Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 17:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 17:)

διὸ καὶ ἐγκαλεῖται τῇ τύχῃ ὅτι οἱ μάλιστα ἄξιοι ὄντεσ ἥκιστα πλουτοῦσιν. συμβαίνει δ’ οὐκ ἀλόγωσ τοῦτο· οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε χρήματ’ ἔχειν μὴ ἐπιμελόμενον ὅπωσ ἔχῃ, ὥσπερ οὐδ’ ἐπὶ τῶν ἄλλων.