Aristophanes, Ecclesiazusae, Episode 4:

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode 4:)

ὦ πάντεσ ἀστοί, νῦν γὰρ οὕτω ταῦτ’ ἔχει, χωρεῖτ’ ἐπείγεσθ’ εὐθὺ τῆσ στρατηγίδοσ, ὅπωσ ἂν ὑμῖν ἡ τύχη κληρουμένοισ φράσῃ καθ’ ἕκαστον ἄνδρ’ ὅποι δειπνήσετε· ὡσ αἱ τράπεζαί γ’ εἰσὶν ἐπινενησμέναι ἀγαθῶν ἁπάντων καὶ παρεσκευασμέναι, κλῖναί τε σισυρῶν καὶ δαπίδων νενασμέναι, κρατῆρα συγκιρνᾶσιν, αἱ μυροπώλιδεσ ἑστᾶσ’ ἐφεξῆσ, τὰ τεμάχη ῥιπίζεται, λαγῷ’ ἀναπηγνύασι, πόπανα πέττεται, στέφανοι πλέκονται, φρύγεται τραγήματα, χύτρασ ἔτνουσ ἕψουσιν αἱ νεώταται. Σμοῖοσ δ’ ἐν αὐταῖσ ἱππικὴν στολὴν ἔχων τὰ τῶν γυναικῶν διακαθαίρει τρύβλια. Γέρων δὲ χωρεῖ χλανίδα καὶ κονίποδε ἔχων, καχάζων μεθ’ ἑτέρου νεανίου· ἐμβὰσ δὲ κεῖται καὶ τρίβων ἐρριμμένοσ. πρὸσ ταῦτα χωρεῖθ’, ὡσ ὁ τὴν μᾶζαν φέρων ἕστηκεν· ἀλλὰ τὰσ γνάθουσ διοίγνυτε. οὐκοῦν βαδιοῦμαι δῆτα. τί γὰρ ἕστηκ’ ἔχων ἐνταῦθ’, ἐπειδὴ ταῦτα τῇ πόλει δοκεῖ; καὶ ποῖ βαδιεῖ σὺ μὴ καταθεὶσ τὴν οὐσίαν; ἐπὶ δεῖπνον. οὐ δῆτ’, ἤν γ’ ἐκείναισ νοῦσ ἐνῇ, πρίν γ’ ἂν ἀπενέγκῃσ. ἀλλ’ ἀποίσω. πηνίκα; οὐ τοὐμὸν ὦ τᾶν ἐμποδὼν ἔσται. τί δή; ἑτέρουσ ἀποίσειν φήμ’ ἔθ’ ὑστέρουσ ἐμοῦ. βαδιεῖ δὲ δειπνήσων ὅμωσ; τί γὰρ πάθω; τὰ δυνατὰ γὰρ δεῖ τῇ πόλει ξυλλαμβάνειν τοὺσ εὖ φρονοῦντασ. ἢν δὲ κωλύσωσι, τί; ὁμόσ’ εἶμι κύψασ. ἢν δὲ μαστιγῶσι, τί; καλούμεθ’ αὐτάσ. ἢν δὲ καταγελῶσι, τί; ἐπὶ ταῖσ θύραισ ἑστώσ ‐ τί δράσεισ; εἰπέ μοι. τῶν ἐσφερόντων ἁρπάσομαι τὰ σιτία. βάδιζε τοίνυν ὕστεροσ· σὺ δ’ ὦ Σίκων καὶ Παρμένων αἴρεσθε τὴν παμπησίαν. φέρε νυν ἐγώ σοι ξυμφέρω. μὴ μηδαμῶσ. δέδοικα γὰρ μὴ καὶ παρὰ τῇ στρατηγίδι, ὅταν κατατιθῶ, προσποιῇ τῶν χρημάτων. νὴ τὸν Δία δεῖ γοῦν μηχανήματόσ τινοσ, ὅπωσ τὰ μὲν ὄντα χρήμαθ’ ἕξω, τοισδεδὶ τῶν ματτομένων κοινῇ μεθέξω πωσ ἐγώ. ὀρθῶσ ἔμοιγε φαίνεται· βαδιστέον ὁμόσ’ ἐστὶ δειπνήσοντα κοὐ μελλητέον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION