Aristophanes, Birds, Agon, antepirrheme

τοῦτ’ ἐκεῖνο· ποῖφύγω δύστηνοσ; οὗτοσ οὐ μενεῖσ; ἵν’ ὑπὸ τούτων διαφορηθῶ; πῶσ γὰρ ἂν τούτουσ δοκεῖσ ἐκφυγεῖν; οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ἄν. ἀλλ’ ἐγώ τοί σοι λέγω, ὅτι μένοντε δεῖ μάχεσθαι λαμβάνειν τε τῶν χυτρῶν. τί δὲ χύτρα νώ γ’ ὠφελήσει; γλαῦξ μὲν οὐ πρόσεισι νῷν. τοῖσ δὲ γαμψώνυξι τοισδί; τὸν ὀβελίσκον ἁρπάσασ εἶτα κατάπηξον πρὸ σαυτοῦ. τοῖσι δ’ ὀφθαλμοῖσι τί; ὀξύβαφον ἐντευθενὶ προσδοῦ λαβὼν ἢ τρύβλιον. ὦ σοφώτατ’, εὖ γ’ ἀνηῦρεσ αὐτὸ καὶ στρατηγικῶσ· ὑπερακοντίζεισ σύ γ’ ἤδη Νικίαν ταῖσ μηχαναῖσ. ἐλελελεῦ χώρει κάθεσ τὸ ῥύγχοσ· οὐ μέλλειν ἐχρῆν. ἕλκε τίλλε παῖε δεῖρε, κόπτε πρώτην τὴν χύτραν. εἰπέ μοι τί μέλλετ’ ὦ πάντων κάκιστα θηρίων ἀπολέσαι παθόντεσ οὐδὲν ἄνδρε καὶ διασπάσαι τῆσ ἐμῆσ γυναικὸσ ὄντε ξυγγενεῖ καὶ φυλέτα; φεισόμεσθα γάρ τι τῶνδε μᾶλλον ἡμεῖσ ἢ λύκων; ἢ τίνασ τεισαίμεθ’ ἄλλουσ τῶνδ’ ἂν ἐχθίουσ ἔτι; εἰ δὲ τὴν φύσιν μὲν ἐχθροὶ τὸν δὲ νοῦν εἰσιν φίλοι, καὶ διδάξοντέσ τι δεῦρ’ ἥκουσιν ὑμᾶσ χρήσιμον; πῶσ δ’ ἂν οἵδ’ ἡμᾶσ τι χρήσιμον διδάξειάν ποτε ἢ φράσειαν, ὄντεσ ἐχθροὶ τοῖσι πάπποισ τοῖσ ἐμοῖσ; ἀλλ’ ἀπ’ ἐχθρῶν δῆτα πολλὰ μανθάνουσιν οἱ σοφοί. ἡ γὰρ εὐλάβεια σῴζει πάντα. παρὰ μὲν οὖν φίλου οὐ μάθοισ ἂν τοῦθ’, ὁ δ’ ἐχθρὸσ εὐθὺσ ἐξηνάγκασεν. αὐτίχ’ αἱ πόλεισ παρ’ ἀνδρῶν γ’ ἔμαθον ἐχθρῶν κοὐ φίλων ἐκπονεῖν θ’ ὑψηλὰ τείχη ναῦσ τε κεκτῆσθαι μακράσ· τὸ δὲ μάθημα τοῦτο σῴζει παῖδασ οἶκον χρήματα. ἔστι μὲν λόγων ἀκοῦσαι πρῶτον, ὡσ ἡμῖν δοκεῖ, χρήσιμον· μάθοι γὰρ ἄν τισ κἀπὸ τῶν ἐχθρῶν σοφόν. οἵδε τῆσ ὀργῆσ χαλᾶν εἴξασιν. ἄναγ’ ἐπὶ σκέλοσ. καὶ δίκαιόν γ’ ἐστὶ κἀμοὶ δεῖ νέμειν ὑμᾶσ χάριν. ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ἄλλο σοί πω πρᾶγμ’ ἐνηντιώμεθα.