Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene

(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene)

ἄνοιγε τὴν θύραν· παραχωρεῖν οὐ θέλεισ; ὑμεῖσ τί κάθησθε; μῶν ἐγὼ τῇ λαμπάδι ὑμᾶσ κατακαύσω; φορτικὸν τὸ χωρίον. οὐκ ἂν ποιήσαιμ’. εἰ δὲ πάνυ δεῖ τοῦτο δρᾶν, ὑμῖν χαρίσασθαι, προσταλαιπωρήσομεν. χἠμεῖσ γε μετὰ σοῦ ξυνταλαιπωρήσομεν. οὐκ ἄπιτε; κωκύσεσθε τὰσ τρίχασ μακρά. οὐκ ἄπιθ’, ὅπωσ ἂν οἱ Λάκωνεσ ἔνδοθεν καθ’ ἡσυχίαν ἀπίωσιν εὐωχημένοι; οὔπω τοιοῦτον συμπόσιον ὄπωπ’ ἐγώ. ἦ καὶ χαρίεντεσ ἦσαν οἱ Λακωνικοί· ἡμεῖσ δ’ ἐν οἴνῳ συμπόται σοφώτατοι. ὀρθῶσ γ’, ὁτιὴ νήφοντεσ οὐχ ὑγιαίνομεν· ἢν τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐγὼ πείσω λέγων, μεθύοντεσ ἀεὶ πανταχοῖ πρεσβεύσομεν. νῦν μὲν γὰρ ὅταν ἔλθωμεν ἐσ Λακεδαίμονα νήφοντεσ, εὐθὺσ βλέπομεν ὅ τι ταράξομεν· ὥσθ’ ὅ τι μὲν ἂν λέγωσιν οὐκ ἀκούομεν, ἃ δ’ οὐ λέγουσι, ταῦθ’ ὑπονενοήκαμεν, ἀγγέλλομεν δ’ οὐ ταὐτὰ τῶν αὐτῶν πέρι. νυνὶ δ’ ἅπαντ’ ἤρεσκεν· ὥστ’ εἰ μέν γέ τισ ᾄδοι Τελαμῶνοσ, Κλειταγόρασ ᾄδειν δέον, ἐπῃνέσαμεν ἂν καὶ προσεπιωρκήσαμεν. ἀλλ’ οὑτοιὶ γὰρ αὖθισ ἔρχονται πάλιν ἐσ ταὐτόν. οὐκ ἐρρήσετ’ ὦ μαστιγίαι; νὴ τὸν Δί’ ὡσ ἤδη γε χωροῦσ’ ἔνδοθεν. ὦ Πολυχαρείδα λαβὲ τὰ φυσατήρια, ἵν’ ἐγὼ διποδιάξω τε κἀείσω καλὸν ἐσ τὼσ Ἀσαναίωσ τε καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἅμα . λαβὲ δῆτα τὰσ φυσαλλίδασ πρὸσ τῶν θεῶν, ὡσ ἥδομαί γ’ ὑμᾶσ ὁρῶν ὀρχουμένουσ.

상위

Lysistrata

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION