι ὑπὸ τῶν καὶ ἡμᾶσ καὶ ὑμᾶσ ἠδικηκότων.

χωρὶσ δὲ τούτων, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μὴ ἀγνοεῖτε, ὅτι νυνὶ μίαν δίκην δικάζοντεσ νομοθετεῖτε ὑπὲρ ὅλου τοῦ ἐμπορίου, καὶ παρεστᾶσι πολλοὶ τῶν κατὰ θάλατταν ἐργάζεσθαι προαιρουμένων ὑμᾶσ θεωροῦντεσ, πῶσ τὸ πρᾶγμα τουτὶ κρίνετε.

εἰ μὲν γὰρ ὑμεῖσ τὰσ συγγραφὰσ καὶ τὰσ ὁμολογίασ τὰσ πρὸσ ἀλλήλουσ γιγνομένασ ἰσχυρὰσ οἰέσθε δεῖν εἶναι καὶ τοῖσ παραβαίνουσιν αὐτὰσ μηδεμίαν συγγνώμην ἕξετε, ἑτοιμότερον προήσονται τὰ ἑαυτῶν οἱ ἐπὶ τοῦ δανείζειν ὄντεσ, ἐκ δὲ τούτων αὐξηθήσεται ὑμῖν τὸ ἐμπόριον. εἰ μέντοι ἐξέσται τοῖσ ναυκλήροισ, συγγραφὴν γραψαμένοισ ἐφ’ ᾧ τε καταπλεῖν εἰσ Ἀθήνασ, ἔπειτα κατάγειν τὴν ναῦν εἰσ ἕτερα ἐμπόρια, φάσκοντασ ῥαγῆναι καὶ τοιαύτασ προφάσεισ ποριζομένουσ οἱαίσπερ καὶ Διονυσόδωροσ οὑτοσὶ χρῆται, καὶ τοὺσ τόκουσ μερίζειν πρὸσ τὸν πλοῦν ὃν ἂν φήσωσιν πεπλευκέναι, καὶ μὴ πρὸσ τὴν συγγραφήν, οὐδὲν κωλύσει ἅπαντα τὰ συμβόλαια διαλύεσθαι.

τίσ γὰρ ἐθελήσει τὰ ἑαυτοῦ προέσθαι, ὅταν ὁρᾷ τὰσ μὲν συγγραφὰσ ἀκύρουσ, ἰσχύοντασ δὲ τοὺσ τοιούτουσ λόγουσ, καὶ τὰσ αἰτίασ τῶν ἠδικηκότων ἔμπροσθεν οὔσασ τοῦ δικαίου;

μηδαμῶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί· οὔτε γὰρ τῷ πλήθει τῷ ὑμετέρῳ συμφέρει τοῦτο οὔτε τοῖσ ἐργάζεσθαι προῃρημένοισ, οἵπερ χρησιμώτατοί εἰσιν καὶ κοινῇ πᾶσιν ὑμῖν καὶ ἰδίᾳ τῷ ἐντυγχάνοντι. διόπερ δεῖ ὑμᾶσ αὐτῶν ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι. ἐγὼ μὲν οὖν ὅσαπερ οἱο͂́σ τ’ ἦν, εἴρηκα·

ἀξιῶ δὲ καὶ τῶν φίλων μοί τινα συνειπεῖν. δεῦρο Δημόσθενεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION