Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene

(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene)

ἄκουε πᾶσ. ἔδοξε τῇ βουλῇ τάδε τῇ τῶν γυναικῶν· Τιμόκλει’ ἐπεστάτει, Λύσιλλ’ ἐγραμμάτευεν, εἶπε Ζωστράτη· ἐκκλησίαν ποιεῖν ἑώθεν τῇ μέσῃ τῶν Θεσμοφορίων, ᾗ μάλισθ’ ἡμῖν σχολή, καὶ χρηματίζειν πρῶτα περὶ Εὐριπίδου, ὅ τι χρὴ παθεῖν ἐκεῖνον· ἀδικεῖν γὰρ δοκεῖ ἡμῖν ἁπάσαισ. τίσ ἀγορεύειν βούλεται; ἐγώ. περίθου νυν τόνδε πρῶτον πρὶν λέγειν. σίγα σιώπα, πρόσεχε τὸν νοῦν· χρέμπτεται γὰρ ἤδη ὅπερ ποιοῦσ’ οἱ ῥήτορεσ. μακρὰν ἐοίκε λέξειν. φιλοτιμίᾳ μὲν οὐδεμιᾷ μὰ τὼ θεὼ λέξουσ’ ἀνέστην ὦ γυναῖκεσ· ἀλλὰ γὰρ βαρέωσ φέρω τάλαινα πολὺν ἤδη χρόνον προπηλακιζομένασ ὁρῶσ ἡμᾶσ ὑπὸ Εὐριπίδου τοῦ τῆσ λαχανοπωλητρίασ καὶ πολλὰ καὶ παντοῖ’ ἀκουούσασ κακά. τί γὰρ οὗτοσ ἡμᾶσ οὐκ ἐπισμῇ τῶν κακῶν; ποῦ δ’ οὐχὶ διαβέβληχ’, ὅπουπερ ἔμβραχυ εἰσὶν θεαταὶ καὶ τραγῳδοὶ καὶ χοροί, τὰσ μοιχοτρόπουσ, τὰσ ἀνδρεραστίασ καλῶν, τὰσ οἰνοπότιδασ, τὰσ προδότιδασ, τὰσ λάλουσ, τὰσ οὐδὲν ὑγιέσ, τὰσ μέγ’ ἀνδράσιν κακόν· ὥστ’ εὐθὺσ εἰσιόντεσ ἀπὸ τῶν ἰκρίων ὑποβλέπουσ’ ἡμᾶσ σκοποῦνταί τ’ εὐθέωσ μὴ μοιχὸσ ἔνδον ᾖ τισ ἀποκεκρυμμένοσ. δρᾶσαι δ’ ἔθ’ ἡμῖν οὐδὲν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ ἔξεστι· τοιαῦθ’ οὗτοσ ἐδίδαξεν κακὰ τοὺσ ἄνδρασ ἡμῶν· ὥστ’ ἐάνπερ τισ πλέκῃ γυνὴ στέφανον, ἐρᾶν δοκεῖ· κἂν ἐκβάλῃ σκεῦόσ τι κατὰ τὴν οἰκίαν πλανωμένη, ἁνὴρ ἐρωτᾷ, ’τῷ κατέαγεν ἡ χύτρα; οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ οὐ τῷ Κορινθίῳ ξένῳ. ’ κάμνει κόρη τισ, εὐθὺσ ἁδελφὸσ λέγει, τὸ χρῶμα τοῦτό μ’ οὐκ ἀρέσκει τῆσ κόρησ. εἰε͂ν, γυνή τισ ὑποβαλέσθαι βούλεται ἀποροῦσα παίδων, οὐδὲ τοῦτ’ ἔστιν λαθεῖν. ἅνδρεσ γὰρ ἤδη παρακάθηνται πλησίον· πρὸσ τοὺσ γέροντάσ θ’ οἳ πρὸ τοῦ τὰσ μείρακασ ἤγοντο, διαβέβληκεν, ὥστ’ οὐδεὶσ γέρων γαμεῖν ἐθέλει γυναῖκα διὰ τοὔποσ τοδὶ δέσποινα γὰρ γέροντι νυμφίῳ γυνή. εἶτα διὰ τοῦτον ταῖσ γυναικωνίτισιν σφραγῖδασ ἐπιβάλλουσιν ἤδη καὶ μοχλοὺσ τηροῦντεσ ἡμᾶσ, καὶ προσέτι Μολοττικοὺσ τρέφουσι μορμολυκεῖα τοῖσ μοιχοῖσ κύνασ. καὶ ταῦτα μὲν ξυγγνώσθ’. ἃ δ’ ἦν ἡμῖν πρὸ τοῦ αὐταῖσ ταμιεῦσαι καὶ προαιρούσαισ λαθεῖν ἄλφιτον ἔλαιον οἶνον, οὐδὲ ταῦτ’ ἔτι ἔξεστιν. οἱ γὰρ ἄνδρεσ ἤδη κλῄδια αὐτοὶ φοροῦσι κρυπτὰ κακοηθέστατα Λακωνίκ’ ἄττα, τρεῖσ ἔχοντα γομφίουσ. πρὸ τοῦ μὲν οὖν ἦν ἀλλ’ ὑποῖξαι τὴν θύραν ποιησαμέναισι δακτύλιον τριωβόλου, νῦν δ’ οὗτοσ αὐτοὺσ ᾡκότριψ Εὐριπίδησ ἐδίδαξε θριπήδεστ’ ἔχειν σφραγίδια ἐξαψαμένουσ. νῦν οὖν ἐμοὶ τούτῳ δοκεῖ ὄλεθρόν τιν’ ἡμᾶσ κυρκανᾶν ἁμωσγέπωσ, ἢ φαρμάκοισιν ἢ μιᾷ γέ τῳ τέχνῃ, ὅπωσ ἀπολεῖται. ταῦτ’ ἐγὼ φανερῶσ λέγω, τὰ δ’ ἄλλα μετὰ τῆσ γραμματέωσ συγγράψομαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION