Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 47

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 47)

Ναυσικράτησ Ναυκλήροισ· . . δύο μέν, φασιν, ἁπαλοὶ καὶ καλοὶ παῖδεσ θεοῦ τοῦ ναυτίλοισι πολλάκισ ἤδη φανέντοσ πελαγίοισ ἐν ἀγκάλαισ, ὃν καὶ τὰ θνητῶν φασιν ἀγγέλλειν πάθη. β. Γλαῦκον λέγεισ. α. ἔγνωκασ. τὸν δὲ Γλαῦκον τὸν θαλάττιον δαίμονα Θεόλυτοσ μὲν ὁ Μηθυμναῖοσ ἐν τοῖσ Βακχικοῖσ ἔπεσιν ἐρασθέντα φησὶν Ἀρεάδνησ, ὅτ’ ἐν Δίᾳ τῇ νήσῳ ὑπὸ Διονύσου ἡρπάσθη, καὶ βιαζόμενον ὑπὸ Διονύσου ἀμπελίνῳ δεσμῷ ἐνδεθῆναι καὶ δεηθέντα ἀφεθῆναι εἰπόντα· Ἀνθηδών νὺ τίσ ἐστιν ἐπὶ πλευροῖο θαλάσσησ ἀντίον Εὐβοίησ σχεδὸν Εὐρίποιο ῥοάων· ἔνθεν ἐγὼ γένοσ εἰμί· πατήρ δέ με γείνατο Κωπεύσ. Προμαθίδασ δ’ ὁ Ἡρακλεώτησ ἐν ἡμιάμβοισ Πολύβου τοῦ Ἑρμοῦ καὶ Εὐβοίασ τῆσ Λαρύμνου γενεαλογεῖ τὸν Γλαῦκον. Μνασέασ δ’ ἐν τρίτῳ τῶν Εὐρωπιακῶν Ἀνθηδόνοσ καὶ Ἀλκυόνησ αὐτὸν γενεαλογεῖ. ναυτικὸν δὲ αὐτὸν καὶ κολυμβητὴν ἀγαθὸν γενόμενον Πόντιον καλεῖσθαι· ἁρπάσαντα Σύμην τὴν Ιἠλύσου καὶ Δωτίδοσ θυγατέρα ἀποπλεῦσαι εἰσ τὴν Ἀσίαν καὶ τὴν ἐγγὺσ τῆσ Καρίασ νῆσον ἔρημον οὖσαν κατοικίσαντα ἀπὸ τῆσ γυναικὸσ Σύμην αὐτὴν προσαγορεῦσαι. Εὐάνθησ δ’ ὁ ἐποποιὸσ ἐν τῷ εἰσ τὸν Γλαῦκον ὕμνῳ Ποσειδῶνοσ αὐτὸν υἱὸν εἶναι καὶ Ναΐδοσ νύμφησ μιγῆναί τε Ἀρεάδνῃ ἐν Δίᾳ τῇ νήσῳ ἐρασθέντα, ὅτε ὑπὸ Θησέωσ κατελείφθη, Ἀριστοτέλησ δ’ ἐν τῇ Δηλίων πολιτείᾳ ἐν Δήλῳ κατοικήσαντα μετὰ τῶν Νηρηίδων τοῖσ θέλουσι μαντεύεσθαι.

Πόσσισ δ’ ὁ Μάγνησ ἐν τρίτῳ Ἀμαζονίδοσ τῆσ Ἀργοῦσ φησι δημιουργὸν γενέσθαι τὸν Γλαῦκον καὶ κυβερνῶντα αὐτήν, ὅτε ’ Ιἄσων μετὰ τῶν Τυρρηνῶν ἐμάχετο, μόνον ἄτρωτον γενέσθαι ἐν τῇ ναυμαχίᾳ· κατὰ δὲ Διὸσ βούλησιν ἐν τῷ τῆσ θαλάσσησ βυθῷ ἀφανισθῆναι καὶ οὕτωσ γενέσθαι θαλάττιον δαίμονα ὑπὸ μόνου τε Ιἄσονοσ θεωρηθῆναι.

φησὶ Γλαῦκον μετονομασθῆναι.

상위

The Deipnosophists, Book 7

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION