Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 11 17:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 17:)

καὶ ὁ φίλοσ τῶν ἡδέων· τό τε γὰρ φιλεῖν ἡδύ οὐδεὶσ γὰρ φίλοινοσ μὴ χαίρων οἴνῳ καὶ τὸ φιλεῖσθαι ἡδύ· φαντασία γὰρ καὶ ἐνταῦθα τοῦ ὑπάρχειν αὐτῷ τὸ ἀγαθὸν εἶναι, οὗ πάντεσ ἐπιθυμοῦσιν οἱ αἰσθανόμενοι· τὸ δὲ φιλεῖσθαι ἀγαπᾶσθαί ἐστιν αὐτὸν δι’ αὑτόν.