Demosthenes, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν

(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν)

οὐδὲν καινὸν διαπράττονται οἱ Φασηλῖται, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀλλ’ ἅπερ εἰώθασιν. οὗτοι γὰρ δεινότατοι μέν εἰσιν δανείσασθαι χρήματα ἐν τῷ ἐμπορίῳ, ἐπειδὰν δὲ λάβωσιν καὶ συγγραφὴν συγγράψωνται ναυτικήν, εὐθὺσ ἐπελάθοντο καὶ τῶν συγγραφῶν καὶ τῶν νόμων καὶ ὅτι δεῖ ἀποδοῦναι αὐτοὺσ ἃ ἔλαβον, καὶ οἰόνται, ἐὰν ἀποδῶσιν, ὥσπερ τῶν ἰδίων τι τῶν ἑαυτῶν ἀπολωλεκέναι, ἀλλ’ ἀντὶ τοῦ ἀποδοῦναι σοφίσματα εὑρίσκουσιν καὶ παραγραφὰσ καὶ προφάσεισ, καὶ εἰσὶν πονηρότατοι ἀνθρώπων καὶ ἀδικώτατοι. τεκμήριον δὲ τούτου·

πολλῶν γὰρ ἀφικνουμένων εἰσ τὸ ὑμέτερον ἐμπόριον καὶ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, πλείουσ δίκαι εἰσὶν ἑκάστοτε αὐτῶν τῶν Φασηλιτῶν ἢ τῶν ἄλλων ἁπάντων. οὗτοι μὲν οὖν τοιοῦτοί εἰσιν·

ἀδελφῷ ὄντι τούτῳ ἐκείνου καὶ ἔχοντι ἅπαντα τὰ Ἀρτέμωνοσ, καὶ ὅσα ἐνθάδε κατέλιπεν καὶ ὅσα ἦν αὐτῷ ἐν τῇ Φασήλιδι, καὶ κληρονόμῳ ὄντι τῶν ἐκείνου ἁπάντων, καὶ οὐκ ἂν ἔχοντοσ τούτου δεῖξαι νόμον ὅστισ αὐτῷ δίδωσιν ἐξουσίαν ἔχειν μὲν τὰ τοῦ ἀδελφοῦ καὶ διῳκηκέναι ὅπωσ ἐδόκει αὐτῷ, μὴ ἀποδοῦναι δὲ τὰ ἀλλότρια χρήματα, ἀλλὰ λέγειν νῦν ὅτι οὐκ ἔστιν κληρονόμοσ, ἀλλ’ ἀφίσταται τῶν ἐκείνου.

ἡ μὲν τουτουὶ Λακρίτου πονηρία τοιαύτη ἐστίν·

ἐγὼ δ’ ὑμῶν δέομαι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εὐνοϊκῶσ ἀκοῦσαί μου περὶ τοῦ πράγματοσ τουτουί· κἂν ἐξελέγξω αὐτὸν ἀδικοῦντα ἡμᾶσ τε τοὺσ δανείσαντασ καὶ ὑμᾶσ οὐδὲν ἧττον, βοηθεῖτε ἡμῖν τὰ δίκαια. ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, αὐτὸσ μὲν οὐδ’ ὁπωστιοῦν ἐγνώριζον τοὺσ ἀνθρώπουσ τούτουσ·

Θρασυμήδησ δ’ ὁ Διοφάντου υἱόσ, ἐκείνου τοῦ Σφηττίου, καὶ Μελάνωποσ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ἐπιτήδειοί μοί εἰσιν, καὶ χρώμεθα ἀλλήλοισ ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα. καὶ ἐδέοντό μου δανεῖσαι χρήματα εἰσ τὸν Πόντον Ἀρτέμωνι τῷ τούτου ἀδελφῷ καὶ Ἀπολλοδώρῳ, ὅπωσ ἂν ἐνεργοὶ ὦσιν, οὐδὲν εἰδώσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὐδ’ ὁ Θρασυμήδησ τὴν τούτων πονηρίαν, ἀλλ’ οἰόμενοσ εἶναι ἐπιεικεῖσ ἀνθρώπουσ καὶ οἱοῖ́περ προσεποιοῦντο καὶ ἔφασαν εἶναι, καὶ ἡγούμενοσ ποιήσειν αὐτοὺσ πάντα ὅσαπερ ὑπισχνεῖτο καὶ ἀνεδέχετο Λάκριτοσ οὑτοσί.

πλεῖστον δ’ ἄρα ἦν ἐψευσμένοσ, καὶ οὐδὲν ᾔδει οἱοίσ θηρίοισ ἐπλησίαζε τοῖσ ἀνθρώποισ τούτοισ.

κἀγὼ πεισθεὶσ ὑπὸ τοῦ Θρασυμήδουσ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ Λακρίτου τουτουὶ ἀναδεχομένου μοι πάντ’ ἔσεσθαι τὰ δίκαια παρὰ τῶν ἀδελφῶν τῶν αὑτοῦ, ἐδάνεισα μετὰ ξένου τινὸσ ἡμετέρου Καρυστίου τριάκοντα μνᾶσ ἀργυρίου. βούλομαι οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῆσ συγγραφῆσ ἀκοῦσαι ὑμᾶσ πρῶτον, καθ’ ἣν ἐδανείσαμεν τὰ χρήματα, καὶ τῶν μαρτύρων τῶν παραγενομένων τῷ δανείσματι·

ἔπειτα περὶ τῶν ἄλλων ἐπιδείξομεν, οἱᾶ ἐτοιχωρύχησαν οὗτοι περὶ τὸ δάνειον. λέγε τὴν συγγραφήν, εἶτα τὰσ μαρτυρίασ. ἐδάνεισαν Ἀνδροκλῆσ Σφήττιοσ καὶ Ναυσικράτησ Καρύστιοσ Ἀρτέμωνι καὶ Ἀπολλοδώρῳ Φασηλίταισ ἀργυρίου δραχμὰσ τρισχιλίασ Ἀθήνηθεν εἰσ Μένδην ἢ Σκιώνην, καὶ ἐντεῦθεν εἰσ Βόσπορον, ἐὰν δὲ βούλωνται, τῆσ ἐπ’ ἀριστερὰ μέχρι Βορυσθένουσ, καὶ πάλιν Ἀθήναζε, ἐπὶ διακοσίαισ εἴκοσι πέντε τὰσ χιλίασ, ἐὰν δὲ μετ’ Ἀρκτοῦρον ἐκπλεύσωσιν ἐκ τοῦ Πόντου ἐφ’ Ιἑρόν, ἐπὶ τριακοσίαισ τὰσ χιλίασ, ἐπὶ οἴνου κεραμίοισ Μενδαίοισ τρισχιλίοισ, ὃσ πλεύσεται ἐκ Μένδησ ἢ Σκιώνησ ἐν τῇ εἰκοσόρῳ ἣν Ὑβλήσιοσ ναυκληρεῖ.

ὑποτιθέασι δὲ ταῦτα, οὐκ ὀφείλοντεσ ἐπὶ τούτοισ ἄλλῳ οὐδενὶ οὐδὲν ἀργύριον, οὐδ’ ἐπιδανείσονται.

καὶ ἀπάξουσι τὰ χρήματα τὰ ἐκ τοῦ Πόντου ἀντιφορτισθέντα Ἀθήναζε πάλιν ἐν τῷ αὐτῷ πλοίῳ ἅπαντα. σωθέντων δὲ τῶν χρημάτων Ἀθήναζε, ἀποδώσουσιν οἱ δανεισάμενοι τοῖσ δανείσασι τὸ γιγνόμενον ἀργύριον κατὰ τὴν συγγραφὴν ἡμερῶν εἴκοσιν, ἀφ’ ἧσ ἂν ἔλθωσιν Ἀθήναζε, ἐντελὲσ πλὴν ἐκβολῆσ, ἣν ἂν οἱ σύμπλοι ψηφισάμενοι κοινῇ ἐκβάλωνται, καὶ ἄν τι πολεμίοισ ἀποτείσωσιν· τῶν δ’ ἄλλων ἁπάντων ἐντελέσ. καὶ παρέξουσι τοῖσ δανείσασι τὴν ὑποθήκην ἀνέπαφον κρατεῖν, ἑώσ ἂν ἀποδῶσι τὸ γιγνόμενον ἀργύριον κατὰ τὴν συγγραφήν. ἐὰν δὲ μὴ ἀποδῶσιν ἐν τῷ συγκειμένῳ χρόνῳ, τὰ ὑποκείμενα τοῖσ δανείσασιν ἐξέστω ὑποθεῖναι καὶ ἀποδόσθαι τῆσ ὑπαρχούσησ τιμῆσ·

καὶ ἐάν τι ἐλλείπῃ τοῦ ἀργυρίου, ὃ δεῖ γενέσθαι τοῖσ δανείσασι κατὰ τὴν συγγραφήν, παρὰ Ἀρτέμωνοσ καὶ Ἀπολλοδώρου ἔστω ἡ πρᾶξισ τοῖσ δανείσασι καὶ ἐκ τῶν τούτων ἁπάντων, καὶ ἐγγείων καὶ ναυτικῶν, πανταχοῦ ὅπου ἂν ὦσι, καθάπερ δίκην ὠφληκότων καὶ ὑπερημέρων ὄντων, καὶ ἑνὶ ἑκατέρῳ τῶν δανεισάντων καὶ ἀμφοτέροισ. ἐὰν δὲ μὴ εἰσβάλωσι, μείναντεσ ἐπὶ κυνὶ ἡμέρασ δέκα ἐν Ἑλλησπόντῳ, ἐξελόμενοι ὅπου ἂν μὴ σῦλαι ὦσιν Ἀθηναίοισ, καὶ ἐντεῦθεν καταπλεύσαντεσ Ἀθήναζε τοὺσ τόκουσ ἀποδόντων τοὺσ πέρυσι γραφέντασ εἰσ τὴν συγγραφήν.

ἐὰν δέ τι ἡ ναῦσ πάθῃ ἀνήκεστον ἐν ᾗ ἂν πλέῃ τὰ χρήματα, σωτηρία δ’ ἔσται τῶν ὑποκειμένων, τὰ περιγενόμενα κοινὰ ἔστω τοῖσ δανείσασιν. κυριώτερον δὲ περὶ τούτων ἄλλο μηδὲν εἶναι τῆσ συγγραφῆσ. Μάρτυρεσ·

Φορμίων Πειραιεύσ, Κηφισόδοτοσ Βοιώτιοσ, Ἡλιόδωροσ Πιθεύσ. λέγε δὴ καὶ τὰσ μαρτυρίασ.

Ἀρχενομίδησ Ἀρχεδάμαντοσ Ἀναγυράσιοσ μαρτυρεῖ συνθήκασ παρ’ ἑαυτῷ καταθέσθαι Ἀνδροκλέα Σφήττιον, Ναυσικράτην Καρύστιον, Ἀρτέμωνα, Ἀπολλόδωρον Φασηλίτασ, καὶ εἶναι παρ’ ἑαυτῷ ἔτι κειμένην τὴν συγγραφήν.

λέγε δὴ καὶ τὴν τῶν παραγενομένων μαρτυρίαν.

Θεόδοτοσ ἰσοτελήσ, Χαρῖνοσ Ἐπιχάρουσ Λευκονοεύσ, Φορμίων Κτησιφῶντοσ Πειραιεύσ, Κηφισόδοτοσ Βοιώτιοσ, Ἡλιόδωροσ Πιθεὺσ μαρτυροῦσι παρεῖναι, ὅτ’ ἐδάνεισεν Ἀνδροκλῆσ Ἀπολλοδώρῳ καὶ Ἀρτέμωνι ἀργυρίου τρισχιλίασ δραχμάσ, καὶ εἰδέναι τὴν συγγραφὴν καταθεμένουσ παρὰ Ἀρχενομίδῃ Ἀναγυρασίῳ.

κατὰ τὴν συγγραφὴν ταύτην, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐδάνεισα τὰ χρήματα Ἀρτέμωνι τῷ τούτου ἀδελφῷ, κελεύοντοσ τούτου καὶ ἀναδεχομένου ἅπαντα ἔσεσθαί μοι τὰ δίκαια κατὰ τὴν συγγραφήν, καθ’ ἣν ἐδάνεισα τούτου αὐτοῦ γράφοντοσ καὶ συσσημηναμένου, ἐπειδὴ ἐγράφη.

οἱ μὲν γὰρ ἀδελφοὶ οἱ τούτου ἔτι νεώτεροι ἦσαν, μειράκια κομιδῇ, οὑτοσὶ δὲ Λάκριτοσ Φασηλίτησ, μέγα πρᾶγμα, Ἰσοκράτουσ μαθητήσ· οὗτοσ ἦν ὁ πάντα διοικῶν, καὶ ἑαυτῷ με τὸν νοῦν προσέχειν ἐκέλευεν·

αὐτὸσ γὰρ ἔφη ποιήσειν μοι τὰ δίκαια ἅπαντα καὶ ἐπιδημήσειν Ἀθήνησιν, τὸν δὲ ἀδελφὸν τὸν ἑαυτοῦ Ἀρτέμωνα πλεύσεσθαι ἐπὶ τοῖσ χρήμασιν. καὶ τότε μέν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτ’ ἐβούλετο τὰ χρήματα λαβεῖν παρ’ ἡμῶν, καὶ ἀδελφὸσ ἔφη εἶναι καὶ κοινωνὸσ τοῦ Ἀρτέμωνοσ, καὶ λόγουσ θαυμασίωσ ὡσ πιθανοὺσ ἔλεγεν· ἐπειδὴ δὲ τάχιστα ἐγκρατεῖσ ἐγένοντο τοῦ ἀργυρίου, τοῦτο μὲν διενείμαντο καὶ ἐχρῶντο ὅ τι ἐδόκει τούτοισ, κατὰ δὲ τὴν συγγραφὴν τὴν ναυτικήν, καθ’ ἣν ἔλαβον τὰ χρήματα, οὔτε μέγα οὔτε μικρὸν ἔπραττον, ὡσ αὐτὸ τὸ ἔργον ἐδήλωσεν.

οὑτοσὶ δὲ Λάκριτοσ ἁπάντων ἦν τούτων ὁ ἐξηγητήσ. καθ’ ἕκαστον δὲ τῶν γεγραμμένων ἐν τῇ συγγραφῇ ἐπιδείξω τούτουσ οὐδ’ ὁτιοῦν πεποιηκότασ ὑγιέσ. πρῶτον μὲν γὰρ γέγραπται ὅτι ἐπ’ οἴνου κεραμίοισ τρισχιλίοισ ἐδανείζοντο παρ’ ἡμῶν τὰσ τριάκοντα μνᾶσ, ὡσ ὑπαρχούσησ αὐτοῖσ ὑποθήκησ ἑτέρων τριάκοντα μνῶν, ὥστε εἰσ τάλαντον ἀργυρίου τὴν τιμὴν εἶναι τοῦ οἴνου καθισταμένην, σὺν τοῖσ ἀναλώμασιν, ὅσα ἔδει ἀναλίσκεσθαι εἰσ τὴν κατασκευὴν τὴν περὶ τὸν οἶνον·

τὰ δὲ τρισχίλια κεράμια ἄγεσθαι ταῦτα εἰσ τὸν Πόντον ἐν τῇ εἰκοσόρῳ ἣν Ὑβλήσιοσ ἐναυκλήρει. γέγραπται μὲν ταῦτα ἐν τῇ συγγραφῇ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἧσ ὑμεῖσ ἀκηκόατε·

οὗτοι δὲ ἀντὶ τῶν τρισχιλίων κεραμίων οὐδὲ πεντακόσια κεράμια εἰσ τὸ πλοῖον ἐνέθεντο, ἀλλ’ ἀντὶ τοῦ ἠγοράσθαι αὐτοῖσ τὸν οἶνον, ὅσον προσῆκεν, τοῖσ χρήμασιν ἐχρῶντο ὅ τι ἐδόκει τούτοισ, τὰ δὲ κεράμια τὰ τρισχίλια οὐδ’ ἐμέλλησαν οὐδὲ διενοήθησαν ἐνθέσθαι εἰσ τὸ πλοῖον κατὰ τὴν συγγραφήν. ὅτι δ’ ἀληθῆ ταῦτα λέγω, λαβὲ τὴν μαρτυρίαν τῶν συμπλεόντων ἐν τῷ αὐτῷ πλοίῳ τούτοισ. Μαρτυρία Ἐρασικλῆσ μαρτυρεῖ κυβερνᾶν τὴν ναῦν ἣν Ὑβλήσιοσ ἐναυκλήρει, καὶ εἰδέναι Ἀπολλόδωρον ἀγόμενον ἐν τῷ πλοίῳ οἴνου Μενδαίου κεράμια τετρακόσια πεντήκοντα, καὶ οὐ πλείω·

ἄλλο δὲ μηδὲν ἀγώγιμον ἄγεσθαι ἐν τῷ πλοίῳ Ἀπολλόδωρον εἰσ τὸν Πόντον.

Ἱππίασ Ἀθηνίππου Ἁλικαρνασσεὺσ μαρτυρεῖ συμπλεῖν ἐν τῇ Ὑβλησίου νηὶ διοπεύων τὴν ναῦν, καὶ εἰδέναι Ἀπολλόδωρον τὸν Φασηλίτην ἀγόμενον ἐν τῷ πλοίῳ ἐκ Μένδησ εἰσ τὸν Πόντον οἴνου Μενδαίου κεράμια τετρακόσια πεντήκοντα, ἄλλο δὲ μηδὲν φορτίον.

πρὸσ τούσδ’ ἐξεμαρτύρησεν·

Ἀρχιάδησ Μνησωνίδου Ἀχαρνεύσ, Σώστρατοσ Φιλίππου Ἑστιαιόθεν, Εὐμάριχοσ Εὐβοίου Ἑστιαιόθεν, Φιλτάδησ Κτησίου Ξυπεταιών, Διονύσιοσ Δημοκρατίδου Χολλῄδησ. περὶ μὲν οὖν τοῦ πλήθουσ τοῦ οἴνου, ὅσον ἔδει αὐτοὺσ ἐνθέσθαι εἰσ τὸ πλοῖον, ταῦτα διεπράξαντο, καὶ ἤρξαντο εὐθὺσ ἐντεῦθεν ἀπὸ τοῦ πρώτου γεγραμμένου παραβαίνειν καὶ μὴ ποιεῖν τὰ γεγραμμένα.

μετὰ δὲ ταῦτ’ ἔστιν ἐν τῇ συγγραφῇ ὅτι ὑποτιθέασιν ταῦτα ἐλεύθερα καὶ οὐδενὶ οὐδὲν ὀφείλοντεσ, καὶ ὅτι οὐδ’ ἐπιδανείσονται ἐπὶ τούτοισ παρ’ οὐδενόσ. ταῦτα διαρρήδην γέγραπται, ὦ ἄνδρεσ δικασταί. οὗτοι δὲ τί ἐποίησαν;

ἀμελήσαντεσ τῶν γεγραμμένων ἐν τῇ συγγραφῇ δανείζονται παρά τινοσ νεανίσκου, ἐξαπατήσαντεσ ὡσ οὐδενὶ οὐδὲν ὀφείλοντεσ· καὶ ἡμᾶσ τε παρεκρούσαντο καὶ ἔλαθον δανεισάμενοι ἐπὶ τοῖσ ἡμετέροισ, ἐκεῖνόν τε τὸν νεανίσκον τὸν δανείσαντα ἐξηπάτησαν ὡσ ἐπ’ ἐλευθέροισ τοῖσ χρήμασιν δανειζόμενοι· τοιαῦτα τούτων ἐστὶν τὰ κακουργήματα. ταῦτα δὲ πάντ’ ἐστὶν τὰ σοφίσματα Λακρίτου τουτουί. ὅτι δὲ ἀληθῆ λέγω καὶ ἐπεδανείσαντο χρήματα παρὰ τὴν συγγραφήν, μαρτυρίαν ἀναγνώσεται ὑμῖν αὐτοῦ τοῦ ἐπιδανείσαντοσ. λέγε τὴν μαρτυρίαν.

Μαρτυρία Ἄρατοσ Ἁλικαρνασσεὺσ μαρτυρεῖ δανεῖσαι Ἀπολλοδώρῳ ἕνδεκα μνᾶσ ἀργυρίου ἐπὶ τῇ ἐμπορίᾳ, ἣν ἦγεν ἐν τῇ Ὑβλησίου νηὶ εἰσ τὸν Πόντον, καὶ τοῖσ ἐκεῖθεν ἀνταγορασθεῖσι, καὶ μὴ εἰδέναι αὐτὸν δεδανεισμένον παρὰ Ἀνδροκλέουσ ἀργύριον· οὐ γὰρ ἂν δανεῖσαι αὐτὸσ Ἀπολλοδώρῳ τὸ ἀργύριον.

αἱ μὲν πανουργίαι τοιαῦται τῶν ἀνθρώπων τούτων εἰσίν.

γέγραπται δὲ μετὰ ταῦτα ἐν τῇ συγγραφῇ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπειδὰν ἀποδῶνται ἐν τῷ Πόντῳ ἃ ἦγον, πάλιν ἀνταγοράζειν χρήματα καὶ ἀντιφορτίζεσθαι καὶ ἀπάγειν Ἀθήναζε τὰ ἀντιφορτισθέντα, καὶ ἐπειδὰν ἀφίκωνται Ἀθήναζε, ἀποδοῦναι εἴκοσιν ἡμερῶν τὸ ἀργύριον ἡμῖν δόκιμον· ἑώσ δ’ ἂν ἀποδῶσιν, κρατεῖν τῶν χρημάτων ἡμᾶσ, καὶ ἀνέπαφα ταῦτα παρέχειν τούτουσ, ἑώσ ἂν ἀπολάβωμεν. γέγραπται μὲν ταῦτα οὑτωσὶ ἀκριβῶσ ἐν τῇ συγγραφῇ·

οὗτοι δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐνταῦθα καὶ ἐπεδείξαντο μάλιστα τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀναίδειαν τὴν ἑαυτῶν, καὶ ὅτι οὐδὲ μικρὸν προσεῖχον τοῖσ γράμμασι τοῖσ γεγραμμένοισ ἐν τῇ συγγραφῇ, ἀλλ’ ἡγοῦντο εἶναι τὴν συγγραφὴν ἄλλωσ ὕθλον καὶ φλυαρίαν. οὔτε γὰρ ἀντηγόρασαν οὐδὲν ἐν τῷ Πόντῳ οὔτε ἀντεφορτίσαντο ὥστε ἄγειν Ἀθήναζε· ἡμεῖσ τε οἱ δανείσαντεσ τὰ χρήματα ἡκόντων αὐτῶν τούτων ἐκ τοῦ Πόντου οὐκ εἴχομεν ὅτου ἐπιλαβοίμεθα οὐδ’ ὅτου κρατοῖμεν, ἑώσ κομισαίμεθα τὰ ἡμέτερ’ αὐτῶν· οὐδ’ ὁτιοῦν γὰρ εἰσήγαγον εἰσ τὸν λιμένα τὸν ὑμέτερον οὗτοι. ἀλλὰ πεπόνθαμεν καινότατον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί·

ἐν γὰρ τῇ πόλει τῇ ἡμετέρᾳ αὐτῶν, οὐδὲν ἀδικοῦντεσ οὐδὲ δίκην οὐδεμίαν ὠφληκότεσ τούτοισ, σεσυλήμεθα τὰ ἡμέτερ’ αὐτῶν ὑπὸ τούτων Φασηλιτῶν ὄντων, ὥσπερ δεδομένων συλῶν Φασηλίταισ κατ’ Ἀθηναίων. ἐπειδὰν γὰρ μὴ ἐθέλωσιν ἀποδοῦναι ἃ ἔλαβον, τί ἄν τισ ἄλλο ὄνομα ἔχοι θέσθαι τοῖσ τοιούτοισ ἢ ὅτι ἀφαιροῦνται βίᾳ τὰ ἀλλότρια; ἐγὼ μὲν οὐδὲ ἀκήκοα πώποτε πρᾶγμα μιαρώτερον ἢ ὃ οὗτοι διαπεπραγμένοι εἰσὶ περὶ ἡμᾶσ, καὶ ταῦτα ὁμολογοῦντεσ λαβεῖν παρ’ ἡμῶν τὰ χρήματα. ὅσα μὲν γὰρ ἀμφισβητήσιμά ἐστι τῶν συμβολαίων, κρίσεωσ δεῖται, ὦ ἄνδρεσ δικασταί·

τὰ δὲ παρ’ ἀμφοτέρων ὁμολογηθέντα τῶν συντιθεμένων, καὶ περὶ ὧν συγγραφαὶ κεῖνται ναυτικαί, τέλοσ ἔχειν ἅπαντεσ νομίζουσιν, καὶ χρῆσθαι προσήκει τοῖσ γεγραμμένοισ. ὅτι δὲ κατὰ τὴν συγγραφὴν οὐδ’ ὁτιοῦν πεποιήκασιν, ἀλλ’ εὐθὺσ ἀπ’ ἀρχῆσ ἀρξάμενοι ἐκακοτέχνουν καὶ ἐπεβούλευον μηδὲν ὑγιὲσ ποιεῖν, ὑπό τε τῶν μαρτυριῶν καὶ αὐτοὶ ὑφ’ ἑαυτῶν ἐλέγχονται οὑτωσὶ καταφανῶσ. ὃ δὲ πάντων δεινότατον διεπράξατο Λάκριτοσ οὑτοσί, δεῖ ὑμᾶσ ἀκοῦσαι·

οὗτοσ γὰρ ἦν ὁ πάντα ταῦτα διοικῶν. ἐπειδὴ γὰρ ἀφίκοντο δεῦρο, εἰσ μὲν τὸ ὑμέτερον ἐμπόριον οὐ καταπλέουσιν, εἰσ φωρῶν δὲ λιμένα ὁρμίζονται, ὅσ ἐστιν ἔξω τῶν σημείων τοῦ ὑμετέρου ἐμπορίου, καὶ ἔστιν ὅμοιον εἰσ φωρῶν λιμένα ὁρμίσασθαι, ὥσπερ ἂν εἴ τισ εἰσ Αἴγιναν ἢ εἰσ Μέγαρα ὁρμίσαιτο· ἔξεστι γὰρ ἀποπλεῖν ἐκ τοῦ λιμένοσ τούτου ὅποι ἄν τισ βούληται καὶ ὁπηνίκ’ ἂν δοκῇ αὐτῷ. καὶ τὸ μὲν πλοῖον ὡρ́μει ἐνταῦθα πλείουσ ἢ πέντε καὶ εἴκοσιν ἡμέρασ, οὗτοι δὲ περιεπάτουν ἐν τῷ δείγματι τῷ ἡμετέρῳ, καὶ ἡμεῖσ προσιόντεσ διελεγόμεθα, καὶ ἐκελεύομεν τούτουσ ἐπιμελεῖσθαι ὅπωσ ἂν ὡσ τάχιστα ἀπολάβωμεν τὰ χρήματα.

οὗτοι δὲ ὡμολόγουν τε καὶ ἔλεγον ὅτι αὐτὰ ταῦτα περαίνοιεν. καὶ ἡμεῖσ τούτοισ προσῇμεν, καὶ ἅμα ἐπεσκοποῦμεν εἴ τι ἐξαιροῦνταί ποθεν ἐκ πλοίου ἢ πεντηκοστεύονται. ἐπειδὴ δὲ ἡμέραι τε ἦσαν συχναὶ ἐπιδημοῦσι τούτοισ, ἡμεῖσ τε οὐδ’ ὁτιοῦν εὑρίσκομεν οὔτ’ ἐξῃρημένον οὔτε πεπεντηκοστευμένον ἐπὶ τῷ ὀνόματι τῷ τούτων, ἐνταῦθα ἤδη μᾶλλον προσεκείμεθα ἀπαιτοῦντεσ.

καὶ ἐπειδὴ ἠνωχλοῦμεν αὐτοῖσ, ἀποκρίνεται Λάκριτοσ οὑτοσί, ἁδελφὸσ ὁ Ἀρτέμωνοσ, ὅτι οὐκ ἂν οἱοῖ́ τ’ εἰήσαν ἀποδοῦναι, ἀλλ’ ἀπόλωλεν ἅπαντα τὰ χρήματα· καὶ ἔφη Λάκριτοσ δίκαιόν τι ἔχειν λέγειν περὶ τούτων. καὶ ἡμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἠγανακτοῦμεν ἐπὶ τοῖσ λεγομένοισ, πλέον δὲ οὐδὲν ἦν ἀγανακτοῦσιν ἡμῖν·

τούτοισ γὰρ οὐδ’ ὁτιοῦν ἔμελεν. οὐδὲν δ’ ἧττον ἠρωτῶμεν αὐτούσ, ὅντινα τρόπον ἀπολωλότα εἰή τὰ χρήματα. Λάκριτοσ δὲ οὑτοσὶ ναυαγῆσαι ἔφη τὸ πλοῖον παραπλέον ἐκ Παντικαπαίου εἰσ Θεοδοσίαν, ναυαγήσαντοσ δὲ τοῦ πλοίου ἀπολωλέναι τὰ χρήματα τοῖσ ἀδελφοῖσ τοῖσ ἑαυτοῦ, ἃ ἔτυχεν ἐν τῷ πλοίῳ ἐνόντα· ἐνεῖναι δὲ τάριχόσ τε καὶ οἶνον Κῷον καὶ ἄλλ’ ἄττα, καὶ ταῦτα ἔφασαν πάντα ἀντιφορτισθέντα μέλλειν ἀπάγειν Ἀθήναζε, εἰ μὴ ἀπώλετο ἐν τῷ πλοίῳ. καὶ ἃ μὲν ἔλεγεν, ταῦτ’ ἦν·

ἄξιον δὲ ἀκοῦσαι τὴν βδελυρίαν τῶν ἀνθρώπων τούτων καὶ τὴν ψευδολογίαν. πρόσ τε γὰρ τὸ πλοῖον τὸ ναυαγῆσαν οὐδὲν ἦν αὐτοῖσ συμβόλαιον, ἀλλ’ ἦν ἕτεροσ ὁ δεδανεικὼσ Ἀθήνηθεν ἐπὶ τῷ ναύλῳ τῷ εἰσ τὸν Πόντον καὶ ἐπ’ αὐτῷ τῷ πλοίῳ Ἀντίπατροσ ὄνομα ἦν τῷ δεδανεικότι, Κιτιεὺσ τὸ γένοσ· τό τε οἰνάριον τὸ Κῷον ὀγδοήκοντα στάμνοι ἐξεστηκότοσ οἴνου, καὶ τὸ τάριχοσ ἀνθρώπῳ τινὶ γεωργῷ παρεκομίζετο ἐν τῷ πλοίῳ ἐκ Παντικαπαίου εἰσ Θεοδοσίαν τοῖσ ἐργάταισ τοῖσ περὶ τὴν γεωργίαν χρῆσθαι. τί οὖν ταύτασ τὰσ προφάσεισ λέγουσιν; οὐδὲν γὰρ προσήκει. καί μοι λαβὲ τὴν μαρτυρίαν, πρῶτον μὲν τὴν Ἀπολλωνίδου, ὅτι Ἀντίπατροσ ἦν ὁ δανείσασ ἐπὶ τῷ πλοίῳ, τούτοισ δ’ οὐδ’ ὁτιοῦν προσήκει τῆσ ναυαγίασ, ἔπειτα τὴν Ἐρασικλέουσ καὶ τὴν Ἱππίου, ὅτι ὀγδοήκοντα μόνον κεράμια παρήγετο ἐν τῷ πλοίῳ.

Μαρτυρίαι Ἀπολλωνίδησ Ἁλικαρνασσεὺσ μαρτυρεῖ εἰδέναι δανείσαντα Ἀντίπατρον, Κιτιέα τὸ γένοσ, χρήματα Ὑβλησίῳ εἰσ τὸν Πόντον ἐπὶ τῇ νηὶ ἣν Ὑβλήσιοσ ἐναυκλήρει, καὶ τῷ ναύλῳ τῷ εἰσ τὸν Πόντον· κοινωνεῖν δὲ καὶ αὑτὸν τῆσ νεὼσ Ὑβλησίῳ, καὶ συμπλεῖν ἑαυτοῦ οἰκέτασ ἐν τῇ νηί, καὶ ὅτε διεφθάρη ἡ ναῦσ, παρεῖναι τοὺσ οἰκέτασ τοὺσ ἑαυτοῦ καὶ ἀπαγγέλλειν ἑαυτῷ, καὶ ὅτι ἡ ναῦσ κενὴ διεφθάρη παραπλέουσα εἰσ Θευδοσίαν ἐκ Παντικαπαίου.

Ἐρασικλῆσ μαρτυρεῖ συμπλεῖν Ὑβλησίῳ κυβερνῶν τὴν ναῦν εἰσ τὸν Πόντον, καὶ ὅτε παρέπλει ἡ ναῦσ εἰσ Θευδοσίαν ἐκ Παντικαπαίου, εἰδέναι κενὴν τὴν ναῦν παραπλέουσαν, καὶ Ἀπολλοδώρου αὐτοῦ τοῦ φεύγοντοσ νυνὶ τὴν δίκην μὴ εἶναι οἶνον ἐν τῷ πλοίῳ, ἀλλὰ παράγεσθαι τῶν ἐκ Θευδοσίασ τινὶ οἴνου Κῷα κεράμια περὶ ὀγδοήκοντα.

Ἱππίασ Ἀθηνίππου Ἁλικαρνασσεὺσ μαρτυρεῖ συμπλεῖν Ὑβλησίῳ διοπεύων τὴν ναῦν, καὶ ὅτε παρέπλει ἡ ναῦσ εἰσ Θευδοσίαν ἐκ Παντικαπαίου, ἐνθέσθαι Ἀπολλόδωρον εἰσ τὴν ναῦν ἐρίων ἀγγεῖον ἓν ἢ δύο καὶ ταρίχουσ κεράμια ἕνδεκα ἢ δώδεκα καὶ δέρματ’ αἴγεια, δύο δέσμασ ἢ τρεῖσ, ἄλλο δ’ οὐδέν.

πρὸσ τούσδ’ ἐξεμαρτύρησεν·

Εὐφίλητοσ Δαμοτίμου Ἀφιδναῖοσ, Ἱππίασ Τιμοξένου Θυμαιτάδησ, Σώστρατοσ Φιλίππου Ἑστιαιόθεν, Ἀρχενομίδησ Στράτωνοσ Θριάσιοσ, Φιλτάδησ Κτησικλέουσ Ξυπεταιών. ἡ μὲν ἀναίδεια τοιαύτη τῶν ἀνθρώπων τούτων ἐστίν.

ὑμεῖσ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐνθυμεῖσθε πρὸσ ὑμᾶσ αὐτούσ, εἴ τινασ πώποτ’ ἴστε ἢ ἠκούσατε οἶνον Ἀθήναζε ἐκ τοῦ Πόντου κατ’ ἐμπορίαν εἰσαγαγόντασ, ἄλλωσ τε καὶ Κῷον. πᾶν γὰρ δήπου τοὐναντίον εἰσ τὸν Πόντον ὁ οἶνοσ εἰσάγεται ἐκ τῶν τόπων τῶν περὶ ἡμᾶσ, ἐκ Πεπαρήθου καὶ Κῶ καὶ Θάσιοσ καὶ Μενδαῖοσ καὶ ἐξ ἄλλων τινῶν πόλεων παντοδαπόσ· ἐκ δὲ τοῦ Πόντου ἕτερά ἐστιν ἃ εἰσάγεται δεῦρο. κατεχόμενοι δὲ ὑφ’ ἡμῶν καὶ ἐλεγχόμενοι εἴ τι περιγένοιτο τῶν χρημάτων ἐν τῷ Πόντῳ, ἀπεκρίνατο Λάκριτοσ οὑτοσί, ὅτι ἑκατὸν στατῆρεσ Κυζικηνοὶ περιγένοιντο, καὶ τοῦτο τὸ χρυσίον δεδανεικὼσ εἰή ἁδελφὸσ αὐτοῦ ἐν τῷ Πόντῳ ναυκλήρῳ τινὶ Φασηλίτῃ, πολίτῃ καὶ ἐπιτηδείῳ ἑαυτοῦ, καὶ οὐ δύναιτο κομίσασθαι, ἀλλὰ σχεδόν τι ἀπολωλὸσ εἰή καὶ τοῦτο.

ταῦτ’ ἐστὶν ἃ ἔλεγεν Λάκριτοσ οὑτοσί.

ἡ δὲ συγγραφὴ οὐ ταῦτα λέγει, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀλλ’ ἀντιφορτισαμένουσ ἀπάγειν κελεύει Ἀθήναζε, οὐ δανείζειν τούτουσ ὅτῳ ἂν βούλωνται ἐν τῷ Πόντῳ τὰ ἡμέτερα ἄνευ ἡμῶν, ἀλλ’ Ἀθήναζε παρέχειν ἀνέπαφα ἡμῖν, ἑώσ ἂν ἡμεῖσ ἀπολάβωμεν τὰ χρήματα ὅσα ἐδανείσαμεν. καί μοι ἀναγίγνωσκε τὴν συγγραφὴν πάλιν. πότερον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, δανείζειν κελεύει τούτουσ ἡ συγγραφὴ τὰ ἡμέτερα, καὶ ταῦτα ἀνθρώπῳ ὃν ἡμεῖσ οὔτε γιγνώσκομεν οὔθ’ ἑοράκαμεν πώποτε, ἢ ἀντιφορτισαμένουσ κομίσαι Ἀθήναζε καὶ φανερὰ ποιῆσαι ἡμῖν καὶ ἀνέπαφα παρέχειν;

ἡ μὲν γὰρ συγγραφὴ οὐδὲν κυριώτερον ἐᾷ εἶναι τῶν ἐγγεγραμμένων, οὐδὲ προσφέρειν οὔτε νόμον οὔτε ψήφισμα οὔτ’ ἄλλ’ οὐδ’ ὁτιοῦν πρὸσ τὴν συγγραφήν·

τούτοισ δ’ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ οὐδὲν ἐμέλησε τῆσ συγγραφῆσ ταύτησ, ἀλλὰ τοῖσ χρήμασιν ἐχρῶντο τοῖσ ἡμετέροισ ὥσπερ ἰδίοισ οὖσιν αὑτῶν· οὕτωσ εἰσὶν οὗτοι κακοῦργοι σοφισταὶ καὶ ἄδικοι ἄνθρωποι. ἐγὼ δέ, μὰ τὸν Δία τὸν ἄνακτα καὶ τοὺσ θεοὺσ ἅπαντασ, οὐδενὶ πώποτε ἐφθόνησα οὐδ’ ἐπετίμησα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἴ τισ βούλεται σοφιστὴσ εἶναι καὶ Ἰσοκράτει ἀργύριον ἀναλίσκειν·

μαινοίμην γὰρ ἄν, εἴ τί μοι τούτων ἐπιμελὲσ εἰή. οὐ μέντοι μὰ Δία οἶμαί γε δεῖν ἀνθρώπουσ καταφρονοῦντασ καὶ οἰομένουσ δεινοὺσ εἶναι ἐφίεσθαι τῶν ἀλλοτρίων, οὐδὲ ἀφαιρεῖσθαι, τῷ λόγῳ πιστεύοντασ· πονηροῦ γὰρ ταῦτ’ ἐστὶν σοφιστοῦ καὶ οἰμωξομένου. Λάκριτοσ δ’ οὑτοσί, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὐ τῷ δικαίῳ πιστεύων εἰσελήλυθε ταύτην τὴν δίκην, ἀλλ’ ἀκριβῶσ εἰδὼσ τὰ πεπραγμέν’ αὑτοῖσ περὶ τὸ δάνεισμα τοῦτο, καὶ ἡγούμενοσ δεινὸσ εἶναι καὶ ῥᾳδίωσ λόγουσ ποριεῖσθαι περὶ ἀδίκων πραγμάτων, οἰέται παράξειν ὑμᾶσ ὅποι ἂν βούληται.

ταῦτα γὰρ ἐπαγγέλλεται δεινὸσ εἶναι, καὶ ἀργύριον αἰτεῖ καὶ μαθητὰσ συλλέγει περὶ αὐτῶν τούτων ἐπαγγελλόμενοσ παιδεύειν. καὶ πρῶτον μὲν τοὺσ ἀδελφοὺσ τοὺσ αὑτοῦ ἐπαίδευσεν τὴν παιδείαν ταύτην, ἣν ὑμεῖσ αἰσθάνεσθε πονηρὰν καὶ ἄδικον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, δανείζεσθαι ἐν τῷ ἐμπορίῳ ναυτικὰ χρήματα καὶ ταῦτ’ ἀποστερεῖν καὶ μὴ ἀποδιδόναι.

πῶσ ἂν γένοιντο πονηρότεροι ἄνθρωποι ἢ τοῦ παιδεύοντοσ τὰ τοιαῦτα ἢ αὐτῶν τῶν παιδευομένων; ἐπεὶ δ’ οὖν δεινόσ ἐστιν καὶ πιστεύει τῷ λέγειν καὶ ταῖσ χιλίαισ δραχμαῖσ ἃσ δέδωκεν τῷ διδασκάλῳ, κελεύσατε αὐτὸν διδάξαι ὑμᾶσ, ἢ ὡσ τὰ χρήματα οὐκ ἔλαβον παρ’ ἡμῶν, ἢ ὡσ λαβόντεσ ἀποδεδώκασιν, ἢ ὅτι τὰσ ναυτικὰσ συγγραφὰσ οὐ δεῖ κυρίασ εἶναι, ἢ ὡσ δεῖ ἄλλο τι χρήσασθαι τοῖσ χρήμασιν ἢ ἐφ’ οἷσ ἔλαβον κατὰ τὴν συγγραφήν. τούτων ὅ τι βούλεται πεισάτω ὑμᾶσ. καὶ ἔγωγε καὶ αὐτὸσ συγχωρῶ σοφώτατον εἶναι τοῦτον, ἐὰν ὑμᾶσ πείσῃ τοὺσ περὶ τῶν συμβολαίων τῶν ἐμπορικῶν δικάζοντασ. ἀλλ’ εὖ οἶδ’ ὅτι οὐδὲν ἂν τούτων οἱο͂́σ τ’ εἰή οὗτοσ οὔτε διδάξαι οὔτε πεῖσαι.

χωρὶσ δὲ τούτων, φέρε πρὸσ τῶν θεῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰ τοὐναντίον συνεβεβήκει, μὴ ὁ τούτου ἀδελφὸσ ὁ τετελευτηκὼσ ἐμοὶ ὤφειλε χρήματα, ἀλλ’ ἐγὼ τῷ τούτου, τάλαντον ἢ ὀγδοήκοντα μνᾶσ ἢ πλέον ἢ ἔλαττον, ἆρ’ ἂν οἰέσθε Λάκριτον τουτονί, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοὺσ αὐτοὺσ λόγουσ λέγειν οἷσπερ νυνὶ κατακέχρηται, ἢ φάσκειν αὑτὸν οὐκ εἶναι κληρονόμον ἢ ἀφίστασθαι τῶν τοῦ ἀδελφοῦ, καὶ οὐκ ἂν πάνυ πικρῶσ εἰσπράττειν με, ὥσπερ καὶ παρὰ τῶν ἄλλων εἰσπέπρακται, εἴ τίσ τι ἐκείνῳ τῷ τετελευτηκότι ὤφειλεν ἢ ἐν Φασήλιδι ἢ ἄλλοθί που;

καὶ εἴ γέ τισ ἡμῶν φεύγων δίκην ὑπὸ τούτου παραγραφὴν ἐτόλμησε παραγράφεσθαι, μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν δίκην, εὖ οἶδ’ ὅτι ἠγανάκτει ἂν αὐτὸσ καὶ ἐσχετλίαζε πρὸσ ὑμᾶσ, δεινὰ φάσκων πάσχειν καὶ παρανομεῖσθαι, εἰ μή τισ αὐτῷ τὴν δίκην ψηφιεῖται εἰσαγώγιμον εἶναι, ἐμπορικὴν οὖσαν.

ἔπειτα, ὦ Λάκριτε, σοὶ μὲν τοῦτο δίκαιον δοκεῖ εἶναι, ἐμοὶ δὲ διὰ τί οὐκ ἔσται; οὐχ ἅπασιν ἡμῖν οἱ αὐτοὶ νόμοι γεγραμμένοι εἰσὶν καὶ τὸ αὐτὸ δίκαιον περὶ τῶν ἐμπορικῶν δικῶν; ἀλλ’ οὕτωσ βδελυρόσ τίσ ἐστι καὶ ὑπερβάλλων ἅπαντασ ἀνθρώπουσ τῷ πονηρὸσ εἶναι, ὥστ’ ἐπιχειρεῖ πείθειν ὑμᾶσ ψηφίσασθαι μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν ἐμπορικὴν δίκην ταύτην, δικαζόντων ὑμῶν νυνὶ τὰσ ἐμπορικὰσ δίκασ.

ἀλλὰ τί κελεύεισ, ὦ Λάκριτε; μὴ ἱκανὸν εἶναι ἡμᾶσ ἀποστερεῖσθαι ἃ ἐδανείσαμεν χρήματα ὑμῖν, ἀλλὰ καὶ εἰσ τὸ δεσμωτήριον παραδοθῆναι ὑφ’ ὑμῶν προσοφλόντασ τὰ ἐπιτίμια, ἐὰν μὴ ἐκτίνωμεν. καὶ πῶσ οὐκ ἂν δεινὸν εἰή καὶ σχέτλιον καὶ αἰσχρὸν ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰ οἱ δανείσαντεσ ἐν τῷ ἐμπορίῳ τῷ ὑμετέρῳ χρήματα ναυτικὰ καὶ ἀποστερούμενοι ὑπὸ τῶν δανεισαμένων καὶ ἀποστερούντων ἀπάγοιντο εἰσ τὸ δεσμωτήριον;

ταῦτ’ ἐστίν, ὦ Λάκριτε, ἃ τουτουσὶ πείθεισ. ἀλλὰ ποῦ χρὴ λαβεῖν δίκην, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, περὶ τῶν ἐμπορικῶν συμβολαίων; παρὰ ποίᾳ ἀρχῇ ἢ ἐν τίνι χρόνῳ; παρὰ τοῖσ ἕνδεκα; ἀλλὰ τοιχωρύχουσ καὶ κλέπτασ καὶ τοὺσ ἄλλουσ κακούργουσ τοὺσ ἐπὶ θανάτῳ οὗτοι εἰσάγουσιν. ἀλλὰ παρὰ τῷ ἄρχοντι;

οὐκοῦν ἐπικλήρων καὶ ὀρφανῶν καὶ τῶν τοκέων τῷ ἄρχοντι προστέτακται ἐπιμελεῖσθαι. ἀλλὰ νὴ Δία παρὰ τῷ βασιλεῖ. ἀλλ’ οὐκ ἐσμὲν γυμνασίαρχοι, οὐδὲ ἀσεβείασ οὐδένα γραφόμεθα. ἀλλ’ ὁ πολέμαρχοσ εἰσάξει. ἀποστασίου γε καὶ ἀπροστασίου. οὐκοῦν ὑπόλοιπόν ἐστιν οἱ στρατηγοί. ἀλλὰ τοὺσ τριηράρχουσ καθιστᾶσιν, ἐμπορικὴν δὲ δίκην οὐδεμίαν εἰσάγουσιν. ἐγὼ δ’ εἰμὶ ἔμποροσ, καὶ σὺ ἀδελφὸσ καὶ κληρονόμοσ ἑνὸσ τῶν ἐμπόρων, τοῦ λαβόντοσ παρ’ ἡμῶν τὰ ἐμπορικὰ χρήματα.

