Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 66

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 66)

καὶ Δοῦρισ δέ φησιν ἐν τῇ κγ’ τῶν Ἱστοριῶν ὡσ ἦν τὸ παλαιὸν τοῖσ δυνάσταισ ἐπιθυμία τῆσ μέθησ, διὸ ποιεῖν τὸν Ὅμηρον τῷ Ἀγαμέμνονι λοιδορούμενον τὸν Ἀχιλλέα καὶ λέγοντα· οἰνοβαρέσ, κυνὸσ ὄμματ’ ἔχων. καὶ τὸν θάνατον δ’ ἀποσημαίνων τοῦ βασιλέωσ φησίν ὡσ ἀμφὶ κρητῆρα τραπέζασ τε πληθούσασ κείμεθα, δεικνύων καὶ τὸν θάνατον αὐτοῦ παρ’ αὐταῖσ ταῖσ ἐπιθυμίαισ τῆσ μέθησ γενόμενον. φιλήδονοσ ἦν καὶ Σπεύσιπποσ ὁ Πλάτωνοσ συγγενὴσ καὶ διάδοχοσ τῆσ σχολῆσ, Διονύσιοσ γοῦν ὁ τῆσ Σικελίασ τύραννοσ ἐν τῇ πρὸσ αὐταῦ Ἐπιστολῇ κατὰ τῆσ φιληδονίασ αὐτοῦ εἰπὼν καὶ φιλαργυρίαν αὐτῷ ὀνειδίζει καὶ τὸν Λασθενείασ τῆσ Ἀρκαδικῆσ ἔρωτα, ἥτισ καὶ Πλάτωνοσ ἠκηκόει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION