Aristophanes, Peace, Prologue, anapests 1:

(아리스토파네스, Peace, Prologue, anapests 1:)

οἴμ’ ὡσ δέδοικα, κοὐκέτι σκώπτων λέγω. ὦ μηχανοποιὲ πρόσεχε τὸν νοῦν ὡσ ἐμέ· ἤδη στρέφει τι πνεῦμα περὶ τὸν ὀμφαλόν, κεἰ μὴ φυλάξει, χορτάσω τὸν κάνθαρον. ἀτὰρ ἐγγὺσ εἶναι τῶν θεῶν ἐμοὶ δοκῶ, καὶ δὴ καθορῶ τὴν οἰκίαν τὴν τοῦ Διόσ. τίσ ἐν Διὸσ θύραισιν; οὐκ ἀνοίξετε; πόθεν βροτοῦ με προσέβαλ’; ὦναξ Ἡράκλεισ τουτὶ τί ἐστι τὸ κακόν; ἱπποκάνθαροσ. ὦ βδελυρὲ καὶ τολμηρὲ κἀναίσχυντε σὺ καὶ μιαρὲ καὶ παμμίαρε καὶ μιαρώτατε, πῶσ δεῦρ’ ἀνῆλθεσ ὦ μιαρῶν μιαρώτατε; τί σοί ποτ’ ἔστ’ ὄνομ’; οὐκ ἐρεῖσ; μιαρώτατοσ. ποδαπὸσ τὸ γένοσ δ’ εἶ; φράζε μοι. μιαρώτατοσ. πατὴρ δέ σοι τίσ ἐστ’; ἐμοί; μιαρώτατοσ. οὔτοι μὰ τὴν γῆν ἔσθ’ ὅπωσ οὐκ ἀποθανεῖ, εἰ μὴ κατερεῖσ μοι τοὔνομ’ ὅ τι ποτ’ ἔστι σοι. Τρυγαῖοσ Ἀθμονεύσ, ἀμπελουργὸσ δεξιόσ, οὐ συκοφάντησ οὐδ’ ἐραστὴσ πραγμάτων. ἥκεισ δὲ κατὰ τί; τὰ κρέα ταυτί σοι φέρων. ὦ δειλακρίων πῶσ ἦλθεσ; ὦ γλίσχρων ὁρᾷσ ὡσ οὐκέτ’ εἶναί σοι δοκῶ μιαρώτατοσ; ἴθι νυν κάλεσόν μοι τὸν Δί’. ἰὴ ἰὴ ἰή, ὅτι οὐδὲ μέλλεισ ἐγγὺσ εἶναι τῶν θεῶν· φροῦδοι γὰρ ἐχθέσ εἰσιν ἐξῳκισμένοι. ποῖ γῆσ; ἰδοὺ γῆσ. ἀλλὰ ποῖ; πόρρω πάνυ; ὑπ’ αὐτὸν ἀτεχνῶσ τοὐρανοῦ τὸν κύτταρον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION