Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 55

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 55)

Πολύκλειτοσ δ’ ὁ Λαρισαῖοσ ἐν τῇ ὀγδόῃ τῶν Ἱστοριῶν καὶ ἐπὶ χρυσῆσ κλίνησ κοιμᾶσθαί φησι τὸν Ἀλέξανδρον καὶ αὐλητρίδασ αὐτῷ καὶ αὐλητὰσ αἰεὶ ἕπεσθαι ἐπὶ τὸ στρατόπεδον καὶ πίνειν ἄχρι τῆσ ἑώ. "ὁ Περσῶν βασιλεὺσ ἀθλοθετῶν τοῖσ τὰσ ἡδονὰσ αὐτῷ πορίζουσιν ὑπὸ πάντων τῶν ἡδέων ἡττωμένην ἀπέδειξε τὴν βασιλείαν καὶ καταγωνιζόμενοσ ἑαυτὸν οὐκ ᾔσθετο πρότερον ἢ τὸ σκῆπτρον ἕτεροι λαβόντεσ ἀνεκηρύχθησαν. Φύλαρχοσ δ’ ἐν τῇ τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν Ἱστοριῶν καὶ Ἀγαθαρχίδησ ὁ Κνίδιοσ ἐν τῷ δεκάτῳ περὶ ’ Ἀσίασ καὶ τοὺσ ἑταίρουσ φησὶ τοὺσ Ἀλεξάνδρου ὑπερβαλλούσῃ τρυφῇ χρήσασθαι. ὧν εἷσ ὢν καὶ Ἄγνων χρυσοῦσ ἥλουσ ἐν ταῖσ κρηπῖσι ἐφόρει.

Κλεῖτοσ δ’ ὁ Λευκὸσ καλούμενοσ ὅτε χρηματίζειν μέλλοι, ἐπὶ πορφυρῶν ἱματίων διαπεριπατῶν τοῖσ ἐντυγχάνουσιν διελέγετο. Περδίκκᾳ δὲ καὶ Κρατερῷ φιλογυμναστοῦσιν ἠκολούθουν διφθέραι σταδιαῖαι τοῖσ μεγέθεσιν, ὑφ’ αἷσ περιλαμβάνοντεσ τόπον ἐν ταῖσ καταστρατοπεδείαισ ἐγυμνάζοντο· ἠκολούθει δὲ αὐτοῖσ καὶ ὑποζύγια πολλὰ τὰ τὴν κόνιν κομίζοντα πρὸσ τὴν ἐν τῇ παλαίστρᾳ χρείαν. Λεοννάτῳ δὲ καὶ Μενελάῳ φιλοκυνήγοισ οὖσιν αὐλαῖαι σταδίων ἑκατὸν ἠκολούθουν, αἷσ περιιστάντεσ τὰσ θήρασ ι ἐκυνήγουν, τὰσ δὲ χρυσᾶσ πλατάνουσ καὶ τὴν χρυσῆν ἄμπελον ὑφ’ ἣν οἱ Περσῶν βασιλεῖσ ἐχρημάτιζον πολλάκισ καθήμενοι, σμαραγδίνουσ βότρυσ ἔχουσαν καὶ τῶν ’ Ἰνδικῶν ἀνθράκων ἄλλων τε παντοδαπῶν λίθων ὑπερβαλλόντων ταῖσ πολυτελείαισ, ἐλάττω φησὶν ὁ Φύλαρχοσ φαίνεσθαι τῆσ καθ’ ἡμέραν ἑκάστοτε γινομένησ παρ’ Ἀλεξάνδρῳ δαπάνησ, ἦν γὰρ αὐτοῦ ἡ σκηνὴ κλινῶν ρ’, χρυσοῖ δὲ κίονεσ ν’ κατεῖχον αὐτήν.

οἱ δὲ ὑπερτείνοντεσ οὐρανίσκοι διάχρυσοι ποικίλμασιν ἐκπεπονημένοι πολυτελέσιν ἐσκέπαζον τὸν ἄνω τόπον, καὶ πρῶτοι μὲν Πέρσαι φ’ μηλοφόροι περὶ αὐτὴν ἐντὸσ εἱστήκεσαν πορφυραῖσ καὶ μηλίναισ ἐσθῆσιν ἐξησκημένοι μετὰ δὲ τούτουσ τοξόται τὸν ἀριθμὸν χίλιοι, οἱ μὲν φλόγινα ἐνδεδυκότεσ, οἱ δὲ ὑσγινοβαφῆ,2 πολλοὶ δὲ καὶ κυάνεα εἶχον περιβόλαια. προειστήκεσαν δὲ τούτων ἀργυράσπιδεσ Μακεδόνεσ πεντακόσιοι, κατὰ δὲ μέσην τὴν σκηνὴν χρυσοῦσ ἐτίθετο δίφροσ, ἐφ’ οὗ καθήμενοσ ἐχρημάτιζεν ὁ Ἀλέξανδροσ τῶν σωματοφυλάκων πανταχόθεν ἐφεστηκότων.

ἔξωθεν δὲ κύκλῳ τῆσ σκηνῆσ τὸ τῶν ἐλεφάντων ἄγημα διεσκευασμένον ἐφειστήκει καὶ Μακεδόνεσ χίλιοι Μακεδονικὰσ στολὰσ ἔχοντεσ, εἶτα μύριοι Πέρσαι, τό τε τὴν πορφύραν ἔχον πλῆθοσ εἰσ πεντακοσίουσ ἦν, οἷσ Ἀλέξανδροσ ἔδωκε φορεῖν τὴν στολὴν ταύτην.

τοσούτων δὲ ὄντων καὶ τῶν φίλων καὶ τῶν θεραπευόντων οὐδεὶσ ἐτόλμα προσπορεύεσθαι Ἀλεξάνδρῳ τοιοῦτον ἐγεγόνει τὸ περὶ αὐτὸν ἀξίωμα, ἔγραψεν δὲ καὶ ποτε Ἀλέξανδροσ ταῖσ ἐν Ιὠνίᾳ πόλεσιν καὶ πρώτοισ Χίοισ, ὅπωσ αὐτῷ πορφύραν ἀποστείλωσιν. ἤθελεν γὰρ τοὺσ ἑταίρουσ ἅπαντασ ἁλουργὰσ ἐνδῦσαι στολάσ.

ἀναγνωσθείσησ δὲ τῆσ ἐπιστολῆσ Χίοισ παρὼν Θεόκριτοσ ὁ σοφιστὴσ νῦν ἐγνωκέναι ἔφη τὸ παρ’ Ὁμήρῳ εἰρημένον ἔλλαβε πορφύρεοσ θάνατοσ καὶ μοῖρα κραταιή.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION