Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 72

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 72)

Τιθωνὸν δ’ ἀπὸ τῆσ ἑώ μέχρι δυσμῶν κοιμώμενον μόλισ αἱ ἐπιθυμίαι πρὸσ ἑσπέραν ἐπήγειρον ὅθεν Ηοἶ συγκοιμᾶσθαι λεχθείσ, διὰ τὸ ταῖσ ἐπιθυμίαισ ἐμπεπλέχθαι ἐπὶ γήρωσ ἐν ταλάρῳ καθεῖρκται, κρεμαστὸσ ὢν πρὸσ ἀλήθειαν ἐκ τούτων, καὶ Μελάνθιοσ δὲ τὸν αὑτοῦ τράχηλον κατατείνων ἀπήγχετο ἐκ τῶν ἀπολαύσεων, κνισότεροσ ὢν τοῦ Ὀδυσσέωσ Μελανθίου. πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι πᾶν τὸ σῶμα διεστράφησαν διὰ τὰσ ἀκαίρουσ ἡδονάσ, οἱ δὲ καὶ εἰσ πάχοσ σώματοσ ἐπέδωκαν, ἄλλοι δὲ καὶ εἰσ ἀναισθησίαν διὰ πολλὴν τρυφήν. "ὁ Κλεάρχου τοῦ πρώτου τυραννήσαντοσ ἐν Ἡρακλείᾳ υἱὸσ καὶ αὐτὸσ τῆσ πατρίδοσ τυραννήσασ ὑπὸ τρυφῆσ καὶ τῆσ καθ’ ἡμέραν ἀδηφαγίασ ἔλαθεν ὑπερσαρκήσασ, ὥστε διὰ τὸ πάχοσ ἐν δυσπνοίᾳ αὐτὸν συσχεθῆναι καὶ πνιγμῷ. διὸ συνέταξαν οἱ ἰατροὶ κατασκευάσαι βελόνασ λεπτὰσ τῷ μήκει διαφερούσασ, ἃσ διὰ τῶν πλευρῶν καὶ τῆσ κοιλίασ διωθεῖν ὅταν εἰσ ὕπνον τύχῃ βαθύτερον ἐμπεσών. μέχρι μὲν οὖν τινοσ ὑπὸ τῆσ πεπωρωμένησ ἐκ τοῦ στέατοσ σαρκὸσ οὐκ ἐνεποίει τὴν αἴσθησιν εἰ δὲ πρὸσ τὸν καθαρὸν τόπον ἡ βελόνη διελθοῦσα ἔθιγεν, τότε διηγείρετο. "τοὺσ δὲ χρηματισμοὺσ ἐποιεῖτο τοῖσ βουλομένοισ προτιθέμενοσ κιβωτὸν τοῦ σώματοσ ἵνα τὰ μὲν λοιπὰ μέρη κρύπτοι,2 τὸ δὲ πρόσωπον μόνον ὑπερέχων διαλέγοιτο τοῖσ ἀπαντῶσιν. "μνημονεύει δ’ αὐτοῦ Μένανδροσ ἥκιστὰ γ’ ὢν λοίδοροσ ἐν τοῖσ Ἁλιεῦσιν, τὸν μῦθον ὑποστησάμενοσ ὑπέρ τινων φυγάδων ἐξ Ἡρακλείασ· "παχὺσ γὰρ ὗσ ἔκειτ’ ἐπὶ στόμα. "καὶ πάλιν ἐτρύφησεν, ὥστε μὴ πολὺν τρυφᾶν χρόνον. "καὶ ἔτι ἴδιον ἐπιθυμῶν, μόνοσ μοι θάνατοσ οὗτοσ φαίνεται εὐθάνατοσ, ἔχοντα πολλὰσ χολλάδασ κεῖσθαι παχὺν ὕπτιον, μόλισ λαλοῦντα καὶ τὸ πνεῦμ’ ἔχοντ’ ἄνω, ἐσθίοντα καὶ λέγοντα ’ σήπομ’ ὑπὸ τῆσ ἡδονῆσ ἀπέθανεν δὲ βιώσασ ἔτη πέντε πρὸσ τοῖσ πεντήκοντα, ὧν ἐτυράννησεν τρία καὶ τριάκοντα, ἁπάντων τῶν πρὸ αὐτοῦ τυράννων πρᾳότητι καὶ ἐπιεικείᾳ διενηνοχώσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION