Aristophanes, Clouds, Parodos, strophe 1

ἀέναοι Νεφέλαι ἀρθῶμεν φανεραὶ δροσερὰν φύσιν εὐάγητον, πατρὸσ ἀπ’ Ὠκεανοῦ βαρυαχέοσ ὑψηλῶν ὀρέων κορυφὰσ ἐπὶ δενδροκόμουσ, ἵνα τηλεφανεῖσ σκοπιὰσ ἀφορώμεθα, καρπούσ τ’ ἀρδομέναν ἱερὰν χθόνα, καὶ ποταμῶν ζαθέων κελαδήματα, καὶ πόντον κελάδοντα βαρύβρομον· ὄμμα γὰρ αἰθέροσ ἀκάματον σελαγεῖται μαρμαρέαισ ἐν αὐγαῖσ. ἀλλ’ ἀποσεισάμεναι νέφοσ ὄμβριον ἀθανάτασ ἰδέασ ἐπιδώμεθα τηλεσκόπῳ ὄμματι γαῖαν.