헬라어 문장 검색 - Δεμοστ́Σπεεξηέ7́

(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου)

ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὐκ ἔστιν ὅπωσ αἱ αἰτίαι, ἃσ Φίλιπποσ αἰτιᾶται τοὺσ ὑπὲρ τῶν δικαίων πρὸσ ὑμᾶσ λέγοντασ, κωλύσουσι συμβούλουσ ἡμᾶσ γίγνεσθαι ὑπὲρ τῶν ὑμῖν συμφερόντων· δεινὸν γὰρ ἂν εἰή, εἰ τὴν ἐπὶ τοῦ βήματοσ παρρησίαν αἱ παρ’ ἐκείνου πεμπόμεναι ἐπιστολαὶ ἀνέλοιεν. ἐγὼ δ’ ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, βούλομαι πρῶτον μὲν περὶ ὧν Φίλιπποσ ἐπέσταλκε, περὶ τούτων διεξελθεῖν· ὕστερον δέ, περὶ ὧν οἱ πρέσβεισ λέγουσι, καὶ ἡμεῖσ λέξομεν. Φίλιπποσ γὰρ ἄρχεται μὲν περὶ Ἁλοννήσου λέγων ὡσ ὑμῖν δίδωσιν ἑαυτοῦ οὖσαν, ὑμᾶσ δὲ οὔ φησι δικαίωσ αὐτὸν ἀπαιτεῖν·

οὐ γὰρ ὑμετέραν οὖσαν οὔτε λαβεῖν οὔτε νῦν ἔχειν. ἔλεγε δὲ καὶ πρὸσ ἡμᾶσ τοιούτουσ λόγουσ, ὅτε πρὸσ αὐτὸν ἐπρεσβεύσαμεν, ὡσ λῃστὰσ ἀφελόμενοσ ταύτην τὴν νῆσον κτήσαιτο, καὶ προσήκειν αὐτὴν ἑαυτοῦ εἶναι. τοῦτον δὲ τὸν λόγον, ὡσ οὐκ ἔστι δίκαιοσ, οὐ χαλεπόν ἐστιν αὐτοῦ ἀφελέσθαι.

ἅπαντεσ γὰρ οἱ λῃσταὶ τοὺσ ἀλλοτρίουσ τόπουσ καταλαμβάνοντεσ καὶ τούτουσ ἐχυροὺσ ποιούμενοι, ἐντεῦθεν τοὺσ ἄλλουσ κακῶσ ποιοῦσιν. ὁ δὴ τοὺσ λῃστὰσ τιμωρησάμενοσ καὶ κρατήσασ οὐκ ἂν δήπου εἰκότα λέγοι, εἰ φαίη, ἃ ἐκεῖνοι ἀδίκωσ καὶ ἀλλότρια εἶχον, ταῦθ’ ἑαυτοῦ γίγνεσθαι. εἰ γὰρ ταῦτα συγχωρήσετε, τί κωλύει, καὶ εἴ τινα τῆσ Ἀττικῆσ λῃσταὶ τόπον καταλάβοιεν ἢ Λήμνου ἢ Ἴμβρου ἢ Σκύρου, καί τινεσ τούτουσ τοὺσ λῃστὰσ ἐκκόψαιεν, εὐθὺσ καὶ τὸν τόπον τοῦτον, οὗ ἦσαν οἱ λῃσταί, τὸν ὄντα ἡμέτερον, τῶν τιμωρησαμένων τοὺσ λῃστὰσ γίγνεσθαι;

Φίλιπποσ δ’ οὐκ ἀγνοεῖ ταῦτ’ οὐ δίκαια λέγων, ἀλλ’ εἰ καί τισ ἄλλοσ ἐπιστάμενοσ παρακρουσθῆναι ἂν ὑμᾶσ οἰέται ὑπὸ τῶν τἀνταῦθα διοικήσειν, ὡσ ἂν αὐτὸσ ἐκεῖνοσ βούληται, καὶ πρὶν ὑπεσχημένων, καὶ νῦν δὲ πραττόντων.

ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γε λανθάνει αὐτόν, ὅτι δι’ ἀμφοτέρων τῶν ὀνομάτων, ὁποτέρῳ ἂν χρῆσθε, ὑμεῖσ ἕξετε τὴν νῆσον, ἄν τε λάβητε ἄν τ’ ἀπολάβητε. τί οὖν αὐτῷ διαφέρει, μὴ τῷ δικαίῳ ὀνόματι χρησάμενον ἀποδοῦναι ὑμῖν, ἀλλὰ δωρεὰν δεδωκέναι, τῷ ἀδίκῳ;

οὐχ ἵν’ εὐεργέτημά τι καταλογίσηται πρὸσ ὑμᾶσ γελοῖον γὰρ ἂν εἰή τοῦτο τὸ εὐεργέτημα, ἀλλ’ ἵν’ ἐνδείξηται ἅπασι τοῖσ Ἕλλησιν ὅτι Ἀθηναῖοι τὰ ἐν τῇ θαλάττῃ χωρία ἀγαπῶσι παρὰ τοῦ Μακεδόνοσ λαμβάνοντεσ. τοῦτο δ’ ὑμῖν οὐ ποιητέον ἐστίν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι. ὅταν δὲ λέγῃ περὶ τούτων ὡσ ἐθέλει διαδικάσασθαι, οὐδὲν ἀλλ’ ἢ χλευάζει ὑμᾶσ, πρῶτον μὲν ἀξιῶν Ἀθηναίουσ ὄντασ πρὸσ τὸν ἐκ Πέλλησ ὁρμώμενον περὶ τῶν νήσων διαδικάζεσθαι, πότερ’ ὑμέτεραι ἢ ἐκείνου εἰσίν.

πῶσ ὑμεῖσ οὐχ ὁμολογουμένωσ, ὅταν ταῦτα διαπράττησθε, τῶν ἐν τῇ ἠπείρῳ ἁπάντων ἀφεστήκατε, καὶ ἐπιδείκνυτε ἅπασιν ἀνθρώποισ ὅτι οὐδὲ περὶ ἑνὸσ αὐτῷ διαγωνιεῖσθε, εἴγε περὶ τῶν ἐν τῇ θαλάττῃ, οὗ φατὲ ἰσχύειν, μὴ διαγωνιεῖσθε, ἀλλὰ δικάσεσθε;

ἔτι περὶ συμβόλων φησὶ πεπομφέναι πρὸσ ὑμᾶσ τοὺσ ποιησομένουσ, ταῦτα δὲ κύρια ἔσεσθαι, οὐκ ἐπειδὰν ἐν τῷ δικαστηρίῳ τῷ παρ’ ὑμῖν κυρωθῇ, ὥσπερ ὁ νόμοσ κελεύει, ἀλλ’ ἐπειδὰν ὡσ ἑαυτὸν ἐπανενεχθῇ, ἐφέσιμον τὴν παρ’ ὑμῶν γενομένην γνῶσιν ὡσ ἑαυτὸν ποιούμενοσ.

βούλεται γὰρ ὑμῶν τοῦτο προλαβεῖν καὶ ὁμολογούμενον ἐν τοῖσ συμβόλοισ καταστῆσαι, ὅτι τῶν περὶ Ποτείδαιαν γεγενημένων ἀδικημάτων οὐδὲν ἐγκαλεῖτε αὐτῷ ὡσ ἀδικούμενοι, ἀλλὰ βεβαιοῦτε δικαίωσ αὐτὴν ἐκεῖνον καὶ λαβεῖν καὶ κεκτῆσθαι. καίτοι Ἀθηναίων οἱ ἐν Ποτειδαίᾳ κατοικοῦντεσ, οὐκ ὄντοσ αὐτοῖσ πολέμου πρὸσ Φίλιππον, ἀλλὰ συμμαχίασ, καὶ ὁρ́κων ὀμωμοσμένων, οὓσ Φίλιπποσ τοῖσ οἰκοῦσιν ἐν Ποτειδαίᾳ ὤμοσεν, ἀφῃρέθησαν ὑπ’ αὐτοῦ τὰ κτήματα.

ταῦτα δὴ βούλεται τἀδικήματα πανταχῶσ παρ’ ὑμῖν βεβαιώσασθαι, ὅτι οὔτ’ ἐγκαλεῖτε οὔθ’ ἡγεῖσθε ἀδικεῖσθαι· ἐπεὶ ὅτι γε συμβόλων οὐδὲν δέονται Μακεδόνεσ πρὸσ Ἀθηναίουσ, ὁ παρεληλυθὼσ ὑμῖν χρόνοσ τεκμήριον γενέσθω·

οὔτε γὰρ Ἀμύντασ ὁ πατὴρ ὁ Φιλίππου οὔθ’ οἱ ἄλλοι βασιλεῖσ οὐδεπώποτε σύμβολα ἐποιήσαντο πρὸσ τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν. καίτοι πλείουσ γε ἦσαν αἱ ἐπιμειξίαι τότε πρὸσ ἀλλήλουσ ἢ νῦν εἰσίν·

ὑφ’ ἡμῖν γὰρ ἦν ἡ Μακεδονία καὶ φόρουσ ἡμῖν ἔφερον, καὶ τοῖσ ἐμπορίοισ τότε μᾶλλον ἢ νῦν ἡμεῖσ τε τοῖσ ἐκεῖ κἀκεῖνοι τοῖσ παρ’ ἡμῖν ἐχρῶντο, καὶ ἐμπορικαὶ δίκαι οὐκ ἦσαν, ὥσπερ νῦν, ἀκριβεῖσ, αἱ κατὰ μῆνα, ποιοῦσαι μηδὲν δεῖσθαι συμβόλων τοὺσ τοσοῦτον ἀλλήλων ἀπέχοντασ. ἀλλ’ ὅμωσ οὐδενὸσ τοιούτου ὄντοσ τότε, οὐκ ἐλυσιτέλει σύμβολα ποιησαμένουσ οὔτ’ ἐκ Μακεδονίασ πλεῖν Ἀθήναζε δίκασ ληψομένουσ, οὔθ’ ἡμῖν εἰσ Μακεδονίαν, ἀλλ’ ἡμεῖσ τε τοῖσ ἐκεῖ νομίμοισ ἐκεῖνοί τε τοῖσ παρ’ ἡμῖν τὰσ δίκασ ἐλάμβανον.

μὴ οὖν ἀγνοεῖτε ὅτι τὰ σύμβολα ταῦτα γίγνεται εἰσ ὑποδοχὴν τοῦ μηδ’ ἀμφισβητῆσαι εὐλόγωσ ὑμᾶσ ἔτι Ποτειδαίασ. ἔτι δὲ καὶ δοθῆναι αὐτῷ ταύτην τὴν ἄδειαν, περιπλέοντι καὶ ὁρμιζομένῳ εἰσ τὰσ νήσουσ ἐπὶ προφάσει τῇ τῶν λῃστῶν φυλακῇ διαφθείρειν τοὺσ νησιώτασ καὶ ἀφιστάναι ὑμῶν, καὶ μὴ μόνον τοὺσ φυγάδασ τοὺσ παρ’ ἑαυτοῦ εἰσ Θάσον κεκομικέναι διὰ τῶν ὑμετέρων στρατηγῶν, ἀλλὰ καὶ τὰσ ἄλλασ νήσουσ οἰκειώσασθαι, συμπέμπων τοὺσ συμπλευσομένουσ μετὰ τῶν στρατηγῶν τῶν ὑμετέρων ὡσ κοινωνήσοντασ τῆσ κατὰ θάλατταν φυλακῆσ.

καίτοι οὔ φασί τινεσ αὐτὸν προσδεῖσθαι τῆσ θαλάττησ.

ὁ δ’ οὐδὲν δεόμενοσ τριήρεισ κατασκευάζεται, καὶ νεωσοίκουσ οἰκοδομεῖται, καὶ ἀποστόλουσ ἀποστέλλειν βούλεται, καὶ δαπάνασ οὐ μικρὰσ δαπανᾶν εἰσ τοὺσ κατὰ θάλατταν κινδύνουσ, ὧν οὐδὲν προτιμᾷ. ταῦτ’ οἰέσθ’ ἄν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Φίλιππον ἀξιῶσαι ὑμᾶσ συγχωρῆσαι αὐτῷ, εἰ μὴ ὑμῶν μὲν κατεφρόνει, οὓσ δ’ ἐνθάδε προῄρηται φίλουσ κεκτῆσθαι, τούτοισ διεπίστευεν;

οἳ οὐκ αἰσχύνονται Φιλίππῳ ζῶντεσ καὶ οὐ τῇ αὑτῶν πατρίδι, καὶ τὰσ παρ’ ἐκείνου δωρειὰσ λαμβάνοντεσ οἰόνται οἴκαδε λαμβάνειν, τὰ οἴκοι πωλοῦντεσ. περὶ δὲ τῆσ ἐπανορθώσεωσ τῆσ εἰρήνησ, ἣν ἔδοσαν ἡμῖν οἱ πρέσβεισ οἱ παρ’ ἐκείνου πεμφθέντεσ ἐπανορθώσασθαι, ὅτι ἐπηνωρθωσάμεθα, ὃ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ ὁμολογεῖται δίκαιον εἶναι, ἑκατέρουσ ἔχειν τὰ ἑαυτῶν, ἀμφισβητεῖ μὴ δεδωκέναι μηδὲ τοὺσ πρέσβεισ ταῦτ’ εἰρηκέναι πρὸσ ὑμᾶσ, οὐδὲν ἀλλ’ ἢ πεπεισμένοσ ὑπὸ τούτων, οἷσ χρῆται φίλοισ, ὡσ ὑμεῖσ οὐ μνημονεύετε τὰ ἐν τῷ δήμῳ εἰρημένα.

μόνον δὲ τοῦτο οὐχ οἱο͂́ν τε ὑμῖν ἐστιν ἀμνημονῆσαι·

ἐν γὰρ τῇ αὐτῇ ἐκκλησίᾳ καὶ οἱ πρέσβεισ ὑμῖν οἱ παρ’ ἐκείνου ἥκοντεσ διελέγοντο καὶ τὸ ψήφισμα ἐγράφη. ὥστ’ οὐχ οἱο͂́ν τε, παραχρῆμα τῶν λόγων εἰρημένων καὶ εὐθὺσ τοῦ ψηφίσματοσ ἐπαναγιγνωσκομένου, τὴν καταψευδομένην γνώμην τῶν πρέσβεων, ταύτην ὑμᾶσ χειροτονῆσαι· ὥστε τοῦτο μὲν οὐ κατ’ ἐμοῦ, ἀλλὰ καθ’ ὑμῶν ἐπέσταλκεν, ὡσ ὑμεῖσ περὶ ὧν οὐκ ἠκούσατε, περὶ τούτων ἀποκρινάμενοι τὴν γνώμην ἀπεστείλατε. καὶ οἱ μὲν πρέσβεισ αὐτοί, ὧν κατεψεύδετο τὸ ψήφισμα, ὅτ’ ἀπεκρίνεσθε αὐτοῖσ ἀναγιγνώσκοντεσ καὶ ἐπὶ ξένια αὐτοὺσ ἐκαλεῖτε, οὐκ ἐτόλμησαν παρελθεῖν, οὐδ’ εἰπεῖν ὅτι καταψεύδεσθε ἡμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ φατὲ ἡμᾶσ εἰρηκέναι ἃ οὐκ εἰρήκαμεν, ἀλλὰ σιωπῇ ἀπιόντεσ ᾤχοντο.

βούλομαι δ’ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι καὶ γὰρ ηὐδοκίμησεν ὁ Πύθων παρ’ ὑμῖν ἐν τῇ δημηγορίᾳ, ὁ τότε πρεσβεύων, αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ οὓσ ἔλεγεν ὑπομνῆσαι· οἶδα γὰρ ὅτι μέμνησθε. παραπλήσιοι δ’ ἦσαν οἷσ καὶ νῦν ἐπέσταλκε Φίλιπποσ·

ἐγκαλῶν γὰρ ἡμῖν τοῖσ διαβάλλουσι τὸν Φίλιππον, καὶ ὑμῖν ἐμέμφετο ὅτι ὡρμηκότοσ αὐτοῦ εὖ ποιεῖν ὑμᾶσ καὶ προῃρημένου μάλιστα τῶν Ἑλλήνων φίλουσ κεκτῆσθαι αὐτοὶ κωλύετε, ἀποδεχόμενοι τοὺσ λόγουσ τῶν συκοφαντούντων καὶ χρήματα ἐκεῖνον αἰτούντων καὶ διαβαλλόντων· τοὺσ γὰρ τοιούτουσ λόγουσ, ὅταν ἀπαγγελλόντων ἀκούῃ, ὅτι κακῶσ ἤκουεν, ὑμεῖσ δ’ ἀπεδέχεσθε, μεταβάλλειν αὐτοῦ τὴν γνώμην, ὅταν ἄπιστοσ φαίνηται τούτοισ ὧν προῄρηται εὐεργέτησ εἶναι. ἐκέλευεν οὖν τοὺσ λέγοντασ ἐν τῷ δήμῳ τῇ μὲν εἰρήνῃ μὴ ἐπιτιμᾶν·

οὐ γὰρ ἄξιον εἶναι εἰρήνην λύειν· εἰ δέ τι μὴ καλῶσ γέγραπται ἐν τῇ εἰρήνῃ, τοῦτ’ ἐπανορθώσασθαι, ὡσ ἅπαντα Φίλιππον ποιήσοντα ὅσ’ ἂν ὑμεῖσ ψηφίσησθε. ἂν δὲ διαβάλλωσι μέν, αὐτοὶ δὲ μηδὲν γράφωσι δι’ οὗ ἡ μὲν εἰρήνη ἔσται, παύσεται δ’ ἀπιστούμενοσ ὁ Φίλιπποσ, μὴ προσέχειν τὸν νοῦν τοῖσ τοιούτοισ ἀνθρώποισ. καὶ τούτουσ τοὺσ λόγουσ ὑμεῖσ ἀκούοντεσ ἀπεδέχεσθε, καὶ δίκαια ἔφατε τὸν Πύθωνα λέγειν·

καὶ ἦν δίκαια. ἔλεγε δὲ τούτουσ τοὺσ λόγουσ, οὐχ ὅπωσ λυθείη ἐκ τῆσ εἰρήνησ ἃ ἦν ἐκείνῳ συμφέροντα καὶ ὧν πολλὰ χρήματα ἀνηλώκει ὥστε γενέσθαι, ἀλλ’ ὑπὸ τῶν ἐνθάδε διδασκάλων προδεδιδαγμένοσ, οἳ οὐκ ᾤοντο εἶναι τὸν γράψοντα ἐναντία τῷ Φιλοκράτουσ ψηφίσματι, τῷ ἀπολλύντι Ἀμφίπολιν. ἐγὼ δ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, παράνομον μὲν οὐδὲν ἐτόλμησα γράψαι, τῷ δὲ Φιλοκράτουσ ψηφίσματι οὐκ ἦν παράνομον τἀναντία γράφειν, ὡσ ἐγὼ ἐπιδείξω·

τὸ γὰρ ψήφισμα τὸ Φιλοκράτουσ, καθ’ ὃ ὑμεῖσ ἀπώλλυτε Ἀμφίπολιν, ἐναντίον ἦν τοῖσ προτέροισ ψηφίσμασι, καθ’ ἃ ὑμεῖσ ἐκτήσασθε ταύτην τὴν χώραν. τοῦτο μὲν οὖν παράνομον ἦν τὸ ψήφισμα, τὸ τοῦ Φιλοκράτουσ, καὶ οὐχ οἱο͂́ν τ’ ἦν τὸν τὰ ἔννομα γράφοντα ταὐτὰ τῷ παρανόμῳ ψηφίσματι γράφειν.

ἐκείνοισ δὲ τοῖσ προτέροισ ψηφίσμασι, τοῖσ οὖσιν ἐννόμοισ καὶ σῴζουσι τὴν ὑμετέραν χώραν, ταὐτὰ γράφων ἔννομά τ’ ἔγραψα καὶ ἐξήλεγχον τὸν Φίλιππον, ὅτι ἐξηπάτα ὑμᾶσ καὶ οὐκ ἐπανορθώσασθαι ἐβούλετο τὴν εἰρήνην, ἀλλὰ τοὺσ ὑπὲρ ὑμῶν λέγοντασ ἀπίστουσ καταστῆσαι. καὶ ὅτι μὲν δοὺσ τὴν ἐπανόρθωσιν νῦν ἔξαρνόσ ἐστιν, ἅπαντεσ ἴστε.

φησὶ δ’ Ἀμφίπολιν ἑαυτοῦ εἶναι· ὑμᾶσ γὰρ ψηφίσασθαι ἐκείνου εἶναι, ὅτ’ ἐψηφίζεσθε ἔχειν αὐτὸν ἃ εἶχεν. ὑμεῖσ δὲ τὸ μὲν ψήφισμα τοῦτ’ ἐψηφίσασθε, οὐ μέντοι γ’ ἐκείνου εἶναι Ἀμφίπολιν· ἔστι γὰρ ἔχειν καὶ τἀλλότρια, καὶ οὐχ ἅπαντεσ οἱ ἔχοντεσ τὰ αὑτῶν ἔχουσιν, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ ἀλλότρια κέκτηνται· ὥστε τοῦτό γε τὸ σοφὸν αὐτῷ ἠλίθιόν ἐστιν. καὶ τοῦ μὲν Φιλοκράτουσ ψηφίσματοσ μέμνηται, τῆσ δ’ ἐπιστολῆσ, ἣν πρὸσ ὑμᾶσ ἔπεμψεν ὅτ’ Ἀμφίπολιν ἐπολιόρκει, ἐπιλέλησται, ἐν ᾗ ὡμολόγει τὴν Ἀμφίπολιν ὑμετέραν εἶναι·

ἔφη γὰρ ἐκπολιορκήσασ ὑμῖν ἀποδώσειν, ὡσ οὖσαν ὑμετέραν καὶ οὐ τῶν ἐχόντων. κἀκεῖνοι μέν, ὡσ ἐοίκεν, οἱ πρότερον ἐν Ἀμφιπόλει οἰκοῦντεσ πρὶν Φίλιππον λαβεῖν, τὴν Ἀθηναίων χώραν εἶχον, ἐπειδὴ δὲ Φίλιπποσ αὐτὴν εἴληφεν, οὐ τὴν Ἀθηναίων χώραν ἀλλὰ τὴν ἑαυτοῦ ἔχει·

οὐδ’ Ὄλυνθόν γε οὐδ’ Ἀπολλωνίαν οὐδὲ Παλλήνην, οὐκ ἀλλοτρίασ ἀλλὰ τὰσ ἑαυτοῦ χώρασ κέκτηται. ἆρ’ ὑμῖν δοκεῖ πεφυλαγμένωσ ἅπαντα πρὸσ ὑμᾶσ ἐπιστέλλειν, ὅπωσ ἂν φαίνηται καὶ λέγων καὶ πράττων ἃ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ ὁμολογεῖται δίκαια εἶναι, ἀλλ’ οὐ σφόδρα καταπεφρονηκέναι, ὃσ τὴν χώραν, ἣν οἱ Ἕλληνεσ καὶ βασιλεὺσ ὁ Περσῶν ἐψηφίσαντο καὶ ὡμολογήκασιν ὑμετέραν εἶναι, ταύτην φησὶν ἑαυτοῦ καὶ οὐχ ὑμετέραν εἶναι;

ἡγούμενοι καὶ δίκαιον τοῦτο καὶ φιλάνθρωπον, μὴ μόνον ἡμᾶσ καὶ τοὺσ συμμάχουσ τοὺσ ἡμετέρουσ καὶ Φίλιππον καὶ τοὺσ συμμάχουσ τοὺσ ἐκείνου ἄγειν τὴν εἰρήνην, τοὺσ δὲ μήθ’ ἡμετέρουσ ὄντασ μήτε Φιλίππου συμμάχουσ ἐν μέσῳ κεῖσθαι καὶ ὑπὸ τῶν κρειττόνων ἀπόλλυσθαι, ἀλλὰ καὶ τούτοισ διὰ τὴν ὑμετέραν εἰρήνην ὑπάρχειν σωτηρίαν, καὶ τῷ ὄντι εἰρήνην ἄγειν ἡμᾶσ καταθεμένουσ τὰ ὅπλα, τοῦτο δὲ τὸ ἐπανόρθωμα ὁμολογῶν ἐν τῇ ἐπιστολῇ, ὡσ ἀκούετε, δίκαιόν τ’ εἶναι καὶ δέχεσθαι, Φεραίων μὲν ἀφῄρηται τὴν πόλιν καὶ φρουρὰν ἐν τῇ ἀκροπόλει κατέστησεν, ἵνα δὴ αὐτόνομοι ὦσιν, ἐπὶ δ’ Ἀμβρακίαν στρατεύεται, τὰσ δ’ ἐν Κασσωπίᾳ τρεῖσ πόλεισ, Πανδοσίαν καὶ Βούχετα καὶ Ἐλάτειαν, Ἠλείων ἀποικίασ, κατακαύσασ τὴν χώραν καὶ εἰσ τὰσ πόλεισ βιασάμενοσ παρέδωκεν Ἀλεξάνδρῳ τῷ κηδεστῇ τῷ ἑαυτοῦ δουλεύειν.

σφόδρα γε βούλεται τοὺσ Ἕλληνασ ἐλευθέρουσ εἶναι καὶ αὐτονόμουσ, ὡσ δηλοῖ τὰ ἔργα.

περὶ δὲ τῶν ὑποσχέσεων ὧν ὑμῖν διατελεῖ ὑπισχνούμενοσ ὡσ μεγάλα ὑμᾶσ εὐεργετήσων, καταψεύδεσθαί μέ φησιν αὐτοῦ διαβάλλοντα πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ·

οὐδὲν γὰρ ὑμῖν πώποτέ φησιν ὑπεσχῆσθαι. οὕτωσ ἀναιδήσ ἐστιν ὁ ἐν ἐπιστολῇ γεγραφώσ, ἥ ἐστι νῦν ἐν τῷ βουλευτηρίῳ, ὅσ’ ἐπιστομιεῖν ἡμᾶσ, ἔφη, τοὺσ αὐτῷ ἀντιλέγοντασ, ἐὰν ἡ εἰρήνη γένηται, τοσαῦτα ὑμᾶσ ἀγαθὰ ποιήσειν· ἃ γράφειν ἂν ἤδη, εἰ ᾔδει τὴν εἰρήνην ἐσομένην, δῆλον ὡσ προκεχειρισμένων καὶ ἑτοίμων ὄντων τῶν ἀγαθῶν, ἃ ἐμέλλομεν πείσεσθαι τῆσ εἰρήνησ γενομένησ. γενομένησ δὲ τῆσ εἰρήνησ, ἃ μὲν ἡμεῖσ ἐμέλλομεν ἀγαθὰ πείσεσθαι, ἐκποδών ἐστι, φθορὰ δὲ τῶν Ἑλλήνων τοσαύτη γέγονεν ὅσην ὑμεῖσ ἴστε.

ὑμῖν δ’ ἐν τῇ νῦν ἐπιστολῇ ὑπισχνεῖται, ἐὰν τοῖσ μὲν αὑτοῦ φίλοισ καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ λέγουσι πιστεύητε, ἡμᾶσ δὲ τοὺσ διαβάλλοντασ αὐτὸν πρὸσ ὑμᾶσ τιμωρήσησθε, ὡσ μεγάλα εὐεργετήσει. τὰ μέντοι εὐεργετήματα τοιαῦτα ἔσται·

οὔτε τὰ ὑμέτερα ὑμῖν ἀποδώσει αὑτοῦ γάρ φησιν εἶναι, οὔτ’ ἐν τῇ οἰκουμένῃ αἱ δωρειαὶ ἔσονται, ἵνα μὴ διαβληθῇ πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ, ἀλλ’ ἄλλη τισ χώρα καὶ ἄλλοσ, ὡσ ἐοίκε, τόποσ φανήσεται, οὗ ὑμῖν αἱ δωρειαὶ δοθήσονται. περὶ δ’ ὧν ἐν τῇ εἰρήνῃ εἴληφε χωρίων, ὑμῶν ἐχόντων, παρασπονδῶν καὶ λύων τὴν εἰρήνην, ἐπειδὴ οὐκ ἔχει ὅ τι εἴπῃ, ἀλλ’ ἀδικῶν φανερῶσ ἐξελέγχεται, ἐπιτρέπειν φησὶ περὶ τούτων ἕτοιμοσ εἶναι ἴσῳ καὶ κοινῷ δικαστηρίῳ·

περὶ ὧν μόνων οὐδὲν δεῖ ἐπιτροπῆσ, ἀλλ’ ἀριθμὸσ ἡμερῶν ἐστιν ὁ κρίνων. ἅπαντεσ γὰρ ἴσμεν τίνι μηνὶ καὶ τίνι ἡμέρᾳ ἡ εἰρήνη ἐγένετο. ὥσπερ δὲ ταῦτα ἴσμεν, κἀκεῖνα ἴσμεν, τίνι μηνὶ καὶ τίνι ἡμέρᾳ Σέρρειον τεῖχοσ καὶ Ἐργίσκη καὶ Ιἑρὸν ὄροσ ἑάλω.

οὐ δὴ ἀφανῆ ἐστι τὰ οὕτω πραχθέντα, οὐδὲ κρίσεωσ δεόμενα, ἀλλὰ πᾶσι γνώριμα πότεροσ πρότεροσ ὁ μήν ἐστιν, ἐν ᾧ ἡ εἰρήνη ἐγένετο ἢ ἐν ᾧ τὰ χωρία ἑάλω. φησὶ δὲ καὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἡμῶν, ὅσοι ἐν τῷ πολέμῳ ἑάλωσαν, ἀποδεδωκέναι·

ὃσ τὸν μὲν Καρύστιον, τὸν πρόξενον τῆσ ἡμετέρασ πόλεωσ, ὑπὲρ οὗ ὑμεῖσ τρεῖσ πρέσβεισ ἐπέμψατε ἀπαιτοῦντεσ, τοῦτον τὸν ἄνδρα ἐκεῖνοσ οὕτω σφόδρα ὑμῖν ἐβούλετο χαρίσασθαι, ὥστ’ ἀπέκτεινε καὶ οὐδ’ ἀναίρεσιν ἔδωκεν, ἵνα ταφῇ. περὶ δὲ Χερρονήσου, ἅ τ’ ἐπιστέλλει πρὸσ ὑμᾶσ ἄξιόν ἐστιν ἐξετάσαι, ἔτι δὲ καὶ ἃ πράττει, καὶ ταῦτ’ εἰδέναι.

τὸν μὲν γὰρ τόπον ἅπαντα τὸν ἔξω Ἀγορᾶσ ὡσ ἑαυτοῦ ὄντα καὶ ὑμῖν οὐδὲν προσήκοντα δέδωκε καρποῦσθαι Ἀπολλωνίδῃ τῷ Καρδιανῷ. καίτοι Χερρονήσου οἱ ὁρ́οι εἰσίν, οὐκ Ἀγορά, ἀλλὰ βωμὸσ τοῦ Διὸσ τοῦ ὁρίου, ὅσ ἐστι μεταξὺ Πτελεοῦ καὶ Λευκῆσ ἀκτῆσ, ᾗ ἡ διορυχὴ ἔμελλε Χερρονήσου ἔσεσθαι, ὥσ γε τὸ ἐπίγραμμα τὸ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τοῦ Διὸσ τοῦ ὁρίου δηλοῖ. ἔστι δὲ τουτί· τόνδε καθιδρύσαντο θεῷ περικαλλέα βωμὸνΛευκῆσ καὶ Πτελεοῦ μέσσον ὁρ́ον θέμενοιἐνναέται, χώρησ σημήϊον·

ἀμμορίησ δὲαὐτὸσ ἄναξ μακάρων ἐστὶ μέσοσ Κρονίδησ. ταύτην μέντοι τὴν χώραν, τοσαύτην οὖσαν ὅσην οἱ πολλοὶ ὑμῶν ἴσασιν, ὡσ ἑαυτοῦ οὖσαν τὴν μὲν αὐτὸσ καρποῦται, τὴν δ’ ἄλλοισ δωρειὰν δέδωκε, καὶ ἅπαντα τὰ κτήματα τὰ ὑμέτερα ὑφ’ αὑτῷ ποιεῖται.

καὶ οὐ μόνον τὴν ἔξω Ἀγορᾶσ χώραν σφετερίζεται, ἀλλὰ καὶ πρὸσ Καρδιανούσ, οἳ οἰκοῦσιν εἴσω Ἀγορᾶσ, ἐπιστέλλει ἐν τῇ νῦν ἐπιστολῇ ὡσ δεῖ ὑμᾶσ διαδικάζεσθαι ‐ πρὸσ Καρδιανοὺσ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν τῇ ὑμετέρᾳ ‐ εἴ τι πρὸσ αὐτοὺσ διαφέρεσθε. διαφέρονται δὲ πρὸσ ὑμᾶσ, σκέψασθε εἰ περὶ μικροῦ.

ἑαυτῶν φασι τὴν χώραν οὖσαν οἰκεῖν καὶ οὐχ ὑμετέραν, καὶ τὰ μὲν ὑμέτερα εἶναι ἐγκτήματα ὡσ ἐν ἀλλοτρίᾳ, τὰ δὲ ἑαυτῶν κτήμαθ’ ὡσ ἐν οἰκείᾳ, καὶ ταῦθ’ ὑμέτερον πολίτην γράψαι ἐν ψηφίσματι, Κάλλιππον Παιανιέα. καὶ τοῦτό γ’ ἀληθῆ λέγουσιν·

ἔγραψε γάρ, καὶ ἐμοῦ γ’ αὐτὸν γραψαμένου παρανόμων γραφὴν ὑμεῖσ ἀπεψηφίσασθε· τοιγάρτοι ἀμφισβητήσιμον ὑμῖν τὴν χώραν κατεσκεύακεν. ὁπότε δὲ περὶ τούτου τολμήσετε πρὸσ Καρδιανοὺσ διαδικάζεσθαι, εἴθ’ ὑμετέρα ἐστὶν εἴτ’ ἐκείνων ἡ χώρα, διὰ τί οὐ καὶ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ Χερρονησίτασ τὸ αὐτὸ δίκαιον ἔσται; καὶ οὕτωσ ὑβριστικῶσ ὑμῖν κέχρηται ὥστε φήσιν, ἂν μὴ θέλωσι διαδικάζεσθαι οἱ Καρδιανοί, αὐτὸσ ἀναγκάσειν, ὡσ ὑμῶν γ’ οὐκ ἂν δυναμένων οὐδὲν ἀναγκάσαι Καρδιανοὺσ ὑμῖν ποιῆσαι·

ἐπειδὴ δ’ ὑμεῖσ οὐ δύνασθε, αὐτόσ φησι τοῦτ’ ἀναγκάσειν αὐτοὺσ ποιῆσαι. ἆρ’ οὐ μεγάλα φαίνεται ὑμᾶσ εὐεργετῶν; καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολήν τινεσ εὖ ἔφασαν γεγράφθαι, οἳ πολὺ ἂν δικαιότερον ὑφ’ ὑμῶν ἢ Φίλιπποσ μισοῖντο.

ἐκεῖνοσ μέν γ’ ἑαυτῷ κτώμενοσ δόξαν καὶ μεγάλ’ ἀγαθὰ ἅπαντα καθ’ ὑμῶν πράττει· ὅσοι δ’ Ἀθηναῖοι ὄντεσ μὴ τῇ πατρίδι, ἀλλὰ Φιλίππῳ εὔνοιαν ἐνδείκνυνται, προσήκει αὐτοὺσ ὑφ’ ὑμῶν κακοὺσ κακῶσ ἀπολωλέναι, εἴπερ ὑμεῖσ τὸν ἐγκέφαλον ἐν τοῖσ κροτάφοισ καὶ μὴ ἐν ταῖσ πτέρναισ καταπεπατημένον φορεῖτε. ὑπόλοιπόν μοί ἐστιν ἔτι πρὸσ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν τὴν εὖ ἔχουσαν καὶ τοὺσ λόγουσ τῶν πρέσβεων γράψαι τὴν ἀπόκρισιν, ἣν ἡγοῦμαι δικαίαν τ’ εἶναι καὶ συμφέρουσαν ὑμῖν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Demosthenes, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου

(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION