Ancient Greek Text

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 130

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 130)

Τευθὶσ. Ἀριστοτέλησ εἶναί φησι καὶ ταύτην τῶν συναγελαζομένων ἔχειν τε τὰ πλεῖστα τῆσ σηπίασ, τὸν τῶν ποδῶν ἀριθμόν, τὰσ προβοσκίδασ. τῶν δὲ ταύτησ ποδῶν οἱ μὲν κάτω μικροὶ εἰσιν, οἱ δ’ ἄνω μείζουσ· καὶ τῶν προβοσκίδων ἡ δεξιὰ παχυτέρα, καὶ τὸ ὅλον σωμάτιον τρυφερὸν καὶ ὑπομηκέστερον. ἔχει δὲ καὶ θολὸν ἐν τῇ μύτιδι οὐ μέλανα ἀλλ’ ὠχρὸν καὶ τὸ ὄστρακον μικρὸν λίαν καὶ χονδρῶδεσ. τεῦθοσ. ὁ δὲ τεῦθοσ μόνῳ τούτῳ διαφέρει, τῷ μεγέθει· γίνεται δὲ καὶ τριῶν σπιθαμῶν, τὸ δὲ χρῶμά ἐστιν ὑπέρυθροσ καὶ τῶν ὀδόντων τὸν μὲν κάτω ἐλάττονα ἔχει, τὸν δὲ ἄνω μείζονα, ἄμφω δὲ μέλανασ καὶ ὁμοίουσ ῥύγχει ἱέρακοσ. ἀναπτυχθεὶσ δὲ κοιλίαν ἔχει ὁμοίαν ταῖσ ὑείαισ.

ἐν δὲ ε’ μορίων βραχύβιά φησιν εἶναι τὸν τεῦθον καὶ τὴν σηπίαν, Ἀρχέστρατοσ δ’ ὁ πᾶσαν γῆν καὶ θάλασσαν διὰ γαστριμαργίαν περιελθών φησι· τευθίδεσ ἐν Δίῳ τῷ Πιερικῷ παρὰ χεῦμα Βαφύρα· καὶ ἐν Ἀμβρακίᾳ παμπληθέασ ὄψει. Ἄλεξισ δὲ ἐν Ἐρετρικῷ τάδε ποιεῖ λέγοντα μάγειρον τευθίδεσ, σπίναι, βατίσ, χῆμοσ, ἀφύαι, κρεᾴδι’, ἐντερίδια· ἀλλὰ τὰσ μὲν τευθίδασ, τὰ πτερύγι’ αὐτῶν συντεμών, στεατίου μικρὸν παραμίξασ, περιπάσασ ἡδύσμασι λεπτοῖσι χλωροῖσ ὠνθύλευσα.

καὶ πέμμα δέ τι τευθίδα ὀνομάζειν Ιἀτροκλέα ἐν Ἀρτοποιικῷ φησι Πάμφιλοσ.