ποῖ οὖν δεῖ ταύτην εἰσελθεῖν τὴν δίκην; δίδαξον, ὦ Λάκριτε, μόνον δίκαιόν τι λέγων καὶ κατὰ τοὺσ νόμουσ. ἀλλ’ οὐκ ἔστιν οὕτω δεινὸσ ἄνθρωποσ οὐδεὶσ ὅστισ ἂν περὶ τοιούτων πραγμάτων ἔχοι τι δίκαιον εἰπεῖν. οὐ τοίνυν ταῦτα μόνον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, δεινὰ ἐγὼ πάσχω ὑπὸ Λακρίτου τουτουί, ἀλλὰ καὶ χωρὶσ τοῦ ἀποστερεῖσθαι τὰ χρήματα καὶ εἰσ τοὺσ ἐσχάτουσ ἂν κινδύνουσ ἀφικόμην τὸ τούτου μέροσ, εἰ μή μοι ἡ συγγραφὴ ἐβοήθει ἡ πρὸσ τούτουσ, καὶ ἐμαρτύρει ὅτι εἰσ τὸν Πόντον ἔδωκα τὰ χρήματα καὶ πάλιν Ἀθήναζε.

ἴστε γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸν νόμον ὡσ χαλεπόσ ἐστιν, ἐάν τισ Ἀθηναίων ἄλλοσέ ποι σιτηγήσῃ ἢ Ἀθήναζε, ἢ χρήματα δανείσῃ εἰσ ἄλλο τι ἐμπόριον ἢ τὸ Ἀθηναίων, οἱαῖ ζημίαι περὶ τούτων εἰσίν, ὡσ μεγάλαι καὶ δειναί. μᾶλλον δὲ αὐτὸν ἀνάγνωθι αὐτοῖσ τὸν νόμον, ἵν’ ἀκριβέστερον μάθωσιν.

ἀργύριον δὲ μὴ ἐξεῖναι ἐκδοῦναι Ἀθηναίων καὶ τῶν μετοίκων τῶν Ἀθήνησι μετοικούντων μηδενί, μηδὲ ὧν οὗτοι κύριοί εἰσιν, εἰσ ναῦν ἥτισ ἂν μὴ μέλλῃ ἄξειν σῖτον Ἀθήναζε, καὶ τἄλλα τὰ γεγραμμένα περὶ ἑκάστου αὐτῶν.

ἐὰν δέ τισ ἐκδῷ παρὰ ταῦτα, εἶναι τὴν φάσιν καὶ τὴν ἀπογραφὴν τοῦ ἀργυρίου πρὸσ τοὺσ ἐπιμελητάσ, καθάπερ τῆσ νεὼσ καὶ τοῦ σίτου εἴρηται, κατὰ ταὐτά. καὶ δίκη αὐτῷ μὴ ἔστω περὶ τοῦ ἀργυρίου, ὃ ἂν ἐκδῷ ἄλλοσέ ποι ἢ Ἀθήναζε, μηδὲ ἀρχὴ εἰσαγέτω περὶ τούτου μηδεμία. ὁ μὲν νόμοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὕτω χαλεπόσ ἐστιν·

οὗτοι δὲ οἱ μιαρώτατοι ἀνθρώπων ἁπάντων, γεγραμμένον διαρρήδην ἐν τῇ συγγραφῇ Ἀθήναζε πάλιν ἥκειν τὰ χρήματα, εἰσ Χίον ἐπέτρεψαν καταχθῆναι ἃ ἐδανείσαντο Ἀθήνηθεν παρ’ ἡμῶν. δανειζομένου γὰρ ἐν τῷ Πόντῳ τοῦ ναυκλήρου τοῦ Φασηλίτου ἕτερα χρήματα παρά τινοσ Χίου ἀνθρώπου, οὐ φάσκοντοσ δὲ τοῦ Χίου δανείσειν, ἐὰν μὴ ὑποθήκην λάβῃ ἅπαντα ὅσα ἦν περὶ τὸν ναύκληρον, καὶ ἐπιτρέπωσι ταῦτα οἱ πρότερον δεδανεικότεσ, ἐπέτρεψαν ταῦτα ὑποθήκην γενέσθαι τῷ Χίῳ τὰ ἡμέτερα καὶ κύριον ἐκεῖνον γενέσθαι ἁπάντων, καὶ οὕτωσ ἀπέπλεον ἐκ τοῦ Πόντου μετὰ τοῦ Φασηλίτου ναυκλήρου καὶ μετὰ τοῦ Χίου τοῦ δεδανεικότοσ, καὶ ὁρμίζονται ἐν φωρῶν λιμένι, εἰσ δὲ τὸ ὑμέτερον ἐμπόριον οὐχ ὡρμίσαντο. καὶ νυνί, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὰ Ἀθήνηθεν δανεισθέντα χρήματα εἰσ τὸν Πόντον καὶ πάλιν ἐκ τοῦ Πόντου Ἀθήναζε εἰσ Χίον κατηγμένα ἐστὶν ὑπὸ τούτων.

ὅπερ οὖν ἐν ἀρχῇ ὑπεθέμην τοῦ λόγου, ὅτι καὶ ὑμεῖσ ἀδικεῖσθε οὐδὲν ἧττον τῶν δόντων ἡμῶν τὰ χρήματα.

σκοπεῖτε δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πῶσ οὐκ ἀδικεῖσθε, ἐπειδάν τισ τῶν νόμων τῶν ὑμετέρων κρείττων ἐγχειρῇ εἶναι, καὶ τὰσ συγγραφὰσ τὰσ ναυτικὰσ ἀκύρουσ ποιῇ καὶ καταλύῃ, καὶ τὰ χρήματα τὰ παρ’ ἡμῶν εἰσ Χίον ᾖ διαπεσταλκώσ, πῶσ οὐκ ἀδικεῖ ὁ τοιοῦτοσ ἄνθρωποσ καὶ ὑμᾶσ; ἐμοὶ μὲν οὖν ἐστιν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρὸσ τούτουσ ὁ λόγοσ τούτοισ γὰρ ἔδωκα τὰ χρήματα·

τούτοισ δ’ ἔσται πρὸσ τὸν ναύκληρον ἐκεῖνον τὸν Φασηλίτην, τὸν πολίτην τὸν αὑτῶν, ᾧ φασὶν δανεῖσαι τὰ χρήματα ἄνευ ἡμῶν παρὰ τὴν συγγραφήν· οὐδὲ γὰρ ἡμεῖσ ἴσμεν τίνα ἐστὶν τὰ πεπραγμένα τούτοισ πρὸσ τὸν ἑαυτῶν πολίτην, ἀλλ’ αὐτοὶ οὗτοι ἴσασιν. ταῦτα ἡγούμεθα δίκαια εἶναι, καὶ ὑμῶν δεόμεθα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, βοηθεῖν ἡμῖν τοῖσ ἀδικουμένοισ, καὶ κολάζειν τοὺσ κακοτεχνοῦντασ καὶ σοφιζομένουσ, ὥσπερ οὗτοι σοφίζονται.

καὶ ἐὰν ταῦτα ποιῆτε, ὑμῖν τε αὐτοῖσ τὰ συμφέροντα ἔσεσθε ἐψηφισμένοι, καὶ περιαιρήσεσθε τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων τὰσ πανουργίασ ἁπάσασ, ἃσ ἔνιοι πανουργοῦσι περὶ τὰ συμβόλαια τὰ ναυτικά.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION